29. Nawoord

Aan alles komt een eind. Zo ook dit hele verhaal. Ik heb zo eerlijk mogelijk, en geloof mij, dat doe en deed ik, uitgelegd wat en hoe ik alles heb doorgemaakt. Vanaf de voorbereiding, opstart, pieken en dalen. Successen en nederlagen. Uitdagingen voor de toekomst. Wil ik nog wel 'mee doen" in de "scene"? Ik moet eerst, en dat lijkt mij duidelijk in het verhaal ook, thuis een hoop repareren. En niet alleen de tuin bijhouden en zorgen dat alles is zoals het hoort. Nee, ik moet opnieuw aan mijn gezin werken. Dus terug naar de basis. Daar is waar alles mee begonnen is. Als ik in mijn huis mag en kan blijven wonen, zou dat mooi meegenomen zijn. Door de schulden en rekeningen zal dit niet makkelijk zijn.Nico Dijkshoorn zei het nog zo mooi. Misschien zie je mij binnenkort backstage wel naast je of zelfs al voor je, de koelkast plunderen. Heb je net pech. Ieder voor zich. Ik wil in ieder geval de muziek een plek kunnen blijven geven. op dit moment doe ik dat door middel van in ieder geval te kijken naar opties om live shows neer te blijven zetten voor een redelijk klein publiek, met de artiesten en kennissen die ik ken. Er zijn al een aantal edities van Rauwe School geweest op een andere lokatie in Amsterdam. Wie weet ben je al geweest. Hebben wij erover gesproken al. In mijn verhaal over anderen heb ik nooit iemand willen kwetsen. Ik wilde enerzijds duidelijk maken "hoe het echt is" en anderzijds gewoon beschrijven wat er allemaal gebeurde. En dat samenwerken en gunnen in woordenboeken van anderen vaak iets heel anders betekenen. Ik wilde met 5-elementz iets nieuws neerzetten, iets unieks, en dat is gelukt. Niemand kreeg dit voor elkaar. En dan bedoel ik niet of het wel of niet geheel een succes is geworden. Ik heb artiesten een platform en plek kunnen geven. Waar zij iets aan hadden ook dus. Ik heb mensen samen gebracht, dichter bij elkaar. Ik heb daarmee neergezet wat ik wilde en heb geen moment spijt. Velen zijn dit allemaal met mij eens. En anderen delen die mening niet, wat ook mag. Ik heb nieuwe vrienden gemaakt en mensen beter leren kennen of juist heel oppervlakkig. Maar, ik heb veel geleerd. Nooit negatief, meer verhelderend. Ik heb gedurende de periode van 5-elementz alles dat gebeurde genoteerd in een black boekje en bijgehouden, zodat ik later kon terug kijken. Er staan veel artikelen, foto's, filmpjes en andere zaken online. Kijk er eens naar, terwijl je een hoofdstuk leest. Via google kun je dit makkelijk vinden. Kind kan de was doen. Ik heb verschillende emoties gekend. Helaas ook veel verdriet en boosheid. Dit kun je ook wel tussen de regels of juist dik erbovenop lezen. Ik heb mijn gezin en vrienden onder enorme druk gezet, en ben egoïstisch geweest in het navolgen van mijn droom. Mijn droom bleek in mijn business plan al moeilijk en uitdagend, maar waarom "wat als" zeggen als je gewoon kunt doen. Ik ben niet de allerbeste papa en al helemaal niet de liefste man of ideale schoonzoon geweest. Het heeft mij bijna mijn huwelijk en gezin gekost. Misschien nog wel. Ook al wist ik dat dit één van de risico's kon zijn. Ik kon hier ook met niemand over praten. Nu soms nog niet. Gelukkig heb ik naast mijn gezin een aantal goede vrienden. Die ik ook heb verwaarloosd. En tòch zijn zij er nu. Dat betekent erg veel voor mij. Buiten de therapie van het schrijven ben ik zelf op zoek weer de persoon te worden die ik was, en hoor te zijn. Ik ben weer 8 kilo aangekomen, god mag weten waar, mar toch. Ik heb meer rust als ik wandel met mijn hond. Ik kan weer gemeend en vrolijker een liedje van FATA of Timmie Tex zingen op de fiets met mijn jongste dochter die nu 8 is. Ik kan trots zijn omdat mijn andere dochter van 12 in de brugklas zit en het erg goed doet, en mijn zoon, bijna 18 nu, rijles neemt, en straks naar de universiteit gaat. Wow. Ik kan mijn vrouw aankijken en hopen, ja hopen, dat zij weer voelt dat ik er ben. Er altijd zal zijn. Ook al zit het financieel erin, dat we alles kwijtraken. Maar ja, wat is alles? Het maakt me verdrietig, maar dan anders. Gelukkig belt Jim of Steven. Alles is betrekkelijk mensen. Om mij heen gaan alle relaties stuk en zie ik dat ik nog steeds geluk ken. Nee, dit is geen gemijmer maar feitelijke beschrijvingen van wat ik doormaak. Als ik langs een oliebollenkraam loop, lach ik even. Mensen lezen mijn verhaal en reageren. Soms geschrokken. Soms kapot van het lachen, wat ik met Taya en Watts in de winkel altijd kon doen. Serieus praten met Rocks, Arbi en Flex voor de winkel, of via whatsapp met Geckusman. Of Souf, als hij even langs kwam fietsen bij de winkel. Gewoon een peukie voor de deur met Jacco, of een biertje met Tim en Sjembakkus. Jerome 's avonds laat aan de telefoon omdat ik niets heb begrepen van de website. En dan de feesten. Vaste prik met Tieme, Martijn, Casto, Bart, Erica en Sjoerd. Ossi, Nekst, Daan en Falko als Dj of gewoon gezellig langs. TLM, Jane, Turne als mijn vrienden en helden als DJ. Chainsaw als bijna partner in crime. Serrio met zijn "5-s up" als gang signs tegen de buren van verderop.  Stefan weer bezig met een design voor een tattoo. Omar die net even te laat komt, maar altijd grappig en positief kon praten. Insayno als straat dichter en zichzelf altijd willen bewijzen. Eddy voor de bouw en respect. Leroy met camera ploeg of gewoon even als "hart onder de riem". Thomas als altijd alles posten op de website. Dussel en Randy , Sandra, Bibi, Bart, Jodi, Knevel en de Professor als in altijd aanwezig. Erwin voor de support, hulp en adviezen. Edson voor de raad en Tim voor de waarschuwingen. Ja. Dat komt niet meer terug. Niks zieligs aan, dingen lopen zoals ze lopen. Ik ga niet dood of zo. Het voelt gewoon als jammer. Dat is alles wat ik er van kan maken. Ik vergeet vast heel veel namen. Wordt alsjeblieft niet kwaad, als het goed is dan weet je hoe ik over je denk. En anders heb je het zeker gelezen. Ik heb nooit tegen je gelogen. Ik vergeet je niet expres. Ik ben aan het schrijven en niet aan het nadenken of zo. Ik mail en bel bepaalde artiesten uit het buitenland nog steeds, gewoon om even na te praten of voor wat anders. De post brengt aanmaningen en de stress blijft. Zal wel even duren ook. Ik zal je nog eens zeggen, ik ben te oud misschien wel voor de scene. Ik pak mijn slippers en ochtendjas en moet gewoon even op de bank zitten om alles zelf eens te overdenken. Ik denk terug aan het moment dat ik zo gelukkig werd van het feit dat de bank de "Go" gaf. Ik heb nergens spijt van. Zoals alle verhalen help ik je even met terugkijken naar het begin. Terwijl ik dit schrijf, weet je als lezer al hoe dit alles is geëindigd. Of begonnen, of halverwege iets. Het mooie is in ieder geval dat je dan geleerd hebt hoe "het niet moet" of "hoe het beter kan" of sla je kreten van "wow" en meer van dat soort dingen. Mijn naam is Martijn. Jason. Namens beiden, bedankt.

28. Wat nou?

Als je alles kwijt bent, moet je iets nieuws zoeken. Of gewoon terug naar waar je vandaan kwam. Waar je de meeste liefde krijgt. Kreeg. Zoiets. Mooie woorden. Toch? Ik ben  zowel zakelijk als privé redelijk in de min. Redelijk. Het kan allemaal nog veel erger. Er zijn veel meer bedrijven kapot gegaan afgelopen tijd. Er staan heel veel winkel panden leeg. Kijk maar eens, door welke stad je ook loopt. Crisis. En als leuk extra'tje, de cultuur die bij mij past, wordt verpest door een grote groep no-no's en dan een een groep die wel zeggen te delen en gunnen, maar het stiekem toch lekker niet doen. Ik moet er misschien nog even bij zeggen dat de vorige hoofdstukken al uitleggen dat "muziek" iets anders is dan waar ik het over heb. De muziek past namelijk best in de cultuur, ik heb er geen last van. Jammelijk genoeg zijn er dus mensen, organisaties die op de één of andere manier continue in stand houden het iets te noemen dat het niet is. Als ik een rood stoplicht zie, is deze ècht niet groen. Voor blinden misschien beter uit te leggen; als je water in je gezicht gooit, wordt je nat. Nooit droog. Waarom dan, en iemand leg mij nou eens uit noem je dit dan allemaal wèl "Hip Hop"? Het is met Dj's die niet kunnen scratchen en alles wat daar bij hoort. Of zelfs geen Dj. Kom op geef maar toe. Er zijn in Nederland maar een paar Dj's die dat (nog) wel kunnen. De dansstijlen zijn niet breakdance,electric boogie,b-boy of alleen "knikken met het hoofd en handen in de lucht", maar allerlei achterlijke bewegingen. Koken, Swag, whatever de fuck voor de hand ligt. Leuk om van een afstand naar te kijken. Flexen. De kunst is geen graffiti of andere "street art" of iets dergelijks. Geen bijdehandte crews die "naam moeten maken", niks.  Ja, de microfoon wordt gebruikt. Dat is dan zo. Smaken verschillen hè? Mijn mening ken je nu wel. Maar ja, Nick en Simon is ook geen Hip Hop, al rappen zij beter dan menigeen nieuwe "rapper" tegenwoordig. Ik heb het ze eens zien doen. Echt. En dan het vijfde element in de cultuur: het begrip en respect en omgang met elkaar. Die is er niet. Nooit. Ja, doen alsof telt niet mensen. Ik bedoel oprecht en gemeend. Het is gunnen, elkaar waarderen en iets samen groter maken en contact maken met anderen en allemaal-een-beetje eten. Nee. Totaal niet "Hip Hop" . Niet nep, niet echt, niet "real", niet "hardcore" niet "new school", niet "old school". NIETS. Begrijp dat nou eens dan en blijf niet steeds roepen en zeggen dat het allemaal wel zo is. Als iemand blind is met alle respect, zijn hier ook criteria voor. Als jij stiekem wel kan zien ben je dus ook NOOIT blind. Als je toch iets kan horen, ben je toch verdomme ook niet totaal doof? Of wel dan? Leuke discussie, maar sec bekeken naar de criteria onhaalbaar als geheel en dus is het "iets anders". Ik noem het dan ook "rappen op allerlei andere soorten muziek" of "muziek van een generatie die een eigen cultuur heeft". Niet Hip Hop. Als een website de ondertitel "Hip Hop vandaag" draagt, hebben zij het zèlf dus al veranderd. Zò kan ik het ook. Ik maak muziek en dan noem ik het gewoon "Rock-n-Roll van nu" en dan is het Baltische Folklore in je ondergoed. Nou vooruit, uggs aan dan. Misschien past dat trouwens beter bij sommige rappers. Even serieus nu. De metaforen zijn al bijna op. Er zijn maar ècht een paar die "rappen over andere muziek" en die het goed kunnen en ook succes behalen. Ik heb al wat namen genoemd. Deze mensen kunnen ook rappen op muziek die dan binnen de "hip hop" cultuur valt. De rest niet. Ze weten wie Tupac en Biggie Smalls zijn en Snoop omdat ie nog leeft. Dat is hun houvast. Maar ik hoor en zie ze keihard door de mand vallen. Geen monnie niks. Alleen maar bedelen om gratis sponsors en drank en backstage blah-blah. Hoop gelul om niks. Youtube views? Twitter volgers? Dumb ass. Je woont in Nederland. Als ik heel hard rij met de auto, ben ik zo door België heen ook. Doe niet zo ongelovelijk dom. Zodra Lil' Wayne of Kanyé zwemvliezen aan doet en één of andere maffe schotse ruit legging doe jij het ook. Je hebt geen klasse, geen stijl. En die kunnen trouwens wel rappen op allerlei muziek soorten. Binnen welke cultuur dan ook. Ik ben er wel klaar mee. Hoe kun je nou geld aan mij en mijn concept willen verdienen, of iets gratis willen hebben, als je niet eens volledige Nederlandse, van mij part Engelse zinnen kunt maken? Haten? Ja, noem het maar zo. Je bent mijn cultuur aan het verpesten, en ik neem afstand van jouw cultuur. Sta lekker online op je "Hip Hop Magazine" en win een award als "beste Dj" van dezelfde organisatie maar verdorie hoe draaide je nou ook weer een plaat? Vinyl vriend. Niet usb. Dj was je toch? Nee? Je was rapper? Emcee? Definitie? Dan moeten sommige zinnen in ieder geval rijmen, metaforen moeten grappig, hard of tof zijn en niet "dom", je cypher moet kloppen en off beat kan, maar moet niet omdat je slecht bent,  en nee, je bent niet alleen tof omdat Lange Frans of Faber Yayo je meeneemt naar shows, en drinken geeft. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Klaar mee. En zelfs nadat de winkel gesloten is kan het. Het elkaar niet gunnen. Ik wil namelijk mijn, en lees even mee, MIJN Basement events op verschillende lokaties door Nederland gaan doen, en wie weet, verder daarbuiten nog.  Ik bedoel, iedereen kan een feest geven met artiesten enzo, maar niet op de manier zoals ik bedacht en schreef in mijn business plan, en hierna heb uitgevoerd. Ja, vaak met een bepaalde partij. Maar dan als een telefoongesprek gaat over wat ìk mag en moet met mijn events, en dat ìk moet overleggen mèt, en als ìk dat niet doe dat er wel even dit en dat en wat denk je eigenlijk wel? Dus eerst moet ik geld tellen en hertellen en verdelen en herverdelen. Dan ga ik dicht, en bij de opruiming sta je nota bene vooraan om te kijken wat daar dan allemaal te halen valt, het liefst voor niets. En ja ik ben je schuldig vanwege dit en dat. En dan als ik dicht ben, moet ik mij nog even houden aan allerlei ongeschreven regels terwijl de artiesten, waar sommigen meer dan bekenden zijn geworden MIJ bellen. Mailen. Hé! Ik ben godverdomme 38 jaar. Geen 15. Geen 25. Ik wil samen werken, samen brengen, delen, gunnen. Je mag , ehm, mocht bij me eten,alles. Ik heb àlles op het spel gezet, en als het aan sommige van mijn èchte vrienden had gelegen, had je allang klappen gehad, of iets van die strekking. Ben je helemaal betoeterd? Dus omdat ik een periode niet heb kunnen betalen, mag dat. Oké. Helemaal goed. Dat maakt je net als anderen. ik bedoel half bakken oliebollen kraam   rappers of iets van die trant. Die komen dan aan bij Kees de Koning op een gegeven moment? Nu moet je toch snappen waarom die man niet voor iedereen bereikbaar is en waarom er gekozen wordt voor een "product"eerder dan "de rest" Hij vindt rap en "Hip Hop"echt wel dope mensen, het betaalt alleen zijn rekeningen nooit. We leven namelijk niet in Amerika waar Rick Ross zo groot kan worden omdat het kan. Meer kan ik er niet over zeggen. O ja het land is ook iets groter. En de cultuur is daar gestart, gevormd en wordt hier vooral na gedaan. Het is geen haat, het is smaak. Ik vind broccoli ook niet zo lekker en spruitjes helemaal niet. Echt niet omdat zij niet "real" of "commercieel" zijn of zo."Nee, ik eet geen Aardappel puree. Hij is niet hardcore". Petje af voor iemand als Kraantje Pappie ,  Polska en zijn hele crew. Het is muziek mensen. Muziek. Nou weet ik dat Kraan ook echt kan rappen op muziek die binnen de cultuur Hip Hop past. Lange formulering van een zin, maar het is nodig. Nee, je gaat het nooit maken met "stacks"die je toch al niet hebt. Je "monnie"komt niet door je gratis sponsorship deal van Nike. Echt niet. Of je moet in een kartonnen doos willen wonen. Schrijf je er heel groot Swag op. Ja backstage en in de club kan in de avond en nacht. Overdag kun je bij en in winkels hangen. Niet meer bij de mijne. Vraag mij dan sowieso af waar je gaat douchen. Misschien in het hotel van je superster artiest waar je mee aanpapt. Vaak backstage ook wel douches. Slapen doe je wel als je dood bent toch? Yolo?

27. Bedankt.Tot ziens.

Sommige hoofdstukken spreken voor zich, zowel qua verhaal als titel. Hierom wil ik naast de afsluiting en oplevering in dit hoofdstuk het laatste event omschrijven en het georganiseerde event met La Coka Nostra in Heerlen. Laat ik met het laatste beginnen. Zoals gemeld heb ik dit event georganiseerd met Dimmy en Erwin. Waarom in Heerlen? Omdat in eerste instantie Amsterdam niet kon. Geen zaal in Amsterdam wilde dit neerzetten, en zelf financieren, nou je snapt wel waarom. Erwin verdient de meeste krediet, omdat hij zowel de artiesten heeft vervoerd als opgevangen als begeleid. Top kerel, had ik ook al gezegd. Vanuit de vaste ploeg zijn Randy en Dussel ook helemaal naar Heerlen gekomen en ikzelf reis met Dimmy, Philip en Jacco. Daar bezoeken wij nog even het pand vanuit waar Erwin allerlei dingen voor artiesten doet met zijn stichting. Er zitten ook allerlei andere artiesten in dit pand zoals bevriende producer Subp Yao. Gezellig even om hem ook nog te zien. Later gaan we allemaal naar de zaal, Nieuwe Nor. Voorprogramma is lokaal, Reggy Lines en Christov, en ook vriend Ciph Barker is aanwezig. Even voor de show spreek ik de Bill en Slaine nog even. De avond is niet uitverkocht, maar de show is wel erg dope. Na de show eten de mannen nog even wat, nemen wat foto's (met Philip haha, hij is dolgelukkig weer) en we praten nog wat. De volgende ochtend vroeg brengt Erwin de heren alweer naar Schiphol, verder met de tour. Ik spreek hem nog even aan de telefoon dat de sfeer goed is en er veel gelachen wordt. Tof. Ja, en dan de allerlaatste avond in de winkel. Het verhaal loopt nu niet perse synchroon omdat La Coka Nostra in mei was, maar vooruit. Het gaat om de sfeer weer te geven. De laatste avond heeft de titel gekregen "Jason bedankt". De artiesten die komen optreden zijn, en hou je even vast, het is een lijstje: Lijkenpikkers, Che, MC DRT, Def-P, Jerome XL, Das, Casto, Engel, Just, K-Non,Macro, Pharao,Mr Kweek,Maz-T,Rechtdoorzee,Servino, Craz-E, D-Lipps,Dax, Dj Daan, Dj Broky-B en nog meer namen die ik vast vergeet. Het is een toffe avond waarbij Casto alle nummers van de artiesten aan elkaar heeft gemixed, dus het is een soort van lopende band rap avond. Alle optredens zijn even tof, met in het speciaal natuurlijk die van Engel en Just. Als zij het nummer "thuis" spelen dan pink ik een traantje weg. Diep geroerd. Ook de Onderhonden, te weten, Def-P, Casto, Das en Jerome XL knallen lekker. Wij zijn al aardig lang vrienden. Aan het eind word ik erbij geroepen. Casto heeft een verrassing voor mij,en start een nummer in van mijzelf. Ik moet er even om lachen, maar ga lekker mee in de sfeer. Uiteindelijk doe ik dan zelfs 3 stukjes van nummers. En dan natuurlijk de soort van onvoorbereide eind speech. Die mij erg zwaar valt natuurlijk. Ik roep Francis er nog even bij voor het geheel. Soort van "mede mogelijk gemaakt door..." , maar dan anders. Als iedereen mij uitvoerig heeft bedankt en heeft gemeld dat het enorm jammer is dat ik ga sluiten, borrelen we nog even na met Tieme, Jacco, Martijn, Ossi, Tim Pen, Casto en Steven Engel. Dan is het echt klaar. Morgen weer vroeg verder, de laatste puntjes op de i qua opleveren en dus nog even schilderen. ik sluit de deur van een compleet lege winkel. De volgende ochtend dus aan de slag. De makelaar controleert alles en merkt op dat ik hier en daar wel wat heb afgeraffeld. Het zij zo. De nieuwe huurder, zo vertelt hij, zal er niet een groot probleem van maken. Hij bedankt mij voor de altijd open communicatie en spreekt zijn medeleven uit. "Nooit meer je hele privé weg geven, Jason, Martijn." Ja zo heet ik. Ik laad de auto vol met wat er nog mee naar huis moet en begroet nog even Nekst die met vaste bezoeker Sandra en Nadia nog even gedag komt zeggen. Al weg rijdend kijk ik niet meer om. Het is klaar, gedaan. Over. Sluiten. Ik wil naar huis. Ik merk direct dat ik even moet uitwaaien. Met Max even wandelen. Ik ben al begonnen met werken weer. Ik merk dat waar ik het meest bang voor was, dus naast de schuld in geld, de schuld in mijn gezin. Niet alleen ben ik er bijna tot nooit geweest, ik ben dit kwijt. Letterlijk. Mijn jongste dochter, 7, luistert niet naar mij. Totaal niet. Nou is zij de bijdehandste van de drie, maar toch. Mijn andere dochter, bijna 12 idem. En waarom zouden zij ook luisteren? Ik was er niet. Roy, mijn zoon, 17, heeft een gepaste afstand genomen. Hij is mijn grote trots altijd. Ik heb het alleen twee jaar lang niet laten zien. Godverdomme. Sorry dat ik scheld, maar het huilen begint eigenlijk pas nu. Niet als ik de winkel afsluit, alhoewel dat wel gebeurde, maar nu dus met mijn gezin. Ik heb zoveel aandacht gegeven aan klanten en helaas aan allerlei uit de hoogte gevallen artiesten, dat ik vergeten ben waar ik alles voor heb gedaan. En dan te bedenken dat ik nog steeds op twitter en facebook kijk wat "iedereen"aan het doen is. Omdat het nodig was, op de hoogte te blijven van dit soort onverlaten? Een aantal uitgezonderd hè? Ik heb een aantal nieuwe echte vrienden gemaakt. Uit de voorgaande hoofdstukken kun je vast opmaken wie. Ik heb ook een aantal namen van vrienden niet genoemd, meer omdat deze irrelevant waren voor het verloop van het verhaal. Maar ja, en nu? Hoe verder? Feesten?Partijen?Online winkel? Het zit allemaal in mijn hoofd. En dan gaat 's avonds laat de telefoon. Ik zeg tegen Francis nog "Welke idioot belt er nu nog"... Het blijkt het ergste te zijn dat je je voor kan stellen, ik houd het hierom dus ook kort. Geheel onverwachts is mijn schoonvader, vriend, overleden. Je begrijpt dat het verdriet enorm is. Om het erger te maken, hij was altijd degene die mij een "knal voor mijn harses"verkocht als ik het even niet meer wist. Nu ben ik de steun voor zijn dochter. Die ik bijna niet kan troosten. Godverdomme. Ik ben nog steeds niet waar ik moet zijn met mijn hoofd. Terwijl iemand die ik zo hoog heb zitten er niet meer is moet ik dubbel werken, alles regelen, voorkomen dat mijn huis verkocht gaat worden. Als dat überhaupt kan nog. Niet eens tijd voor verdriet. En dan nog het verdriet van de winkel en het bedrijf. Begrijp mij niet verkeerd. Ik wil niet zielig doen, die sfeer moet dit verhaal niet krijgen. Ik heb gedaan wat ik wilde zodat ik niet als ik ouder word moet zeggen "had ik maar". Ik heb 5-elementz geleefd en geademd. Ik bèn 5-elementz. Niemand heeft gedaan wat ik heb gedaan, ook al was het niet succesvol op veel fronten. De lijst schuldeisers is lang. Overzichtelijk, maar lang. Dit gaat wat worden. De events op een andere lokatie zou wel helpen. Inkomsten bieden. Maar kan dat ook? Als ik gebeld wordt door een "boeker"en kennis die echt laat blijken dat hij mij ziet als "concurrent"en dat ik "de boel wil overnemen"? Ga je dan met je samenwerken. Gunnen was het toch? Ik ben verdorie nog even onder de indruk ook, maar herinner mij momenten waar ik mij benadeeld voelde en dus schakel ik en vuur ik terug. "Ben je helemaal gek geworden?", is mijn eerste reactie. "Wat denk je wel?" ,en meer van dat soort teksten. Ik "moet"helemaal niks. "Moeten is poepen" zou mijn oma zeggen. Sodemieter nou gauw op. Grappig ook dat zelfs door "rappers"gevraagd wordt of ik ze zelfs nu kan "op hooken"met allerlei zaken, spullen, kleding. Ik gooi wel een steen op je, oke? Belachelijk toch? Hebben zij niet gevolgd dat ik dicht ging? Dat het minder ging? Dat het slecht ging? Mijn bloed kookt, maar wat heb ik eraan. "Overheid doet niks" zou Omar zeggen. Hij kijkt altijd met een knipoog naar harde feiten. En iedereen zou het re-tweeten ook. Dat is support toch? Gratis entree en bier? Alsof doen en achteraf roepen "waarom nou"en "nee, ben je gesloten". Rot toch een eind op met je ik wil alles hebben en voor niks. Woede maakt plaats voor rust. Volgens mij heb ik meerdere kansen gegeven om iets neer te zetten, geld te verdienen. Tering, dit kost mij tijd ook. Francis is er helemaal klaar mee. Naast het feit dat ik er nooit was en ook nog sjacherijnig, heeft zij zelf behoefte aan rust. En de kids ook. Gewoon, normaal leven. Voetjes op de bank. Krantje. Tv kijken. Praten over hoe hun dag was. En hoe het zal zijn zonder mijn schoonvader. Dat soort dingen. Zij meldt mij serieus, "Ik kan dit niet meer" . "Misschien moet je maar verder zonder òns". Die had je niet aan zien komen in het verhaal he? Of wel? Bedankt. Tot ziens. Kan iemand mij wakker maken?

26. Support jezelf!

Soms vallen kwartjes hard. Erg hard.Maar, zoals mijn opa, ander boek, wel eens zei:"Je moet er wat van maken", en dat doe ik dan ook. Hoe leger de winkel wordt, hoe leger ik mijzelf voel. Het is een komen en gaan van geïnteresseerden in last minute koopjes in de winkel en zelfs dat is blijkbaar nog te veel in deze periode.Als ik even door de binnenstad wandel, zie ik veel lege winkels. Ik bedoel qua klanten. Mijn buren van Patta even verderop hebben bekend gemaakt dat zij verhuizen naar het pand waar winkel Precinct 5 zit, omdat de winkel mooier past bij de hedendaagse uitstraling. Verder weet ik dat de zaken daar ook niet goed gaan, en dat Patta nieuwe toevoer van klanten moet gaan brengen. De passanten op weg naar de oude lokatie van hen zullen ook niet meer komen. Meer reden nog om dicht te gaan. Ik zeg het maar even. Er zijn nog een aantal shows en ik kan via een artiest, IamAïsha, de zogeheten "Giel Mobiel" krijgen. Even kort, Giel van 3fm radio belt elke dag met deze telefoon, niet wetende wie hij aan de lijn gaat krijgen. Nog voor dat Giel zelf belt, belt de redactie om toch even uit te zoeken wie ik ben en aan wie ik de telefoon ga geven. "ja anders blijft het zo onbekend en niet interessant". Duidelijk. Als Giel belt, stelt hij een aantal vragen, ik ben live op de radio en maak gebruik van de gelegenheid om reclame te maken voor de laatste events en het sluiten van 5-elementz. Natuurlijk is Giel genadeloos en het advies is dus ook sluiten. Als Nico Dijkshoorn dan nog even volgt met zijn "gedicht van de dag", is de cirkel rond. "Hip Hop kleding. Kleding willen verkopen aan mensen die het liefst naakt met 2 bitches in een bad willen zitten. Het wordt voor Jason binnen een jaartje weer de potten augurken bijvullen in de plaatselijke buurtsuper".De volgende dag gaat de Giel mobiel naar rapper "JeBroer" die terloops even op live radio vertelt dat ik failliet ben. Hij kan er ook niets aan doen dat hij niet op de hoogte is. Ik heb hem het hele verhaal al twee keer verteld, blijkbaar ging het er niet in zoals ik dacht. De #Support5elementz actie kan van start en ik mail wederom iedereen, in mijn mailbestand. Met de mededeling en de geplande basement avond met Merage aka Mr48Barz, Engel & Just, Geckusman, Serrio,Insayno, Dj TLM, Dj Jane Doe, Broky-B en Bite. Er zijn een aantal vrienden en kennissen die mij steunen door geld over te maken. Verder posten een aantal hip hop gerelateerde websites over het sluiten van de winkel. De avond van de basement party is niet superdruk, jammer maar helaas. Wel gezellig met de vaste groep mensen,die er al vaker waren. Het valt iedereen wel zwaar. De laatste keer. "Aan alles komt een eind", zeg ik nog in mijn speech. Ome Omar doet nog even mee in de show met Serrio en Rare Villains. Het is weer een uniek moment, kan alleen maar in deze setting ook. "BeatsnRhymes' doet nog een aantal interviews met alle artiesten en mijzelf. Leuk ook voor Youtube. Maar het is niet de allerlaatste keer. Een week later organiseren een aantal anderen ook nog een feestje in de kelder. Het zijn Dax(niet de rapper), de rapgroep Muilkorf, crew Dorpsrap en JaTochNietDan met Jake-up, K-Non van de Vonk, Defact en Overleef. Misschien zeggen de namen je helemaal niets, het gaat om de gedachte en beweging van de mensen. En ja, ze zijn hun "eigen publiek" op de avond zelf, maar daar gaat het niet om.Steven Engel en ik drinken er een biertje op. Toch wel genoten ook hoor. Eenmaal thuis inventariseer ik wat ik allemaal moet doen om de winkel geheel leeg te krijgen. Ik heb het er met mijn gezin over. Ik kan even niet meer. Hoe dichter bij het eind, hoe gefrustreerder ik kan zijn. Ik heb af en toe een goede hekel aan mijzelf, al helpt dit niet, ik moet door. Afsluiten,afronden. Werken. De supportactie levert eigenlijk alleen door echte vrienden en kennissen wat op. En dan bedoel ik financieel ja. Alle mensen en artiesten die het hardst riepen mij te steunen laten het afweten. Degenen die er wel altijd waren en normaal deden, steunden mij wel. Ik laat dit via social media ook weten. Boos ben ik wel, anderzijds, dit is Hip Hop yo. Ik praat er nog even over met wat artiesten uit Amerika. "When worst comes to worst" is van toepassing momenteel. Alle locale merken die echt niet begrijpen wat ik doormaak bieden zelfs nog aan spullen te willen verkopen tot op de allerlaatste dag. En dan een 75/25 verdeling, in hun voordeel. Ik blijf rustig. Het kan toch niet gekker worden. Zoals ik al zei, er zijn een aantal die wèl begrijpen wat er aan de hand is en zo krijg ik zelfs wat artikelen voor niets. Ik bedoel inkoop. Tof. Terwijl ik alle contracten nu aan het beëindigen ben, weet ik al wel welke merken/leveranciers blijven openstaan. Sommige heb ik zelfs een goede band mee, dat is wel erg klote. Maar ik moet nu eerst mijn kosten thuis dekken ook, ik kan niet eens boodschappen doen. De support actie heeft in totaal een bedrag opgeleverd, en hiermee kan ik dat dan wel doen. Ik bedank nogmaals, voor zover dat kan, iedereen die heeft geholpen. Casto komt met een nog wel hele leuke verrassing. Hij wil op de allerlaatste dag een soort afscheidsfeestje organiseren. Ik moet alleen de datum "vrijhouden" en hij regelt de rest. Ik ben benieuwd. Kunstenaar Sjem Bakkus, Recal en nog een bevriende buitenlandse kunstenaar willen ook nog de winkel als soort van gallery inrichten, voor een aantal dagen. En hier dan een speciaal event omheen organiseren. Alle beetjes helpen toch? Hiernaast organiseert Jim een heuze "Beatbattle" op de voorlaatste dag. Ook boven in de winkel. Ook hiernaar ben ik echt benieuwd. Zowel de kunst dagen als de beatbattle blijken een heus succes. Er worden een aantal kunstwerken verkocht, en er komt wat ander publiek natuurlijk in de winkel. Drankje, hapje, Dj Nekst in de winkel die wat plaatjes draait, gezellig. Organisatorisch kan het beter, maar wat wil je zo last minute. Leuk. De beatbattle is met een competitie van verschillende producers. Ome Omar zal het geheel hosten. De strijd zal gaan tussen Cronet,Soulmate,Abeltje(van TDTMCM),Giorgio Oehlers,Qurz,Style Warz,Synch Preach en Jarreau Vandal. Het is een toffe aan-één-geprate door Omar avond en er is ook aardig wat publiek op af gekomen. Omar maakt allerlei grapjes tussendoor en de winnaar gaat er vandoor met een mooie prijs.Het was een toffe avond. We hebben wat drankjes verkocht. Het publiek heeft ervan genoten. De dag erna is het makkelijk opruimen. De winkel is bijna helemaal leeg nu al ook. De basement ook zo. Gelukkig heb ik veel meubels en dergelijke kunnen verkopen ook nog. Naast dit heb ik ook nog kunst kunnen veilen en dit heeft ook zijn vruchten afgeworpen. Als ik dat eerder had geweten. Ik kan er om lachen even. Rustig bereid ik mij voor op de allerlaatste avond.

25. Één groot feest

Om ondanks de sfeer toch een leuk verhaal aan je vertellen is dit laatste gedeelte een samenvatting van de laatste feesten en events die ik heb mogen meemaken en organiseren. Hiernaast moet ik ernaast nog wel een aantal trieste mededelingen doen, anders mis je essentiële informatie, die een compleet verhaal maken. Koninginnedag is de start van dit verhaal. Er hangt nu al een "te huur" bord aan de winkel, en hier krijg ik wel al een tijdje vragen over ook. Het is niet anders.Mocht je willen afhaken mag dat gerust. Ik heb rappers en artiesten voor minder zien weg lopen. Feest nu. De biertap wordt geleverd en er is genoeg bier voor iedereen. Omdat vorig jaar qua artiesten gewoon weg "teveel" was, dit jaar dus wat minder. Ik heb bewust en ook na overleg met onder andere Francis, Tieme, Jim en Steven Engel voor een ander soort evenement gekozen. Dit jaar dus vooral dj's. En je kent mij, dan wil ik ook het beste van het beste en dus zie daar; Turne, TLM (als collectief Superheroes) , Jane Doe, DNS, Daan, Nekst en Mr Jordans. Host: Serrio. Als liveacts deze keer: Engel & Just (de huis-band), Rare Villains, Alpha Beta, TDTMCM, Skinto, Mc Stef, Stash en Ome Omar. Laatstgenoemde moet helaas vanwege andere verplichtingen en optredens afzeggen. En er is een open mic in samenwerking met Casto. De organisatie bestaat dan weer uit Tieme, Tessa, Pascal, Martijn, Jacco en mijzelf. Bij het begin breken de nodige kabels nog even en wordt het geheel nogal spannend, maar hey, dit is Hip Hop, dus we kunnen gewoon doorgaan. Naast de toffe optredens van de live acts ben ik vooral enthousiast door alle dj's die komen draaien. Ik bedoel, het zijn in mijn idee naast Chainsaw ook natuurlijk, de beste dj's die Hip Hop in Nederland kent. Het 1e element dus. Misschien wel het belangrijkste ook. Vanwege allerlei extra regels in Amsterdam zal het minder druk zijn dan vorig jaar en ik heb ook geen sponsor kunnen vinden dit jaar. Nee, wat wil je als er rekeningen liggen. Dat zal heus niet de hoofdreden zijn, maar ik kan je vertellen dat mensen al voelen hoe ik er voor sta. Achter, bedoel ik. Nou ja. We hebben echt een leuke dag met iedereen en ik denk ook dat alle artiesten dit zo vinden. Zij gunnen mij. Echt. Ik denk af en toe na over het feit dat dit niet meer zal gebeuren, zo voor de winkel, met alle mensen. Als bij het optreden van Skinto ook nog even Leroy van Zwart Licht komt meedoen, is de gedachte van "compleet" weer aanwezig. Ook bij de open mic die Casto begeleidt, en ja, Insayno en Dax willen het liefst de hele tijd de microfoon in hun handen. Tim Pen is even komen buurten, ik heb alle bekende gezichten weer gezien. Zo moest het zijn. Na het opruimen gaan we met de organiserende ploeg nog even pizza eten even verderop. Het is erg laat geworden alsnog. De volgende dag opruimen en nog veel meer dan dat, ik heb besloten om te stoppen met de verkoop van de artikelen die zijn aangeleverd door Dimmy. Hij heeft het geprobeerd, maar de hulp is niet afdoende geweest. De winkel zal hierdoor een stuk leger zijn, maar dat moet dan maar. Ik kan niet bij oplevering nog meer aan mijn hoofd hebben dan ik nu al heb. Ook bel ik een aantal lokale merken dat de samenwerking nu echt stopt. Er is meer aan hen kant van de balans verdiend dan aan de mijne. Ik kan er een lang verhaal van maken, maar dat hoeft niet. Er zijn er helaas maar een aantal die mij ook echt begrijpen. Ik stuur Brainpower een berichtje en hij reageert aangeslagen. Maar hij snapt mijn beslissing. De schulden kunnen niet nog hoger worden dan ze nu al zijn. De makelaar wil verder praten over het beëindigen van het huurcontract. Ik inventariseer alle vaste contracten, waar ik nog niet heb opgezegd. 5-elementz zal tussen nu en 1 juli sluiten. Het valt mij allemaal erg zwaar. Geen tijd. Een volgend event staat op de agenda met House of Hip Hop, te weten met Imani van the Pharcyde en freestyle koning Supernatural. Jane Doe, natuurlijk, als DJ. De heren komen overdag natuurlijk even een bakkie doen in de winkel. Zij hebben wel al meegekregen dat ik dicht ga. Ze zijn ook weer erg aardig. Mijn leeftijd of iets ouder en dus snappen zij mijn verhaal. Het heeft geen extra uitleg nodig. Waarom bij anderen dan wel? Whatever. De avond is pas uitverkocht aan de deur zelf. De voorbereiding doe ik weer met Jacco en als Casper met zijn team ook aanwezig is kan de avond beginnen. Mede door de vorige avonden is deze ook super sfeervol en gezellig. Het publiek uitzinnig, de artiesten doen extra hun best krijg ik het idee. Handtekeningen, en natuurlijk Supernatural die allerlei voorwerpen van het publiek krijgt om over te freestylen. Een schoen, een telefoon, alles wat hij krijgt aangereikt. Het is bloedheet in de basement. Na de show weer even een afzakkertje en het gebruikelijke afscheid bij de deur. De discussie over de verdeling van de inkomsten moet ik maar even uit de buurt houden van Francis omdat zij vind dat het meeste geld naar mij moet. We staan namelijk nogal in de min. Helaas denken anderen altijd anders. Daarom zijn het ook anderen. En nooit vrienden. De winkel wordt leger en leger. Het is een zielig beeld. Maar ja, dicht is dicht en niet half. Of toch niet? Via een goede vriendin komt er als bijna vanuit het niets een investeerder. Die bedragen roept, en kan nakomen. Niet wil dat ik dicht ga. Alleen omdat ik duidelijk en eerlijk ben en blijf, gaat dit niet gebeuren. Het blijft bij drie gesprekken. Na overleg met Francis is dit ook wel het beste. Zij is er zo klaar mee, het doet mij pijn. De voor-en tegenspoed is hier. De tegenspoed . Ik kan wel heel zielig doen en draaikonten, ik heb het zelf veroorzaakt. Ik heb die verantwoording. En aan niemand anders af te leggen ook. Geen rappers, organisatoren, nee zelfs niet aan vrienden. Ik wilde dit ook voor een beter leven van mijn gezin en dat heb ik door alle stress en mijn daaruit voortkomende humeur helemaal verpest. Ik zag het wel aankomen, maar ben daar aan voorbij geleefd. Mijn zoon is kwaad, teleurgesteld. Niet op mijn effort, maar op mijn ontbreken en op mijn gedrag. Hoe ik mij voel? Klote. Jim kan mij enigzins opbeuren in de winkel, maar ook hij en de mannen Serrio, Jack, Stash en Joey moeten elders een plek zoeken. Geen Ome Omar meer gezellig in de studio en winkel. Klaar. Geen Taya en Watts meer om overdag mee te praten over de stand van zaken in de "game". Ha, de game. Ja. Waar niemand geld wil verdienen. Of kan verdienen. En dan heb ik het niet over artiesten die het wèl voor elkaar hebben. Ik heb ze al eerder genoemd in mijn hoofdstukken. De muziek die mij niet persé raakt, maar die ik wèl begrijp. Anders kunnen zij niet eten. Niet overleven in de game. Niks op slot. "Je praat monnie met me" , "ik versta je niet" rapte een vriend. "Godverdomme nee" heeft Tim Pen nog gezegd. En de "het komt wel goed" is niet van toepassing. De bank heeft "bijzonder beheer" ingeschakeld. Daar kunnen twee andere vrienden van mij over meepraten. Ik ga met Leroy op bezoek bij Riza van Fun-X radio om "mijn verhaal" te doen. Echt tof. Hij geeft mij een platform, mijn hart te luchten. Maar ik houd mij netjes en vertel alleen de informatie over het sluiten en de laatste events. Het is afgelopen. Ik pink een traantje weg. Leroy loopt nog een stukje met mij over de grachten. Het is "fokkin" oneerlijk. Maar alle redelijkheid. Ik moet een baan zoeken en hebben. Snel. De makelaar gaat akkoord met de sluiting en wil het contract verscheuren, als ik de achterstallige huur betaal. Ik kan dit nooit. Ik zal niet vertellen wie maar ik krijg van twee echte vrienden aangeboden dat zij dit voor mij willen voorschieten. Wederom sta ik in tranen.  De bank besluit om na twee maanden toch te helpen met de afkoop van de huur. Ik kan echt dicht. Het "bijzondere beheer traject" van de bank wordt wel opgestart. Ik heb ook nog een handvol leveranciers die ik al heel lang moet betalen. Overzichtelijk maar bijna onoplosbaar. Moet ik mijn huis verkopen? Of gaat iemand anders die beslissing nemen? Ik bel mijn oude werkgever. Die springt bijna een gat in de lucht, niet omdat ik dicht ga hoor. Dit is mijn feestje.

24. We maken er wat van

Ondanks de succesvolle avonden in de basement en het goede werken van de studio in de winkel is de algehele 5-elementz formule niet geslaagd. Dat durf ik wel te zeggen. Dat kan ik ook gewoon zeggen, omdat de financiering tot nog toe niet eens alles heeft kunnen dekken. De insteek van "hoe erg kan het worden" wordt nu werkelijkheid en nadenken helpt echt niet meer. Er moeten beslissingen genomen worden en omdat de makelaar nu ook heeft geroepen dat er echt "een bord te huur op moet", kan ik niet meer anders. Er zijn al een aantal vrienden die hebben mee gedacht, geholpen, en meer. Wat niet werkt, werkt niet. Dimmy belt mij op en komt met een idee te helpen in de winkel. Het zou meer "sjeu" moeten hebben, de "elementen"nog meer benadrukken. Omdat hij zoveel leveranciers en bedrijven kent, geloof ik hier ook wel in, alleen zal het mij redden? Ik bedoel, hij is eerlijk dat hij zelf ook iets wil met al zijn producten en contacten in de vorm van ruimte in een winkel. En dus besluiten we, na een gesprek met Francis, om dit in werking te zetten, met concrete plannen. Koninginnedag als streefdatum, om te kijken wat er dan is veranderd, verbeterd. Er komen spuitbussen en stiften, platen, meer cd's en wat vitage kleding, uit zijn eigen collectie. Later zullen dan meer merken en spullen komen om er een echt geheel van te maken. En, omdat hij dus ook veel artiesten kent, zal hij deze ook benaderen om iets te gaan betekenen of een event mee te doen in de basement. Ik zie een lichtpuntje, wel met vraagtekens. Ik wil namelijk niet, en geef dit ook aan dat, net als velen al hebben gedaan en geprobeerd, over mijn rug geld wordt verdiend en ik alsnog dicht kan. Dan ga ik liever nu dicht dan later, om erger te voorkomen. De Rauwe School van deze maand zal bestaan uit een cd-release van Djablo, een optreden van Den Dubieus en van Casto en mijzelf. Dj Daan en Dj Nekst op de "1 en 2". Het is wederom een succes, zij het niet met een bij smaakje, wetende dat ik dus dicht zal moeten, en dit dus misschien de laatste keer kan zijn. Het maakt de Hip Hop sfeer er niet minder om. Een aantal dagen later staat de crew van Artifacts in de Akhnaton. Omdat het ook vrienden van Dimmy zijn, heb ik een ontmoeting met ze, en ze komen nog even in de studio bij Jim om een track op te nemen. De show 's avonds is wel gezellig, maar er ontbreekt best wat sfeer mede door de organisatie die chaotisch is. Ik kom hierdoor later thuis nog dan ik had gepland, en let wel door een show die anderen hebben georganiseerd op een andere plek dan mijn basement, maar ja, je helpt en dan blijf je in Hip Hop aan de pan hangen mensen. Francis zegt nog net niet 'ik zei het toch' , en ik bereid mijzelf voor op de volgende basement party bij mij. Deze keer brengt House of Hip Hop niemand minder dan pionier Kurtis Blow, die erom bekend staat ook veel breakdancers te trekken naar shows, omdat hij, in de 50 alweer, zelf dan ook meedoet. Gekkenhuis. Ik heb hierom mijn vrienden van de 5 Point Gang gevraagd om ook te komen en Dj Mass zal de dj van de avond zijn. Hiernaast ben ik in contact gekomen via Casper met een vodka merk, dat een deel van de avond zal sponsoren. Welkomst drankjes bij de entree dus. De avond zelf is natuurlijk utiverkocht. Het publiek danst mee, zingt mee. Iedere breakdancer laat zijn kunsten zien. Uniek weer hoor, zo bij mij. Het zijn gemiddeld natuurlijk wel de "oudere mensen" maar dan nog. Kurtis praat tussendoor met de mensen over "vroeger"en hoe het zou "moeten"zijn. Echt tof dat iemand op zo een leeftijd dit nog altijd kan en mag doen. Na de show nog even praten en een drankje doen, met al het publiek. Handtekeningen, foto's. Niet al te laat sluiten we deze keer af. Er wordt niet heel veel verdiend, dus er is even een discussie tussen Casper en mij. Het gaat ook even over de "Ik ben Hip Hop" t-shirts en ook Sluwe Vossz geeft even zijn mening. Zaken doen met vrienden. Ik kan er niet meer over zeggen. Casper wil mij even apart spreken, omdat er wat mensen in de winkel staan. Voor ik het weet verheffen wij onze stemmen tegen elkaar. Ik ben blij dat Francis mij komt ophalen, want ik begrijp niet dat mijn uitleg niet genoeg is. Ik moet Casper nog een klein deel aan geld betalen van de gezamenlijke shows, en heb hier niet direct een oplossing voor. De omzet van de "voorraad" van Dimmy is nog niet erg winstgevend, aan beide kanten niet. Ik kan wel wat rekeningen betalen, maar zie hem er meer mee betalen dan ik. Super oneerlijk, maar de uitleg snap ik dan ook wel, hij heeft het net zo hard nodig als ik dat heb, en ik gun het hem ook. Hij is mij aan het helpen. Het is dus helaas meer aanmodderen dan echt iets ondernemen. In een ontvangen mail van groep La Coka Nostra (google!!) word ik in de mogelijkheid gebracht om een show ergens in Nederland neer te zetten, in mei. Dan ben ik al dicht gok ik zo. Ik besluit om vanwege de ervaring en een aantal andere redenen samen met Dimmy en Erwin dit te gaan organiseren. Dus daar wel een idee voor de toekomst. In de winkel is de omzet nog steeds erg slecht dus het besluit om dicht te gaan is helderder dan ooit. Jim voelt met mij mee. Sterker nog, hij gaat mee naar de makelaar. De boodschap is duidelijk. Later ga ik zelf ook nog eens terug, om de opties door te spreken om dicht te gaan. Ik heb namelijk een huurcontract en dat zou betekenen dat ik niet alleen de huur nog anderhalf jaar zou door moeten betalen, maar ook dat ik dan zeker weet dat mijn huis niet verkocht maar geveild gaat worden. Plus alle spullen die erin staan. Bedden van de kinderen, speelgoed, apparatuur, hond. Ja hond. Alles wat geld opbrengt. Meedogenloos. Er staan nog een aantal events op stapel. En ook Koninginnedag kunnen we nog meepikken. Het eerste event is De Rauwe School, deze keer met Risskant, Muilkorf, DJ Daan, Dj Bite en oude vriend Nico Noot beter bekend als Kid Crash van "vroeger" . Google is het motto. Omdat er door de wandelgangen klinkt dat het niet zo lekker gaat is de opkomst laag. Maar daardoor natuurlijk niet minder gezellig. Nogmaals, het kan wel eens de laatste keer zijn. Ik merk alleen wel dat er bepaalde mensen niet meer zijn. En zo werkt dat. Tegelijkertijd ben ik met eerder genoemd Membership slechts 10 members verder, wat alleen maar mijn gevoel versterkt. Met met een heuze "Facebook Like actie" is er wel meer aandacht. Maar het heeft eigenlijk alleen in "dingen weg geven"geresulteerd. Gelukkig hebben we de foto's nog. Ik bereid iedereen voorzichtig voor op het gedwongen zijn te moeten sluiten. Kan nog wat nieuwe energie krijgen van een zelf-georganiseerde basement party met deze keer uit Philadelphia afkomstig Gound Up en niemand minder dan R.A. the Rugged Man. De mannen van Ground Up komen nog even de winkel in overdag, jonge nieuwe groep met het motto "Skills over Swag". Het bevalt mij direct. Ook zullen zij nog een aantal dagen later met vriend Reef the Lost Cauze optreden in Akhnaton. Reef zelf wilde liever "bij mij", maar de organisatie wil zelf iets betekenen denk ik. 5-elementz kan blijkbaar niet op tegen een super lange gastenlijst. De avond met Ground Up en R.A. is uitverkocht. Verdorie waarom die winkel nou niet? De sfeer is te gek, mensen zijn vrolijk en enthousiast. Ik praat er over met Jacco tijdens de avond zelf. Het is niet anders. Het bier gaat weer op. Tieme achter de bar met Casto. Steven Engel is er ook ja. R.A. 's show is meer wat losse tracks en praten tegen het publiek. Je kunt zien dat hij zich vermaakt zo in deze sfeer. Ik krijg 2 klachten van het niveau van zijn show. Ja, hoort er ook bij. Tim Pen en Francis nemen afscheid van de gasten aan de deur en we nemen nog een drankje aan het eind met het clubje. Nee, de basement alleen huren en hier verder gaan kan niet. De gemeente gaat hier nooit die vergunning voor geven of het bestemmingsplan op aanpassen. Maar dat het uniek is, blijft zo. Daar put ik dan mijn kracht uit. Het lachen is mij enigzins vergaan. Dat begrijpt iedereen ook wel. De show van Reef in Akhnaton is wel leuk, alleen mijn gevoel is ergens anders. Ik kan nog wel even mijn ei bij hem kwijt. "Doodzonde", meent hij. O ja, in het Amerikaans. "But hey, this is Hip Hop, man"

23. Het is maar een nummer

Je zal er maar last van hebben, ouder worden. Ik niet. Nou ja, denk ik. Of zo stel ik mij dat voor. Laat ik mij beperken tot waar ik mee te maken heb en waar mijn interesses liggen. Ik zit niet met een ochtendjas en sloffen op de bank of zo, en rook geen pijp. Als ik 's ochtends in de trein zit, vallen mij een aantal dingen op aan een groep jongeren. Jongens en meiden door elkaar.  Ik schat ze tussen de 13 en 17. Ze dragen allemaal een legging of skinny jeans. Gekleurd, fel. Ik vertel erbij, het is winter. Dan een leren jasje of "varsity jacket"(handig voor google ook weer deze) , en dan een sjaal, das, iets van die strekking. De jongens dragen allemaal een snapback. Twee van de meisjes ook. De schoenen zijn allemaal Jordans of Uggs. De Jordans allemaal hetzelfde model. Kleur. Ik zie dit niet 1 keer, nee meerdere keren, al moet ik toegeven dat jongens in hele strakke broeken en dan nog laag tot onder de onderbroek mij net even te ver gaat. Dat zal dan wel aan mijn leeftijd te wijten zijn. Maar de essentie is, ze dragen mode. Wat "in" is. Als ik dan opsom wat ik ervan verkoop, ben ik snel klaar. Ik bedoel, de contracten om Jordans te verkopen zijn verdeeld. Ik ben sowieso te kort open om "mee te mogen doen". En dan de jeans, of de leggings. Zo een winkel ben ik dus gewoon niet. Uggs, ja, wat zal ik zeggen. Mooie slofachtige winter schoenen, waarvan ik begrijp dat ze niet helemaal winter proof zijn maar oke, maar niet voor jongens. Mijn dochters dragen ze. Zo ook de leggings en skinny jeans. Kom op jongens. Ik verkoop alleen de snapbacks die zij dragen en ik zie ook dat zij g-shock horloges dragen, dus daar is alles mee gezegd. Ik ga er toch nog 1 ding over zeggen, de Jordans dan. De meeste kids kopen dus wat "in" is , en ja Jay-Z en Kanye dragen deze schoenen, dus dat is "in". De kids hebben alleen geen flauwe notie waarom en wie nou Jordan is. Ik denk voor het complete verhaal, je raadt het al, google. Het gaat mij erom, zij hebben geen idee van wat zij dragen. Zij dragen wat anderen voorschrijven en of dragen. Ik stel mij zo even een gesprek thuis voor waar de complete outfit aan de keukentafel wordt besproken. Inclusief de Dre-Beats koptelefoon. Ik blijf het zeggen, google. Prijskaartje totaal, al snel een kleine 800 euro, misschien iets meer. Ik praat over 1 outfit hier, 1 dag kleren aan dus. Ik heb kinderen, al eerder gezegd. Op de een of andere manier krijg ik die vragen niet. Komt nu ook vast wel omdat zij helaas weten dat het niet lekker gaat met de winkel, maar ik bedoel, hoe komen de anderen erbij dat ouders dat allemaal kunnen behappen? En dan bijkomend, ik ben blij dat mijn zoon, nu 17, geen skinny jeans en uggs draagt. Ja, dat is nou eenmaal mijn mening. Mijn dochters wel hoor, groene en roze broeken, geen punt. Meiden dingen. Lang verhaal weer, maar wat ik bedoel te zeggen, ik zal niet overleven. Ik kan de juiste artikelen niet genoeg aanbieden. Ben te kort open om een "hippe"winkel te zijn. De merken die werken, werken nog niet genoeg. Niet massaal genoeg. Het is niet anders, Francis is al uitgevochten. Ik neem haar niets kwalijk. Maar laat ik dat wel genoeg blijken? Het is mijn droom die wij najagen. Die alles overhoopt gooide. Waar "rappers" mee omgaan alsof ik een opvanghuis ben en en en. Laat ik genieten zolang het kan. De februari editie van Rauwe School is weer een klassieker te noemen. Groepen Het Verzet, de Hofbuskers en de Roffe Rijmers samen met Dj Broky-B en vriend Subp Yao zullen de plaatjes draaien. Erwin, eerder genoemd, helpt met de financiering van het geheel, erg aardig van hem. Het is druk, warm en gezellig. Tof om te zien dat het concept Rauwe School is uitgegroeid naar een vast iets, met genoeg bezoekers om ook te blijven bestaan. Ja, in de basement, als je de winkel weg denkt. Dan dus. Voor de rest van de week is het meer een plek waar mensen hangen en langskomen. Ik kan niet meer voor ogen houden dat dit allemaal gaat lukken. Ik besluit op zoek te gaan naar sponsors, samenwerkingen. Maar ja, het is Hip Hop. Ik had het al gezegd. Hiernaast bedenk ik een "membership", waarbij vaste klanten "lid"worden van 5-elementz voor een bepaald bedrag per jaar, en daar zijn een aantal voordelen aan gekoppeld. Via Casper van House of Hip Hop komt er in zijn TV show op TV538 een rubriek over de winkel, waarin ik wat vertel over nieuw binnengekomen kleding en dergelijke. De interviews die hij doet met de artiesten in de winkel komen ook in deze show voorbij. Extra promotie ook weer. En dan natuurlijk de avonden met Doppelgangaz en GZA van Wu-Tang. De Doppelgangaz show is uitverkocht. De preshow wordt gedaan door oude bekende Dennis-T en natuurlijk is dj Jane Doe weer van de partij. Ik ontmoet de mannen van de Doppelgangaz even kort voor de show. Zij besluiten niet in de winkel te eten, wat ik wel jammer vind, omdat de gehele House of Hip Hop crew mee gaat. Dat betekent dat ik alles qua voorbereiding wederom zelf moet doen. Maar oke. Het zij zo. De show is er niet minder om. Het is een gekkenhuis, iedereen gaat helemaal los. Ik had verteld, dat ik slechts 2 nummers van de mannen kende? Wow. Wat een show zeg. Ik stap bij de laatste track nog even het "podium" op en spring met de mannen mee. Er is nog niet zo een toffe show in de basement geweest. De Doppelgangaz zelf vinden dit blijkbaar ook, zijn helemaal in extase. Top. Geslaagde avond, ik ruim de boel op. Na borrelen. Nieuwe vrienden gemaakt. Mensen bij de deur weer super tevreden bij het afscheid. Volgende morgen dweilen, wc's schoon. Geen tijd om bij te komen, 2 dagen later de GZA dus. Een telefoontje van Casper laat weten dat GZA "meer geld wil dan is afgesproken". Ik vertel er even bij, dat de entree prijs dit keer iets hoger is dan andere keren. "We" zijn ook nog niet uitverkocht, en dat brengt enige stress bij vooral Casper. Ik stel hem gerust, wetende dat het wel goed komt. Maar de discussie is een aparte. Morgen is de show, dus waarom zou je dit dan willen? Maar, ik stem in met een andere "verdeling" zoals ik die dan noem. Kort, ik ga minder geld verdienen. Ik ben er niet heel blij mee. Maar "the show must go on". Casper vraagt ook nog even of ik dan wat kan schuiven met de bar omzet. Maar dit is bijna uitgesloten. Ik snap enerzijds wel dat hij het vraagt/probeert, alleen hoe doet hij dat dan bij "normale"zalen? Is Hip Hop handjeklap geworden? De show dan. Preshow, MOD the BlackMarvel, een "legende"uit Hip Hop Nederland. Echte Hip Hop he? Jane Doe, natuurlijk, de Dj. Het wordt een gewoonte, al is het heel speciaal. Echt een toffe dame. En Dj ook ja. De show is dan toch uitverkocht. Jacco zei het ook al. Nou ja. MOD maakt er een tof begin van. Het past bij het publiek dat is gekomen. Als GZA in de basement komt, zijn zijn eerste woorden met de microfoon in de hand, "this is Different", doelende op de mensen pal op zijn neus. Uitzinnige sfeer. Serrio zit nog even in de studio, maar komt toch snel ook even een biertje doen. Ik moet even lachen als ik dit schrijf omdat ik nu weet wat hij echt deed. Maar de avond, ja, als GZA de klassiekers brengt en nog even een ode aan O.D.B. is de avond compleet. Wu-signs in de lucht in de basement alles. Na de show is GZA best snel vertrokken. Ik heb nog even kort met hem gepraat tussen alle bedrijven door. Aardige kerel ook hoor. Dan volgt er een anekdote die ik moet melden. Het geeft namelijk de sfeer en het verschil in opvatting aan van samenwerken. Ik noem geen bedragen maar "reken af" met Casper, voor GZA dus. Ik geef aan dat ik het veranderen van bedrag apart vind. Ik heb namelijk geen geld. Ik moet hoogstwaarschijnlijk dicht. En ik voel iets waar ik mijn vinger niet op kan leggen. Ken je dat? Misschien heb ik het wel mis. Casper vind het ook "niet cool", maar kan er weinig aan doen. "Hoe was de bar omzet?" . Ik wil Casper niet zwart maken hoor. "Zwarte Piet is Racisme" lees ik op twitter. Opruimen en dweilen maar weer. Vriend en artiest uit Boston Edo G komt optreden in Akhnaton, aan de overkant van de winkel dus. Ik hoop betere tijden deze keer voor de organisatie, al zijn anderen dat natuurlijk niet met mij eens. Edo komt nog even in de winkel hangen samen met Seek, de artiest die zijn voorprogramma zal doen. Gezellige daag, weinig klanten, bekend beeld helaas al. Ook Shedney Ruffin, eerder genoemd als Skillz4Breakfast doet een preshow. Het is niet superdruk, de gastenlijst is weer vele malen langer dan nodig. Misschien ook niet. De show is tof, alleen Seek valt erg uit de toon. Hij doet heel druk op het podium en past in mijn idee niet bij de rest van de shows. Als Edo optreedt, komen de klassiekers snel voor bij. "I got to have it", een van mijn favorieten, klinkt door de speakers. Als ik naar hem kijk wat hij draagt aan kleding zie ik zwarte Jordans met het nummer 23 achterop. 

22. Komt tijd komt raad

Het wordt al een soort standaard dingetje: mensen en websites die totaal negeren wat er bij 5-elementz gebeurt. Uitzonderingen daargelaten. Ook "copy-pasten" of "Re-tweeten" mag hoor. Het gebeurd niet echt. Ik mail mij helemaal suf en op social media vertel ik zoveel mogelijk wat ik doe, waarom en hoe. Maar ja, ik bad het al gezegd hè, Hip Hop. Een aantal kunnen daar over meepraten. Zo noemde ik een paar namen van mensen die sterk actief zijn in de muziek, maar vooral samenwerken met Amerikanen. De reden is vaak, het nut ervan en omdat het meer gewaardeerd wordt. Grappige mensen hier in dit land. Denken dat alles al bereikt is, klagen over van alles en nog wat en hebben, hebben, hebben. Graaien. Jammer. Altijd 'money praten' maar niks hebben. Ik zit op een avond in de trein en kom wat rappers tegen. Ik noem geen namen, het gaat om de anekdote. De controleur komt en je raadt het al: geen kaartjes. Ik heb een abonnement. Geen stress. Zij worden niet alleen de trein uitgezet, maar ook van het perron af. Jemig. Aardige jongens hoor, alleen kom op. Ik heb er zo dus ook direct een mening over. Als je geen geld hebt, zeg dat dan. En nee, ik sponsor niet. Helaas. Ik neem een voorbeeld aan harde werkers als Eddy en Tieme. Eigen bedrijf, keihard werken, en toch delen. Kan gewoon. Eddy verbouwde mijn huis en de winkel. Tieme helpt met veel events en geeft adviezen. En ik mag zo maar in zijn restaurant eten. Ik heb ze nog nooit een shirtje gegeven, ik schaam me een beetje. Ook heb ik via anderen Erwin leren kennen, uit het zuiden van het land. Hij heeft, naast zijn gewone werk, een bedrijf waarmee hij artiesten helpt en begeleidt. Hij komt de laatste tijd vaak langs in de winkel en we hebben een klik. Zo van, je denkt en voelt over veel dingen hetzelfde, en je gunt elkaar dingen. Hij koopt ook artikelen in de winkel. Waarom zou ik rappers in het algemeen wel wat geven dan? Promotie? Love? Ik geef korting. En heel soms, heel soms, iets meer. Het zou mij eten voor thuis schelen. Letterlijk. Denk niet dat de gemiddelde rapper dat snapt. Die hangen liever in en om de winkel of de studio en mee ook Jim geeft niets weg. We hebben het er vaak over. Ook omdat de vele rappers na al hun voorstellen voor events in de basement verstek laten gaan. Dus, je wil geen geld verdienen? Apart. Waarom dan steeds op Twitter "free" dit en "free" dat? En klagen dat je niet serieus wordt genomen? Ik kan er wel eens boos over worden maar gelukkig doet Taya dat 's ochtends op Twitter en ik lees gniffelend mee. Terwijl ik aantekeningen maak over letterlijk iedereen die in de winkel iets 'doms' wilde of van plan is of was. Of iets goeds en gewoon niet terugkwam. Moet ik daar iets mee? Zal ik eens een lijstje maken en dan de bedragen er achter? Kan ik nog een dagje vrij nemen denk ik. Of laat ik zeggen de achterstallige rekeningen betalen en niet praten met iedereen of zij een idee hebben. Maar klagen is niet wat ik wil. Anders heb ik spijt van wat ik doe. En ik heb alles overhoop gegooid om dit te doen. Watts en Rocks denken mee om iets nieuws te ontwikkelen voor in de winkel. Watts is enthousiast, Rocks kritisch. We hebben een aantal goede brainstorm momenten. Omdat het beter moet. Gelukkig is Guilty Simpson met MED, Dj Jane Doe en Dj Turne de volgende basement party met House of Hip Hop.Echte Hip Hop hoor. En uitverkocht. Als de mannen uit Detroit aankomen en bij de door mij geregelde appartementen aankomen is het direct ruzie, de kachel staat niet aan. Klopt, de eigenaar van het pand heeft nèt de schakelaar omgezet. Even rustig mannen, zeg ik heel stoer. Je staat wel in mijn straat in mijn stad. Amsterdam. Gelukkig is er begrip en volgt excuus. Zo kan het ook. Jammer dat Casper bij de events pas laat aanwezig is. Hij heeft vast iets anders te doen, alleen op de dag zelf regel ik het meest. Van A tot Z zeg maar. Het is niet anders. Ik ga niet moeilijk doen, wacht wel even af hoe dit verder loopt en wat er verder gebeurd. Jacco en ik doen nog even last minute boodschappen. Wij hebben hier een tactiek voor ontwikkeld. Veel en snel praten bij de kassa, het scheelt echt. Is meer ons grapje dan dat je als lezer er iets aan hebt,maar voor de volledigheid dan. D-Lipps heeft zich nog even op het laatste moment als pre-show aangeboden. Helaas neemt hij bijna al zijn vrienden terloops mee naar de show, en dat kan niet want het is vol. Ik weiger niet iedereen, omdat ik een aantal van zijn vrienden ook zelf ken. En dat doe je gewoon niet. Nou ja, leermoment voor ons beiden. Het is een toffe avond. Echte fans, Detroit sound, èn Dj Turne dus. Voor de allereerste keer in de basement. Ik ben wel een gelukkig mens. En dan is Steven Engel er natuurlijk ook om de avond compleet te maken. En natuurlijk de steeds groter groeiende vaste club mensen. Jim en de anderen maken nog wat muziek. Bart en Sjoerd helpen aan de deur. Ook omdat er nog wat mensen hadden gebeld of via social media geprobeerd in contact te komen met Casper en mij. Gastenlijst? Ik lach er even om. Rugtas vol met drinken ook zeker? Grappenmakers. Maar ja, de hele 5-elementz "familie" is aanwezig. Zo was het bedoeld. Naast Turne en Jane Doe maakt D-Lipps er een dope show van. Hij doet mij altijd denken aan Biggie Smalls, niet eens vanwege de omvang, meer vanwege de skills. Wie weet. Guilty Simpson en MED breken de boel verder af. Als Guilty 1 bepaald nummer doet, komt Jim de studio uitgerend. Handen in de lucht. Het is zijn favoriete track van Guilty. Ik krijg wel kippenvel van dit soort momenten. Het is bommetje vol in de basement en lekker warm. En ik verkoop weer aardig wat bier. Ja de kassa moet rinkelen. Na de show bedanken Guilty en MED mij meerdere malen. En we drinken nog wat. Francis komt mij natuurlijk weer ophalen, ik schud nog wat handen van bezoekers bij de deur. Schouderklopjes, alles. Ik ben best wel trots weer. De volgende ochtend sta ik wel alleen te dweilen. Dat is altijd wel even een contrast met de avond ervoor. Je hoort de geluiden nog. Je ziet de mensen hun gezichten nog. Ik ben blij dat ik dit mee mag maken allemaal. Alleen het gevoel van "godverdomme" komt door de omzet van de verkopen in de winkel. Ik zal dicht moeten. Wanneer weet ik nog niet precies en hoe al helemaal niet. Ik heb op de dagen van de events een top humeur en voor de rest niet. Dat moet klote zijn voor iedereen, om mij heen. Ik hou er alleen niet genoeg rekening mee. En ik heb juist hèn straks nodig, niet alleen nu. Ik ben bijna 1 jaar open nu.

21. Bord voor me kop

Helaas is de Masterclass van dj TLM niet wat wij ervan verwachten. Maar, de deelnemers hebben het naar hun zin. Behalve dan de kou die langs het trappen gat naar beneden komt. Kachel hoog helpt niet echt, truien en jassen aan dan maar. Leermoment. TLM is wel iemand, omdat ik hem al lang ken ook, positief blijft. Ook voor eventuele volgende edities. En dan de avond met Skyzoo en Torae uit New York. Echt dope artiesten. Laat ik het nieuwe stijl noemen met een old School gevoel. Net als de preshow natuurlijk. Engel en Just. Jane Doe is de dj van de avond en Torae wil even met haar op de foto. Na de soundcheck kletsen en eten we met z'n allen. Gezellig. De avond is uitverkocht dus dat beloofd wat, en ja, het is een super avond. Tim Pen en Jim zijn er ook, en daarnaast de vaste groep mensen. Ook is Dimmy aanwezig. Ik zal hem even introduceren. Ik heb hem leren kennen via Angelo, zoals verteld in eerdere hoofdstukken. Dimmy is sales agent en boeker/promoter voor bepaalde artiesten. Hiernaast organiseert hij met anderen jaarlijks een groot "sneaker"event. Voor de sales vertoeft hij veel in Duitsland, en hij is goed bevriend met veel buitenlandse artiesten, onder andere Evidence en Rakaa. Lang verhaal kort, hij is sinds de events ook van de partij en af en toe komt hij een bakkie in de winkel doen. Als laatste heeft hij mij "opgehooked"met een merk voor in de winkel. Engel en Just breken eigenlijk de basement al af, en eigenlijk kort daarna Skyzoo en Torae ook. Er zijn een aantal fans die hun albums/mixtapes kopen en laten signeren. Het wordt al bijna gewoon. Na de show vind iedereen het een geslaagde avond en we borrelen natuurlijk nog even na. Niet meer door naar cafe de Duivel of Bitterzoet. Het is wel goed zo. Omdat ik nog wat artikelen had van het label waarop zij staan, Duckdown Records, verkoop ik hier ook nog wat van. Mooi meegenomen. Nodig die omzet. Alles helpt. De rekeningen stapelen zich op. Het gesprek thuis wordt er niet beter op en sommige leveranciers klagen natuurlijk ook. En dan komt het nieuws van de bank. Zij gaan niet over tot verdere financiering. Zo. Dat betekent dat de target nu wel erg hoog ligt. Ja, het stond als clausule in het contract. Ik bespreek het ook met Jim en de anderen in de studio. Ze moeten wel weten dat ondanks het feit dat zij er nog maar koud in zitten de druk nu wel hoog is. Gelukkig leven zij met mij mee. Jim werkt natuurlijk 1 dag in de week in de winkel en heeft ook wel door dat 2 t-shirts en een pet niet helpen. De avond met Sixman is gezellig. Net zoiets als met Rauwe School, interactief. Niet superdruk enzo, maar ook het voorprogramma met Skillz4Breakfast is tof. Bestaande uit een vrouwelijke emcee, en een jongeman die ook erg goed "het vak"verstaat. Engelstalig, net als Sixman. Misschien wel iets beter dan Sixman ook, maar dat mag de totale pret niet drukken. De avonden in de basement verzachten de pijn wel, omdat er veel over gepraat wordt, en dat zou moeten resulteren in meer omzet. En sowieso, het is bijna eind december en dan moet de omzet vanwege kerst etcetera toch hoger zijn? Niet echt volgens buurman Tim van Patta. Het is nou niet zo dat iedereen massaal petjes en t-shirts als kado's gaat kopen voor kerst. Ik verzin hierom een extra actie, met heuse kadotjes onder de kerstboom. Die ik in de winkel optuig met mijn gezin, misschien wel omdat ik dat thuis niet kan vanwege het vele weg zijn. Triest eigenlijk. Chocolade op de toonbank, koekjes, gezellig. Ramen versieren. De kerst kan komen. De actie werkt, het wordt wel iets drukker. Ik heb van onder andere Steven Engel, Bijlmer Style en Brainpower ook wat "give aways" en dat vinden de klanten erg leuk. Ik heb het als kado onder de boom gelegd, en men mag dan wat uitzoeken. Hiernaast heb ik bijvoorbeeld ook een aantal kado's voor vrienden zoals Jim. Stiekem. Het is maar 1 keer kerst. Ik kan de huur net betalen, die van de maand ervoor dus. De makelaar is niet zo heel vriendelijk, maar omdat ik blijf communiceren met hem gaat hij akkoord. Ik kan nog een paar leveranciers betalen, en een aantal niet. Ik schaam mij wel. Dit voelt niet goed. Francis is er wel klaar mee. We moeten het nieuwe jaar in met niet alleen de schuld/lening maar ook zeker met een achterstand. Hoort erbij, alleen in het echt is alles anders dan op papier. Gelukkig is oud en nieuw bij familie en kan ik mijn zinnen even op iets anders zetten dan de winkel.  Omdat ik begin januari jarig ben, organiseert de Rauwe School mijn feestje. Met vrienden en familie erbij. Live komen Tha Mill uit Los Angeles, een bevriende artiest. Hiernaast vriend Geckusman, en het collectief "de Onderhonden", bestaand uit Casto, Jerome XL , Das, Def-P en Dj Daan. Nekst zal ook als dj draaien. Een vriendenfeestje zeg maar. Op deze gezellige avond dus wat extra drank. De fans van de groepen staan er namelijk om bekend aardig wat bier te drinken. Ja en Steven Engel is er. Haha. Grapje. Tijdens deze avond maakt Casper namens House of HipHop nog even bekend dat de agenda van de komende maanden qua shows "wel snor zit" . Hij heeft het voor elkaar gekregen om bijvoorbeeld GZA van Wu-Tang een basement show te laten doen, en zo ook Guilty Simpson en Doppelgangaz. Mijn verjaardag is compleet als ook Francis aankomt en een drankje meedrinkt. Ik mis haar, kan het alleen nooit vertellen, ja over de telefoon. Ik maak wel eens grapjes dat ik blij ben haar te hebben als vriend op Facebook. Na aandringen van Casto doe ik een kleine speech. Ik vertel ook wel  eerlijk dat het allemaal beter moet, en dat mensen kunnen helpen door bijvoorbeeld tickets te kopen voor de basement shows. Ik gok tegelijkertijd dat dit wel goedkomt, het zijn geen kleine namen die even komen optreden de komende periode. En de entreeprijs ligt nog steeds laag, zodat op mijn verjaardag mensen al kaartjes kopen. Doppelgangaz is voor mij niet super bekend maar ik ken wel een aantal nummers van hen. Casper polst ook via social media of het haalbaar is een show met hen te doen. Al snel reageert een kennis, Randy, dat hij wel in zijn eentje ervoor wil zorgen dat Doppelgangaz komen. Gekker moet het toch niet worden. Beslissing genomen dus. Ik ben nog jarig tot in de kleine uurtjes, en natuurlijk is er een select groepje dat even blijft hangen. Gek genoeg krijg ik veel flessen drank als kado. Zal wel aan mij liggen. Doordat het bier toch opgaat, en ik zeg dit kan bijna niet, besluit ik een aantal flessen open te maken en dat dan maar aan te bieden, en dat is ook een succes. Ook de wijn en de frisdrank gaat op. En toch geen gekke dingen,  ruzie, kotsende menigte, niets. Komt denk ik vooral omdat ik gewoon mezelf ben en iedereen daar respect voor heeft. Ik heb een schuur vol, dus ik moet het weten, toch? Als het bijna licht is, kom ik thuis. Ik laat mijn hond Max nog even uit. Hij besluit om maar meteen heel hard weg te rennen en achter een eend aan de sloot in te duiken. Je leeft maar 1 keer.

20. Ik ben Hip Hop

Het is al eerder gezegd, ik ben geen twintiger meer. 'En ook geen dertiger' grapt Steven Engel af en toe. Jim kan er wel om lachen ook. Door de studio en de in en uitlopende artiesten en aanhang irriteer ik mij, en zo ook Jim nog wel eens aan het 'hangjongeren' gedrag. Zo oud is Jim nog niet. 'Opa' Taya zit weer eens op de praat stoel en dat is een understatement. Omdat Watts meer open staat voor crews als OFWGKTA en Wacka Flocka kan de discussie soms wel hoog oplopen. Probeer jij Taya maar eens te overtuigen. Ik denk nog even aan de 'oliebollenkraam overvaller' rappers die continue #free roepen op twitter. En ik maar denken aan gratis Wifi. 'Er moet meer gerapt worden over bitches en shit' zegt Omar nogal eens. Abel, lid van TDTMCM komt ook af en toe langs en Jim zegt dat hij ook wel dope beats maakt. Ik krijg af en toe een stukje te horen van wat op wordt genomen in de studio. Voor de deur legt rapper Lil'Kleine mij zijn frustratie uit over het feit dat Lange Frans rapper Kermit heeft gevraagd voor een optreden en track op cd. Nee, de namen zijn niet fictief. Ik had een foto gezien van de twee in een auto en zei nog 'knappe vriendin' tegen Kleine. Bleek dat Kermit te zijn. Lang blond haar,ik had het mis. Sorry. Het zijn goede vrienden allemaal. Naast het feit dat dit soort jongens denken dat ik een bar ben eet Omar ondertussen mijn meegebracht brood op. 'En wie kan nou boos worden op die kanjer' , voegt Tim Pen nog toe. Is ook zo. Hij bracht een paar sixpacks mee aan 't eind van de dag. Rapper Spacekees is ook aangeschoven en vertelt wat anekdotes. 'We slapen gewoon op Blijburg of in het park' vervolgt hij. 'de Leven' .1 pet verkocht. Kut. Wel 'echte' HipHop denk ik dan. Er is heel wat 'gedoe' weer over de Grote Prijs van Nederland. Hoe oneerlijk het gaat, echt en niet echt. Ik weet het ook niet meer hoor. In ieder geval weet ik dat vriend en rapper Marry Marv en crew 1Duidig uit Rotterdam nog meedoen. Ze komen natuurlijk ook even langs in de winkel. Tevens doet jongeling en nieuwkomer Fly-Bro mee in de competitie. Hij heeft de basement voor zijn 25e verjaarsfeestje afgehuurd. Ik ken hem via Ril, 1 van de producers van de groep Statik Music. Ril is iemand die buiten dat hij muziek maakt, geniet van het leven en af en toe langs de winkel hopt voor een aankoop en praatje. Ik denk voornamelijk om aan de overkant van de winkel de 'Burgerbar' zit. Geen reclame ofzo. Wel super burgers. Op de avond van het feestje ben ik uitsmijter. Portier. Als er een ruzie binnen is tussen een jongen en zijn vriendin loopt hij boos naar buiten en rechtstreeks bij mijn buurvrouw, een hoer dus, naar binnen. Als zijn vriendin mij vraagt of ik hem heb gezien, ontstaat een leuke situatie. Luttele minuten later komt hij naar buiten. Je kunt je voorstellen hoe zijn vriendin reageert. Het feest binnen met de optredens is een succes. Ik word bij de deur uitgescholden door wat jongeren, die daarna doorkrijgen dat ik meer ben dan alleen de portier. Ik whatsapp met Sick Jacken. 'Real HipHop is over here'. In dezelfde periode besluiten Casper en ik om een samenwerking aan te gaan met betrekking tot basement parties. Er zijn nu, buiten alle andere feestjes met House of Hip Hop drie dingen neergezet die succesvol waren. Casper kent een hoop boekers en artiesten en hij komt met een heel lijstje. En dan bedoel ik muziek, die gezien wordt door velen als 'real' dus. Sluwe Vossz is natuurlijk ook bij de gesprekken aanwezig. Hiernaast besluiten we ook om een gezamenlijke t-shirt lijn uit te brengen, met de tekst 'Ik Ben Hip Hop' voorop, en onze logo's achterop. We spreken af om er een aantal weg te geven aan mensen en artiesten die 'dicht bij ons staan'. Mede omdat dit allemaal nieuw voor ons is, is niet helemaal duidelijk 'wie' dat nou zijn, en al snel zijn de meeste weg gegeven. De rekening van de shirts moet nog worden betaald, en dat is niet handig. Ondanks dat voor de promotie een aantal artiesten wel "iets" voor ons kunnen doen zeg maar. Maar we doen ons best, via social media om zoveel mogelijk te verkopen. Een andere kennis, Nathan, die ik ook al eerder heb gesproken over een eventuele sponsorship voor apparatuur voor de basement, komt ook met een tof voorstel. Mede omdat Dj TLM een aantal activiteiten wil doen in de basement. Nieuwe draaitafels, een mixer en speakers. Tot deze tijd was steeds gebruik gemaakt van alle apparatuur van Chainsaw. Ik vind het best klote dat deze samenwerking daardoor stopt, Chainsaw is zoals eerder gezegd een goede vriend van mij. De apparatuur namens Vestax, waar Nathan werkt, zal voor een 'prikkie' kunnen worden gekocht, wat kosten op lange termijn scheelt. Alleen kan ik het nu nog niet betalen. De omzet loopt achter en de bank is nog niet gekomen met een voorstel. Ik heb hen uitgelegd dat er een aantal events op de agenda staat, waar geld mee verdiend zal worden. Ook de makelaar zal deze maand moeten wachten op de betaling van de huur. Nee, zij hebben niets te maken met echte Hip Hop. De december editie van Rauwe School staat op het programma. Deze keer Pita uit België, Djablo en Fantast. Dj's Broky-B en Bartcore. Ook de open mic zal weer gezellig worden. Helaas door het slechte weer is Pita met zijn crew niet in staat op tijd de show te bereiken. Toch is het wel weer een toffe avond, met wat omzet, en ja dat is ook belangrijk. Door de algehele malaise ben ik thuis niet de allerbeste vader en echtgenoot. Ik wil en moet natuurlijk voor mijn gezin zorgen. Met alle mensen die in de winkel komen en blijven hangen gebeurt er te weinig en er zullen dingen moeten veranderen. We moeten de komende periode aankijken of de omzet zal stijgen, anders zal ik in het voorjaar een beslissing moeten nemen of ik wel door wil met 5-elementz. Ik kan maar beter eerlijk blijven. De december events die via House of Hip Hop zullen plaatsvinden in de basement zijn: een masterclass van vriend en DJ TLM, een 90's feestje met DJ Sueside (Wu-Tang) en Mr Ghostman(Casper van House of Hip Hop) , Skyzoo en Torae uit New York met in het voorprogramma Engel & Just en DJ Jane Doe als Dj, en nog een aantal avonden met Nederlandse hiphop. Een vol programma dus en dat heft enige voorbereiding en organisatie nodig. Hiervoor heeft Casper, omdat hij les geeft aan de Herman Brood Academie, een leerlingen groep opdracht gegeven dit te begeleiden. Ook Jacco zit op deze school, en zal een project doen. Ik geef een korte presentatie aan hen met het verhaal achter 5-elementz en dan kunnen we aan de slag. De leerlingen maken flyers, doen de promotie, ook op social media en dergelijke, maar ook fysiek als in flyeren in de stad en omstreken. Helaas zullen de "Nederlandse hiphop" avonden allemaal afgezegd moeten worden omdat bij 1 er helemaal geen animo/kaartverkoop is, de tweede is de artiest zelf nou niet de aller snelste en beste qua communicatie en de derde, ja wat zal ik zeggen. Laat ik het simpel houden, het lukt gewoon niet. Daarom organiseren wij zelf met een vriend Dennis nog een avond met een cd/mixtape presentatie van een redelijk onbekende Amerikaanse artiest die vertoeft in Amsterdam, Sixman. En wat gasten. Onder andere de crew Skillz4Breakfast. Als ik 's avonds naar huis ga voor de jaarlijkse Sinterklaas viering neem ik ook weer wat hoop mee, als de events lukken dan heb ik weer wat ruimte om verder te kunnen. En dan komen ook een bevriende breakdance crew, de "5 point Gang" met een idee om een event te organiseren, voor jong en oud. Zal de basement wel groot genoeg zijn vragen zij zich af, omdat in deze "scene" er massaler naar events wordt geacteerd. We besluiten het te doen, ook eens ander publiek toch? De avond zelf is super! Kids vanaf 7 jaar tot volwassenen van 38 breakdancen erop los. Er is een competitie met prijzen van onder andere een schoenenmerk, en het is echt erg gezellig. Dit moeten we vaker doen. Vanwege de leeftijden is het ook redelijk op tijd afgelopen. We borrelen even na, en de mannen van de crew luisteren naar mijn uitleg over hoe moeilijk het allemaal is, maar dat de mogelijkheden legio zijn. Zoals je ziet, er zijn artiesten nodig om dingen te willen organiseren, èn zij kunnen er zelf ook geld mee verdienen. Het draait echt niet allemaal alleen om mij. Als we geld verdienen, dan allemaal is mijn motto. Als een vriend of kennis helpt als DJ/portier/barman zal ik altijd in "het potje" duiken om te delen. Ondanks het feit dat ik rekeningen heb liggen. Maar niet alle artiesten willen, kunnen, of iets van die strekking. Misschien begrijp ik er wel helemaal niets van. Mijn klankbord zijn vooral artiesten en andere ondernemers zoals bijvoorbeeld Edson van Patta. En ik weet allang dat ik nooit kan neerzetten wat zij doen. Geen jaloezie. Ik gun het hen van harte, denk alleen dat als ik op een steenworp afstand van hen qua lokatie zit, het voor de klanten ook goed is. Sneakers bij Patta, T-shirt van Patta(eigen merk), en dan door voor een exclusieve g-shock of pet/snapback naar 5-elementz. Een show bij 5-elementz bijwonen, en dan door naar Paradiso waar de mannen van en naast Patta een avond organiseren. Het kan. Misschien is het "de crisis". Toen ik begon, verklaarde velen mij alleen al voor gek. Maar hoe veel slechter kan het nog dan in de crisis? Nee, er zit bijna geen geld in "Hip Hop" of hoe je het ook wil noemen. Alleen zijn er kansen zat. Er komen veel artiesten en organisaties kijken naar de basement en ik leg de mogelijkheden uit. Verdommen zij het dan gewoon? Ben ik niet aardig? Willen zij geen geld verdienen? Naast de samenwerking tussen mij en Casper is er legio aan andere organisatoren, natuurlijk. Maar op de manier hoe ik de basement heb en de events heb bedacht? Dat doet niemand. Als bevriende artiest uit Boston Ed-OG naar Amsterdam komt,wel pas in Februari komt hij, is de beslissing om het te organiseren in het aloude "Akhnaton", aan de overkant van de winkel. Ik ken de organisator. De dame in kwestie wil ook Smif-n-Wessun "hierheen halen" en ook in deze lokatie neerzetten, dus nu in december. En nu gaat het echt niet om mij mensen. Ik geef alleen uitleg aan het feit dat op de avonden zelf blijkt dat de gastenlijst 4 keer zo lang is dan de verkochte kaarten. Geen haat en jaloezie. Als deze events in de basement zouden plaatsvinden was het uitverkocht en hadden de artiesten, de organisatie en ik allemaal iets verdiend. Smif-n-Wessun bezoekt nog de studio in de winkel, waar Jim met hen en een andere producer een track opneemt. Memorabele dag. Cameraploegen erbij, alles. Gesproken met de mannen van de crew en een leuke dag gehad. Voor de show, die dus aan de overkant plaatsvindt, wordt de winkel nota bene als een soort van backstage gebruikt. Ik bedoel maar. En inderdaad, bij navraag of "ze uit de kosten zijn gekomen" is er een lange stilte. Dat gun je toch niemand? Ook niet in Hip Hop?

19. Anders ga ik toch even buiten roken?

Sommige dingen gebeuren gewoon. Daar moet je niets aan willen doen. Laten gebeuren dus. Zo ook deze anekdote. Want waarom is het nou zo dat al die artiesten de moeite nemen om dit allemaal te doen? Natuurlijk, het is geld verdienen. Maar veel niet hoor. De deur opbrengst noem ik dan ook vaak "boodschappen geld" . Lekker voor een buitenlandse artiest om te shoppen in de stad, prullaria kopen voor thuis. En blowen en drinken. Amsterdam. Door het succes van Reef en Chief in de basement ben ik benaderd door fun-x radio en ben geïnterviewd. Q-Bah is superaardig en heeft interesse voor wat ik doe en van plan ben. Tof. Op deze dag ben ik ook wat eerder naar de winkel gegaan. Ik ben doodmoe moet ik eerlijk zeggen,en gelukkig is er dan koffie. Terwijl ik de lichten in de winkel aandoe en even naar buiten kijk, zie ik de mannen van Psycho Realm al aan komen lopen. Broodje en een pak jus d'orange in de hand. 1 van hen is Big Tiny, de naam doet vermoeden en ja hij is twee meter lang. Breed. Tattoo's vanaf het hoofd tot aan voeten. Hij is mee op tour om alles op camera vast te leggen en heeft de meeste designs van de merchandise ontworpen. Hiernaast is hij Tattoo artiest, hetgeen hij vooral geleerd heeft tijdens detentie in de gevangenis in Los Angeles. Hij heeft geleerd met en van de groten in deze wereld. Hij heeft via mij en Casper een aantal last minute tattoo afspraken. Mensen staan namelijk te popelen om door hem te worden bewerkt. De tweede is Nestor, de "tourmanager" waar ik al eens contact mee heb gehad. Zakelijk, en toch heel vriendelijk. Achter hem aan lopen Jack, als in Sick Jacken en Creep. Creep was een kennis van Tiny die na zware detentie een beter leven wilde en nu helpt hij met de tour en de merchandise. We schudden de hand en praten even over de reis die zij achter de rug hebben. Passanten zie ik kijken. De mannen komen uit "Pico Union" en hebben eigenlijk allemaal wel een verleden, waar zij vrij over vertellen. Ook zo over de gewone dingen in het leven, zoals de kinderen. En Tiny wordt opa. Ja zo gaan die dingen. Ze vragen of het goed is dat ze gedurende de dag blijven hangen in en om de winkel en ik stem toe. Waarom niet, gezellig. Er ontbreekt 1 lid van de crew, wat zo is omdat deze met een andere artiest liever in een coffeeshop vertoeft. Er zijn nog meer artiesten in de stad. Dit alles vanwege de Cannabis Cup. Een jaarlijks festival. Geen verdere uitleg nodig. Google is zo super handig. Mag hoor. Even later vertellen zij mij dat de "normale" DJ van het collectief er niet bij is, en wordt vervangen door de DJ van Cypress Hill. Julio-G. Heeft een succesvolle radio show in Amerika en is gevierd DJ in clubs. Ik bedoel DJ als in hij weet wat platen zijn en wat hij ermee moet doen. Niet your average knopjes drukker. Echt dus. Je kunt je voorstellen dat ik hier blij van word. Ondertussen komt ook Philip aangewandeld. Hij is zichtbaar blij. Anders dan ik, ondanks dat hij net zo oud is als ik. Super fan. Mag ik dat zeggen? Sorry, ik moet nog veel leren als verhalen verteller. Als ook Julio zich aansluit in de winkel samen met percussionist Bobo, wordt het eigenlijk alleen maar gezelliger. Afgezien van het feit dat laatstgenoemde in mijn idee lang in de coffeeshop heeft gezeten. Maar allebei ook super aardig. Er lopen wat klanten binnen, en 1 daarvan wordt geholpen door Tiny. De tweede vraagt bij de kassa, waar Jack zit, iets over de petten achter de toonbank. Julio ziet dit en loopt naar een derde klant, om hem een t-shirt aan te smeren. Creep is ondertussen bezig met de tour t-shirts van de crew. Nestor en ik besluiten buiten te gaan roken. Ik heb Nestor weer aan het roken geholpen, zo zegt hij zelf. Hij zal moeite hebben thuis te stoppen.  Dit is ongeveer hoe ik mij inbeeldde wat de winkel zou kunnen zijn. Het zonnetje schijnt zelfs een beetje. Even later op de dag komt ook Rakaa van Dilated Peoples even binnen. Hij heeft een tas vol met wiet, vanwege de sponsors van de Cannabis Cup. Nee, ik blow niet. Stefan Duzit is ook even langsgefietst omdat er nog iets extra's aan de hand is. We praten gezellig en lopen even naar beneden naar de basement waar Tiny zijn eerste "klant" aan het tattooeren is. We kunnen en mogen meekijken en praten wat. Hierna zal ook Philip aan de beurt zijn, die blij en zenuwachtig tegelijk is: "Well Jason, what can i say?"  Aan het eind van de dag gaat het hele groepje nog even gezellig de stad in. "Red light city" . De buren om de hoek zijn niet goed genoeg. Grappig. Hierna hebben we afgesproken voor het optreden van B-Real, waar Psycho Realm een "special guest" is. Backstage in de Melkweg is het een redelijke chaos. De kleedruimten staan natuurlijk blauw van de rook en voor iemand van mijn postuur, als je dan niet blowt, maar toch de lucht inhaleert, wow. Tiny en Creep halen mij uit de kleedkamer, 'Let's go Jason, better over here" en we staan samen op de gang. Toffe avond, alleen het publiek in de zaal van de Melkweg is stoned. Daar is de cup ook voor. Ze "bouncen" wel op de bekende tracks van B-Real/Cypress Hill. De volgende dag verloopt in de winkel wel een beetje hetzelfde. In de basement weer eent attoo sessie van Tiny. Dit keer iemand die echt ver moest reizen om te komen. Een "gasmask" , 1 van Tiny's specialiteiten en het hoofd-logo van Psycho Realm, komt op zijn arm. Tof resultaat. Ik heb B-Real via Jack ook gevraagd om even langs te komen, wat niet gebeurd. De uitleg is dat hij "liever in een coffeeshop zit waar hij voor betaald wordt" Ok. Duidelijk. Dat zal heus niet de hele uitleg zijn, maar wederom, ok. 's Avonds is Dilated Peoples live in de Melkweg.  Evidence, Rakaa en Babu zijn wel een soort van "helden", omdat zij, ondanks het makke publiek, er toch een toffe show van maken. Althans, dat vinden Jim en ik geloof ik wel. Ook Edson knikt zijn hoofd tevreden en we drinken een glaasje. Door Casper van House of Hip Hop ben ik last-minute even gevraagd om mijn helden te interviewen. De vragen zijn al opgesteld en ik ken de antwoorden al, maar heb er wel moeite mee. Soort van zenuwachtig. De mannen zijn doodmoe van al het reizen, beantwoorden niet super alle vragen, maar het is mijn vuurdoop. Evidence grapt nog even, en geeft aan dat hij mij kent als "de hiphop Jason van twitter en 5-elementz" Leuk om weer even echt te kletsen, ook al is het maar kort. Jim en Omar zijn mee backstage gekomen en Omar heeft  de koelkast gevonden. De avond is weer een succes, tot in de late uurtjes. Ik heb nog even een kort gesprek met Evidence. Ik vertel hem dat ik het zo waardeer dat hij al rondreizend over de wereld met weinig slaap toch zo een show kan neerzetten. Ik begrijp dat hij een artiest is en dat het "werk" is, toch, doe het maar even. Dan de dag van de basement party met House of Hip Hop. De telefoon gaat nog de hele dag door, mensen schelden mij zelfs uit dat er geen plekken meer zijn. Wow. In de namiddag, ik ben best moe, druppelt iedereen een beetje binnen. Het is druk en gezellig. Julio-G kijkt nog even beneden en vraagt mij :"Is it really gonna take place here?" en praat met Nekst en Falko over Serato en Traktor. Hij neemt veel informatie van hen aan. Grappig om te zien dat zo een DJ ook lekker gewoon is gebleven. Het voorprogramma (het lijkt net een echte show in de basement) wordt verzorgd door Serrio en Crooks. Van de laatste vraag ik mij af of hij binnen de show past, maar hij is vriendelijk en vindt het wel leuk ook. Althans die indruk heb ik. De winkelruimte wordt gebruikt als backstage en interview ruimte, de lampen worden even aangepast voor "goed licht". Jacco begeleidt alle artiesten en zorgt dat het boven geen chaos wordt. Jack heeft zijn "eigen fles". Hij maakt een grap over mijn rol. "You the salesguy. Now you the doorman. And the bartender" We kunnen beginnen. Het is bommetje vol beneden, en Crooks valt inderdaad niet in de smaak bij het publiek. Jammer, hij kan wel performen hoor, alleen het is "nieuwere hiphop" en het publiek is zoals gezegd gekomen voor Psycho Realm. Door een shout out naar "Cypress Hill" maakt Crooks zich niet populair bij het publiek en zelfs Jack lacht er even om boven, maar laat dat de rest van de pret niet drukken. Serrio daarentegen, rockt het plafond van de kelder eraf. Ik zeg dit echt niet omdat hij een vriend van mij is, nee, je mag het altijd navragen. Jack vraagt mij, hoelang "het nog duurt", morgenvroeg gaat de tour verder naar Rusland. Vroeg. En dan is het zover. Het is bloedheet in de basement. Het publiek is uitzinnig, en Cynic en Jack maken er een echte show van. Het publiek staat echt "recht in hun gezicht" , schreeuwen de teksten mee en geven hem een hand en gaan echt geheel uit hun dak. Na de show is er een mogelijkheid om een "meet and greet" te hebben, waar een aantal mensen gebruik van maken. Foto, handtekening, dat soort dingen. Als Francis boven "de fles van Jack" pakt voor een klein glaasje, spreekt Philip mij aan. "Look, look". Jack lacht er om. Niks aan de hand hoor. Daarna mag Philip dan de fles hebben, en het shirt waar Jack in opgetreden heeft. Het kan niet op allemaal. Als de basement helemaal leeg is, kan het opruimen beginnen. Wc's schoon, vuilnis buiten. Het is al vroeg in de morgen. Ik ben blij dat Francis met de auto is gekomen ook. Mijn oren piepen. De volgende ochtend vroeg heb ik nog even contact met Nestor, Creep, Jack en Tiny. Ze bedanken mij, en ik hun natuurlijk. Ik ben "always welcome in Pico Union" , ik zie het al voor me, maar het gevoel is wel tof. "We family, Jason. Good luck with surviving. Let us know if you need help".  Ik open de winkel en ik steek een sigaret op. Nestor waar ben je?

Rap Mayhem Festival Tour Melkweg

Op dinsdag 27 november is het tijd voor 

het Rap Mayhem Festival in de Melkweg  Amsterdam

 live on stage: 

DJ Boogie Blind,Pharoahe Monch Ill Bill & Vinnie Paz en O.C. & A.G. 

5-elementz geeft 2 keer 2 tickets weg, 

maar daar moet je wel wat voor doen!

Beantwoord de volgende vragen:

via mail

Wat zijn de èchte namen van Ill Bill & Vinnie Paz en van welke crews maken of maakten zij deel uit?

Mocht je niet winnen, koop dan tickets HIER

18. Gekkenhuis

Na uiteenzetting van wat echt is en wat niet en misschien ook wel nep of onecht, ga ik even terug naar het tijdspad en strekking van dit verhaal. Het is namelijk al half oktober, en door het niet kunnen verhuren van de basement en de events die er dan ook niet zijn, ga ik zelf aan de slag. Gelukkig is er half september een Hip Hop gerelateerde website geweest die wel verhaal wilde doen over 5-elementz en de bedoeling ervan. Ik ontmoet Soufiane en Thomas van Hip Hop Leeft. Ik heb ze al eens eerder kort gesproken, en er is een soort van klik. Echt. Ik kom Soufiane op mijn tocht door de clubs nog wel eens ergens tegen en we besluiten eigenlijk samen om een mooi artikel te plaatsen. Hij kan mooi schrijven. Hij besluit een dagje in de winkel te komen en te bekijken in hoeverre het echt zo is dat er allerlei artiesten uit de scene langskomen. Grappig genoeg komen Watts en Taya langs en ook Insayno valt nog even binnen. Het laatste is dan wel gepland, hij oefent voor zijn shows en dat doet hij in de basement. Ondertussen vertel ik mijn verhaal en Watts en Taya vullen aan waar nodig. Hierdoor komt er wel extra aandacht voor de winkel, ook omdat even later zij ook een video komen schieten voor op de site. In deze video maak ik ook even bekend dat Rare Villains per direct de studio betrekt. En wat de mogelijkheden zijn, en de achterliggende gedachte. Alle vragen zijn eerlijk en dus antwoord ik ook zo. En zowaar meldt zich een club die een basement event wil organiseren met niemand minder dan legende Donald-D van Rhyme Syndicate. De preshow zal worden verzorgd door nederlands Rude-D en Saccage, en Sensei Walingh en MD. Noem het even "echte" Hip Hop. Zodat je snapt wat ik bedoel. Laatst genoemde Walingh blijkt veel met mij te delen qua muziek smaak. Hij heeft een muziek achtergrond als in zijn vader, en we kunnen veel praten over de muziek en ontwikkelingen. De avond is op zich niet superdruk, temeer omdat Donald-D geen super publiekstrekker is, maar ik schat een mannetje of 50 komt de show checken. Het is er niet minder gezellig om. Het wordt een latertje. Donald-D vertelt ronduit waar hij vandaan komt en waarvoor hij staat, en gaat met mensen op de foto en signeert lp's en cd's "van toen". De dagen erna zijn vooral leuk omdat Jim, Rare Villains dus, samen met rapper Ome Omar een album gaan opnemen in de studio in de winkel, voor een bekend, bepalend label, Top Notch. Alle vrienden en kennissen van de heren komen over de vloer en zo is het een komen en gaan van bijvoorbeeld de groep TDTMCM, rapper Tellem en natuurlijk Serrio. Omdat Jim ook veel van de winkel weet zijn er ook zelfs een aantal kennissen die iets kopen in de winkel. En dat is nodig ook. Ik heb een vervolg gesprek bij de bank en de beoordeling en begeleiding van mijn krediet wordt opnieuw bekeken. Dit geeft wel de nodige druk. Vriend van Rare Villains Alpha Beta, een opkomende rapper, wil de release van zijn album ook in de basement doen, wat begin November dan moet gebeuren. Eerst dan natuurlijk weer een Rauwe School editie, met Rex-n-Undercover, Orgeldrank en Dichter x G-Boah. Dj's Nekst en Mr Jordans voor het complete plaatje. Casto voor de organisatie en begeleiding. Qua "team" is het geheel ook uitgebreid met Bart, een oude bekende van zowel de "Osdorp Posse tijd" als Ajax. Samen met zijn vriendin Erica en goede vriend Sjoerd,als uitsmijter/portier en Tieme en Martijn achter de bar. Het lijkt wel echt allemaal. Wat een leven. Zowel de Rauwe School als de release van Alpha Beta zijn een succes, afgezien van het feit dat de organiserende partij bij Alpha Beta (niet Jim en de anderen dus) het wel erg bont maakt met de drank en met name het ermee gooien in de winkel. Je zal maar rapper zijn. Niet Alpha, hij is een toffe dude en biedt zijn excuses aan. Jim helpt alsnog met opruimen. Wat een held. De verkopen zijn vanwege het ontbreken aan snapback en andere petjes, wel iets terug gelopen. Ondanks de succesvolle feestjes blijven er toch weer rekeningen liggen. En laat dit nou de maand zijn dat zowel Francis, als mijn jongste dochter en zoon jarig zijn. De bank is niet vriendelijker. Zij gaan de gehele financiering van 5-elementz opnieuw bekijken. De targets zijn niet gehaald. Het zal toch niet waar zijn? Via vriend en artiest DRT komt er iets leuks langs, Reef the Lost Cause en Chief Kamachi uit Philadelphia komen samen met Maylay Sparks en niemand minder dan Freeway naar Amsterdam vanwege de "Cannabis Cup". Google waar nodig. Ik weet dit, omdat ook andere artiesten hier naar toe komen. Kom ik straks wel op terug nog. Besloten wordt om dan ook, vanwege de kosten en het budget dat er niet is, een basement party met Reef en Chief te doen. Samen met Kennis Sandy en kleding merk Dub Caesar Apparel kan dit allemaal plaatsvinden. Er kunnen slechts 90 "plekken" worden verkocht, en het moet voor een acceptabele prijs. Dat zijn de voorwaarden. En wat blijkt, na de mailing en sociale media aan te spreken, melden zich heel snel heel veel mensen die willen komen. Moeten komen zelfs. Mooi extra gegeven is dat op exact hetzelfde moment Casper van House of Hip Hop een voorstel doet om supercrew Psycho Realm ook op dezelfde manier neer te zetten in de basement. In dezelfde week. Zij zijn mee op tour met B-Real van Cypress Hill en zoeken mogelijkheden om ook shows te doen. Ik ben al een tijd in contact met zowel Sick Jacken als anderen van Psycho Realm, en inderdaad het lijkt ze helemaal te gek om te doen. 1 van de dingen die ik doe is een oude vriend in Duitsland bellen, superfan van Cypress Hill, Psycho Realm en het hele House of Pain collectief. Philip, is dolgelukkig. Hij kan ze van heel dichtbij gaan ontmoeten. Omdat hij al van plan was om naar de Cannabis Cup te gaan, komt hij ook naar de show van Reef en Chief. "What can i say Jason" is zijn dankwoord. Naast de vaste bezoekers en klanten is ook een nieuw iemand "aangeschoven", te weten Jacco. Ik ontmoette hem al eerder, alleen heeft hij zijn hulp aangeboden om mij en 5-elementz met events te helpen. Hij is hier ervaren in, bij het bedrijf van hem en zijn vader organiseert hij grootschalige christelijke events. Andere markt, wel raakvlakken qua organiseren, ook al is 5-elementz klein. De avond van het event met Reef en Chief is volledig "uitverkocht" en het dak gaat er letterlijk af. Het bier gaat op, enzovoorts. Reef en Chief vinden het echt helemaal te gek zelf ook. Plus ze worden voor verschillende websites geïnterviewd, en dat komt dan weer online. Reclame zat dus. Het wordt een latertje, dat zal je niet vreemd in de oren klinken. Bij einde event sta ik elf bij de deur en schud iedereen de hand. Ik word iedere keer bedankt voor de unieke avond. De volgende ochtend is al weer vroeg, omdat het gezelschap met ook Freeway in de studio een track komt opnemen. Ook hier is een filmploeg bij aanwezig. Jim en ik genieten ervan. Het loopt natuurlijk uit, maar ja, dit zijn dingen die je niet dagelijks meemaakt. Op naar de volgende zeg ik. En dat zal dus Psycho Realm zijn. De "kaarten" zijn ook hier uitverkocht. De telefoon van de winkel rinkelt, en ik krijg een persoon uit Spanje aan de telefoon. Hij is kwaad als ik hem vertel dat er geen plekken meer zijn. Anders gaat het ten koste van de veiligheid. En ik heb net de laatste plekken weggegeven aan een producer uit het zuiden van het land. Zijn vriendin heeft mij gebeld en berichten via facebook gestuurd, omdat hij er bij moet zijn. Na onderzoek blijkt dat ik hem wel eens benaderd heb toen ik nog een poging deed muziek te maken, wat uitliep op niets, omdat ik uiteindelijk andere dingen te doen had. Wel tof dat hij even komt. Voor de rest heb ik bekeken wie naast de vaste bezoekers een ticket hebben gekocht. Het zijn allemaal die-hard Psycho Realm fans. Zowel de twitter van Casper als die van mij blijft maar "afgaan" met het verzoek om kaarten. Gekkenhuis. Zal wel een gezellige boel worden weer. Laat ik alvast extra boodschappen doen. Reef en Chief helpen mij met sjouwen, terwijl we praten over wat er allemaal mogelijk is. Ik geef nog even aan dat het allemaal niet zo erg goed gaat, en er echt verandering nodig is, om te kunnen overleven. Bij de winkel gekomen staan Philip en Maylay Sparks voor de deur. Philip schrikt een beetje van de normale sfeer die er heerst tussen mij en de "artiesten". Ik leg hem uit dat zolang je maar gewoon blijft, zij dat ook zullen doen. Iemand als Freeway kan dat ook, dus waarom wij niet?