5. Grand Opening

We leven eind januari 2011.Nu alle voorbereidingen achter de rug zijn, moet de winkel er natuurlijk pico bello uit zien voor de geplande opening. Alle merken hebben hun "eigen plekje" , aan de muren hangen wat kunstwerken van Def-P en Juice, terwijl ik alles schoonmaak voor de dag zelf komen wat mensen al stiekem kijken en oordelen. "Het zal toch niet zo een Osdorp Posse winkel worden?" , vraagt iemand en ik denk "steek die maar in je zak". Hoe komen "ze" daar nou weer bij? De toonbank ziet er super uit en ik heb ook wat cd's van diverse artiesten die ik voor een leuke prijs kan verkopen en soms zelfs van de artiest zelf mag weggeven.Terwijl ik alles probeer te overzien prijzen mijn zoon, neef en nicht de kleding, caps en andere zaken. Ja, hoe sneller iets verkopen, hoe beter. Het is nu echt klaar. De gordijnen van de paskamers en basement ruimte zijn op maat gemaakt door mijn schoonmoeder. Puntjes op de i dus. 

Op internet zijn wat sites die aandacht vestigen op de opening en hier en daar wordt commentaar gegeven dat men wel nieuwsgierig is, met de kanttekening of "grote oversized broeken en stoere t-shirts wel gaan werken in deze tijd" . Weer een punt om rekening mee te houden. Enige twijfel slaat wel toe natuurlijk. Het is tijd voor de grand opening. In de etalage komen torso's te staan van mannelijke figuren die t-shirts, een trui, een jas en of een pet op kunnen hebben. Van buitenaf maak ik de tweede serie foto's van na de verbouwing. Mad trots. In de middag loopt een oude bekende alvast met zijn zoontje binnen om mij succes te wensen. Ik heb vroeger met hem gebasketbald en vertel hem dat ik het waardeer dat hij überhaupt even tijd maakt. Detail, hij is ook DJ in "de scene" . De eerste familieleden en vrienden stromen binnen. Zo ook de eerder genoemde artiesten en cameraploeg van Spotlight TV. Zij willen alles filmen en mij ook interviewen plus online zetten voor een ieder om te lezen. 

Nu dat het voller en voller wordt in de winkel start Niels de muziek op. Het wordt steeds gezelliger en ik heb af en toe ook zelf kans om iemand even te spreken en nog toe te lichten hoe, wat en waar. Na mijn stuntelig en veel te lange speech, heffen wij het glas. Ik krijg allerlei bloemen, kaarten en flessen drank. Ik lijk wel jarig. Het feest kan beginnen. Buiten de familie stroomt nu ook publiek binnen die van horen zeggen heeft dat de opening plaatsvindt, de optredens in de basement van de diverse artiesten heeft "de boel losgemaakt" , de voetjes kunnen van de vloer. Ik zal niet in detail treden hoe tof ik dit allemaal vond. Ondertussen geef ik een rondleiding en interview aan het camera team van "Red" en Leroy van Spotlight TV. Samengevat, ik vertel hen dat ik geloof dat klanten en dus mijn doelgroep interesse hebben in juist mijn winkel omdat "Ik verkoop wat artiesten dragen" en dat is trending. Plus dan de toevoeging van de basement en de expos/workshops en meer. Nogmaals, niemand heeft ooit zo een concept neergezet. 5-elementz.

De dag na het feest is dan de echte eerste winkel dag. Sowieso hebben op het openingsfeest al mensen echt iets gekocht en dat is dan ook wat mij enthousiast heeft gemaakt. Ik sleep overigens nog meer vuilniszakken met afval van de vorige avond naar buiten. Stofzuigen, dweilen, wc's schoongemaakt, basement weer netjes, voor de deur geveegd. Open. En inderdaad, er komen buiten de toeristen die in de stad lopen ook echt gericht klanten binnen. Ik vertel iedereen het verhaal achter mijn concept en plannen die ik wil uitvoeren. Ook komen er natuurlijk een aantal binnen om aan te geven dat het niet "hun winkel" is. Ik vraag dan ook aan hen wat zij dan wel graag in een winkel concept als de mijne zouden willen zien. Tips zijn welkom. De muziek in de winkel staat niet te hard, maar zorgt wel voor een extra "hip hop" gevoel. Ik heb een blackbook op de toonbank gelegd zodat iedereen die dat wil zijn "tag", naam, opmerking of wat dan ook in kwijt wil. Leuk voor later. Tegelijkertijd bel en mail ik de bank. Niet alle zaken zijn helemaal geregeld, ik wacht nog op verdere uitwerking van het plan. Heb nog geen andere medewerker toegewezen gekregen. De manager van de bank was ook niet bij de opening. Druk denk ik. Helaas door dit feit moet ik ook echt een bepaalde omzet (lees: target) halen om de kosten te halen. Rekeningen te kunnen betalen. Ik ben die druk wel gewend, alleen nu is alles voor en van mij. En voor de belastingen. Huur. Gas. Licht. Verzekeringen. Privé kosten. Positief is de instelling. 

De eerste week is lang. Ik kom er al snel achter dat mijn openingstijden veranderd moeten worden vanwege het winkelend publiek in het centrum. Dat maakt het 's avonds willen eten thuis helemaal onmogelijk. Maar ja de omzet draait goed. De lijn is stijgend. Ondanks dat ik snap dat het komt omdat ik "nieuw ben" en toch ben ik trots dat ik wat verkoop in de crisis tijd. Super bewijsdrang natuurlijk. "Skills" genoeg om de eerste week dan ook boven budget af te sluiten. Het interview en de beelden van de opening staan online en ook meer sites praten over de lifestyle store in Amsterdam. Zowel positief als kritisch. De hele dag door maak ik foto's en zet die waar dan ook online op welke social media er dan ook bestaat. Krijg hier ook veel reacties op. De telefoon in de winkel rinkelt nog niet heel veel, de e-mails stromen wel binnen met diverse vragen over producten of de winkel in het algemeen. Ik ben doodmoe ook van het heen en weer reizen iedere dag met de trein. Niet om te huilen of zo, alleen mijn ritme is iets anders dan toen ik werkte bij de werkgever. "Logisch, zou Johan zeggen", dacht ik nog. "Elk voordeel heb ze nadeel". Sorry ik laat me even gaan. Ik heb ook net een grand opening achter de rug hè?