18. Gekkenhuis

Na uiteenzetting van wat echt is en wat niet en misschien ook wel nep of onecht, ga ik even terug naar het tijdspad en strekking van dit verhaal. Het is namelijk al half oktober, en door het niet kunnen verhuren van de basement en de events die er dan ook niet zijn, ga ik zelf aan de slag. Gelukkig is er half september een Hip Hop gerelateerde website geweest die wel verhaal wilde doen over 5-elementz en de bedoeling ervan. Ik ontmoet Soufiane en Thomas van Hip Hop Leeft. Ik heb ze al eens eerder kort gesproken, en er is een soort van klik. Echt. Ik kom Soufiane op mijn tocht door de clubs nog wel eens ergens tegen en we besluiten eigenlijk samen om een mooi artikel te plaatsen. Hij kan mooi schrijven. Hij besluit een dagje in de winkel te komen en te bekijken in hoeverre het echt zo is dat er allerlei artiesten uit de scene langskomen. Grappig genoeg komen Watts en Taya langs en ook Insayno valt nog even binnen. Het laatste is dan wel gepland, hij oefent voor zijn shows en dat doet hij in de basement. Ondertussen vertel ik mijn verhaal en Watts en Taya vullen aan waar nodig. Hierdoor komt er wel extra aandacht voor de winkel, ook omdat even later zij ook een video komen schieten voor op de site. In deze video maak ik ook even bekend dat Rare Villains per direct de studio betrekt. En wat de mogelijkheden zijn, en de achterliggende gedachte. Alle vragen zijn eerlijk en dus antwoord ik ook zo. En zowaar meldt zich een club die een basement event wil organiseren met niemand minder dan legende Donald-D van Rhyme Syndicate. De preshow zal worden verzorgd door nederlands Rude-D en Saccage, en Sensei Walingh en MD. Noem het even "echte" Hip Hop. Zodat je snapt wat ik bedoel. Laatst genoemde Walingh blijkt veel met mij te delen qua muziek smaak. Hij heeft een muziek achtergrond als in zijn vader, en we kunnen veel praten over de muziek en ontwikkelingen. De avond is op zich niet superdruk, temeer omdat Donald-D geen super publiekstrekker is, maar ik schat een mannetje of 50 komt de show checken. Het is er niet minder gezellig om. Het wordt een latertje. Donald-D vertelt ronduit waar hij vandaan komt en waarvoor hij staat, en gaat met mensen op de foto en signeert lp's en cd's "van toen". De dagen erna zijn vooral leuk omdat Jim, Rare Villains dus, samen met rapper Ome Omar een album gaan opnemen in de studio in de winkel, voor een bekend, bepalend label, Top Notch. Alle vrienden en kennissen van de heren komen over de vloer en zo is het een komen en gaan van bijvoorbeeld de groep TDTMCM, rapper Tellem en natuurlijk Serrio. Omdat Jim ook veel van de winkel weet zijn er ook zelfs een aantal kennissen die iets kopen in de winkel. En dat is nodig ook. Ik heb een vervolg gesprek bij de bank en de beoordeling en begeleiding van mijn krediet wordt opnieuw bekeken. Dit geeft wel de nodige druk. Vriend van Rare Villains Alpha Beta, een opkomende rapper, wil de release van zijn album ook in de basement doen, wat begin November dan moet gebeuren. Eerst dan natuurlijk weer een Rauwe School editie, met Rex-n-Undercover, Orgeldrank en Dichter x G-Boah. Dj's Nekst en Mr Jordans voor het complete plaatje. Casto voor de organisatie en begeleiding. Qua "team" is het geheel ook uitgebreid met Bart, een oude bekende van zowel de "Osdorp Posse tijd" als Ajax. Samen met zijn vriendin Erica en goede vriend Sjoerd,als uitsmijter/portier en Tieme en Martijn achter de bar. Het lijkt wel echt allemaal. Wat een leven. Zowel de Rauwe School als de release van Alpha Beta zijn een succes, afgezien van het feit dat de organiserende partij bij Alpha Beta (niet Jim en de anderen dus) het wel erg bont maakt met de drank en met name het ermee gooien in de winkel. Je zal maar rapper zijn. Niet Alpha, hij is een toffe dude en biedt zijn excuses aan. Jim helpt alsnog met opruimen. Wat een held. De verkopen zijn vanwege het ontbreken aan snapback en andere petjes, wel iets terug gelopen. Ondanks de succesvolle feestjes blijven er toch weer rekeningen liggen. En laat dit nou de maand zijn dat zowel Francis, als mijn jongste dochter en zoon jarig zijn. De bank is niet vriendelijker. Zij gaan de gehele financiering van 5-elementz opnieuw bekijken. De targets zijn niet gehaald. Het zal toch niet waar zijn? Via vriend en artiest DRT komt er iets leuks langs, Reef the Lost Cause en Chief Kamachi uit Philadelphia komen samen met Maylay Sparks en niemand minder dan Freeway naar Amsterdam vanwege de "Cannabis Cup". Google waar nodig. Ik weet dit, omdat ook andere artiesten hier naar toe komen. Kom ik straks wel op terug nog. Besloten wordt om dan ook, vanwege de kosten en het budget dat er niet is, een basement party met Reef en Chief te doen. Samen met Kennis Sandy en kleding merk Dub Caesar Apparel kan dit allemaal plaatsvinden. Er kunnen slechts 90 "plekken" worden verkocht, en het moet voor een acceptabele prijs. Dat zijn de voorwaarden. En wat blijkt, na de mailing en sociale media aan te spreken, melden zich heel snel heel veel mensen die willen komen. Moeten komen zelfs. Mooi extra gegeven is dat op exact hetzelfde moment Casper van House of Hip Hop een voorstel doet om supercrew Psycho Realm ook op dezelfde manier neer te zetten in de basement. In dezelfde week. Zij zijn mee op tour met B-Real van Cypress Hill en zoeken mogelijkheden om ook shows te doen. Ik ben al een tijd in contact met zowel Sick Jacken als anderen van Psycho Realm, en inderdaad het lijkt ze helemaal te gek om te doen. 1 van de dingen die ik doe is een oude vriend in Duitsland bellen, superfan van Cypress Hill, Psycho Realm en het hele House of Pain collectief. Philip, is dolgelukkig. Hij kan ze van heel dichtbij gaan ontmoeten. Omdat hij al van plan was om naar de Cannabis Cup te gaan, komt hij ook naar de show van Reef en Chief. "What can i say Jason" is zijn dankwoord. Naast de vaste bezoekers en klanten is ook een nieuw iemand "aangeschoven", te weten Jacco. Ik ontmoette hem al eerder, alleen heeft hij zijn hulp aangeboden om mij en 5-elementz met events te helpen. Hij is hier ervaren in, bij het bedrijf van hem en zijn vader organiseert hij grootschalige christelijke events. Andere markt, wel raakvlakken qua organiseren, ook al is 5-elementz klein. De avond van het event met Reef en Chief is volledig "uitverkocht" en het dak gaat er letterlijk af. Het bier gaat op, enzovoorts. Reef en Chief vinden het echt helemaal te gek zelf ook. Plus ze worden voor verschillende websites geïnterviewd, en dat komt dan weer online. Reclame zat dus. Het wordt een latertje, dat zal je niet vreemd in de oren klinken. Bij einde event sta ik elf bij de deur en schud iedereen de hand. Ik word iedere keer bedankt voor de unieke avond. De volgende ochtend is al weer vroeg, omdat het gezelschap met ook Freeway in de studio een track komt opnemen. Ook hier is een filmploeg bij aanwezig. Jim en ik genieten ervan. Het loopt natuurlijk uit, maar ja, dit zijn dingen die je niet dagelijks meemaakt. Op naar de volgende zeg ik. En dat zal dus Psycho Realm zijn. De "kaarten" zijn ook hier uitverkocht. De telefoon van de winkel rinkelt, en ik krijg een persoon uit Spanje aan de telefoon. Hij is kwaad als ik hem vertel dat er geen plekken meer zijn. Anders gaat het ten koste van de veiligheid. En ik heb net de laatste plekken weggegeven aan een producer uit het zuiden van het land. Zijn vriendin heeft mij gebeld en berichten via facebook gestuurd, omdat hij er bij moet zijn. Na onderzoek blijkt dat ik hem wel eens benaderd heb toen ik nog een poging deed muziek te maken, wat uitliep op niets, omdat ik uiteindelijk andere dingen te doen had. Wel tof dat hij even komt. Voor de rest heb ik bekeken wie naast de vaste bezoekers een ticket hebben gekocht. Het zijn allemaal die-hard Psycho Realm fans. Zowel de twitter van Casper als die van mij blijft maar "afgaan" met het verzoek om kaarten. Gekkenhuis. Zal wel een gezellige boel worden weer. Laat ik alvast extra boodschappen doen. Reef en Chief helpen mij met sjouwen, terwijl we praten over wat er allemaal mogelijk is. Ik geef nog even aan dat het allemaal niet zo erg goed gaat, en er echt verandering nodig is, om te kunnen overleven. Bij de winkel gekomen staan Philip en Maylay Sparks voor de deur. Philip schrikt een beetje van de normale sfeer die er heerst tussen mij en de "artiesten". Ik leg hem uit dat zolang je maar gewoon blijft, zij dat ook zullen doen. Iemand als Freeway kan dat ook, dus waarom wij niet?

17. Er kan maar 1 de echtste zijn

In navolging van het vorig geschreven hoofdstuk neem ik je graag mee hoe volslagen op hol de "scene" dan in Nederland is geslagen. In mijn beeld dan. Als je de andere hoofdstukken hebt gelezen, ken je mijn voorkeur voor muziek, en zal ik vooral vanuit dit oogpunt benaderen. Ik zal zo min mogelijk proberen te oordelen. Het moet ook leuk blijven. Lang, lang geleden was er gewoonweg weinig aanbod in "rap" of "Hip Hop" , noem het even hoe je wil, muziek. Hierdoor was er een voordeel voor zowel het aanbod als de vraag. De artiesten hadden shows, de zalen konden bieden, de toeschouwers konden kijken. Zo ook de verkoop van de muziek. Digitaal was er nog niet. Het ging dus vooral om fysieke cd's en hier en daar een lp of vinyl, voor de liefhebber. Ook tijdens grote festivals was er dus genoeg kans voor een artiest of groep om te kunnen optreden, en zelfs op bepaalde radio en televisie stations, kon de videoclip van de artiest worden gezien. Omdat de al eerder genoemde evolutie aan de gang was, kregen bepaalde artiesten meer kans dan anderen. Schuif het even af op "unreal". Ook deden artiesten uit rap muziek of Hip Hop genre mee met nominaties voor prijzen en competities. De artiest met de beste of laatste release kwam hier natuurlijk het meest voor in aanmerking. Door de opkomst, lees evolutie, van internet is er veel veranderd. Al eerder genoemd zijn drie belangrijke pijlers/websites in Nederland voor Hip Hop als cultuur. Alleen begint daar direct een leuke en grappige discussie. Namelijk, "wie" bepaalt er dan wat binnen het genre valt? Wordt dat dan op de websites gepost? Wordt dat ondersteund door social media en persberichten? Kan dat worden aangeboden aan zalen om een gezellige en drukke avond te bezorgen? In eerste instantie is het antwoord hierop een volmondig "ja". Omdat er meer en meer artiesten komen en mensen die zich zelf artiest noemen is dat moeilijker geworden. Het is namelijk makkelijk, een computer, wat software, en een microfoon, en je kunt een nummer opnemen. Door allerlei handige muzieksites zoals soundcloud en youtube dergelijke staat iets dan al snel online, en als je nog handiger bent, zorg je ervoor dat het, of lijkt dat het, veel bekeken wordt. Zo genereer je al best wat aandacht, en begin je daarnaast nog "even" , misschien op papier dan, een "label" en het plaatje is rond. Gelukkig zijn er meningen van anderen waar je echt langs moet om verder te kunnen komen, moet je liedje "geplugd" worden net als "normale muziek" en wil je dan echt ergens terecht komen, moet je of die en die en die al kennen, of echt een verschil maken in muziek en dus vernieuwend genoeg zijn. Dus doe je, net als iedereen dat zou kunnen, mee in een competitie of wedstrijd om of rukbaarheid te geven en jezelf live te tonen, of natuurlijk om te winnen, en verder te kunnen. Maar hoe kom je in zoiets terecht? Je zal in "the picture" moeten komen te staan, en niet in een nietszeggende wedstrijd terecht willen komen toch? Je wil wat bereiken. Los van of je "real" of niet bent. En dan bedoel ik de competities zoals Grote Prijs van Nederland en natuurlijk de State Awards. Hoe word je daarvoor geselecteerd? Stond je genoeg op hun websites, en "was het wat" dan geen zorgen. Er gaan genoeg wandelgang verhalen in de rondte dus laat ik op onderzoek gaan. En ja, zoals eerder gezegd, de websites die "ertoe doen" mailen meestal niet terug. En de voicemail van de telefoon wordt niet afgeluisterd, of in ieder geval niet beantwoord. Bij fysieke, misschien aangeschoten in de club, oké, blijkt ook al geen echt antwoord. Is dat al "unreal" dan? Treed je wel genoeg op? En vul je dan zalen en zorg je voor een toffe sfeer en een goede baromzet? Staat je clip echt bovenaan in de lijsten? Ben je in de mode? Met wie werk je allemaal samen en wie kennen zij dan weer om jou te helpen? Er zijn wel heel veel vragen, maar laten we even bij de competities blijven. Je wil dus verder met je muziek dan alleen in je eigen tuin, dus je hebt alles voor elkaar. Ik bedoel track, productie, show, clip, alles. En je mag meedoen aan de voorrondes. Dan tref je een publiek. Je mag je "eigen" publiek meenemen, dus als je slim en handig bent, nee dat is niet hetzelfde, kun je al weglopen met een publieksprijs. Als je helemaal handig bent zorg je in de voorronde gewoon dat de stemmen die nodig zijn om überhaupt de show live te kunnen doen, via je IT "mannetje" lekker te laten manipuleren, dat het net lijkt of je heel wat bent met al die stemmen. Terwijl de norm van je track, productie en zo verder dramatisch is. Los van de "realness" weer ja. Ik bedoel en zeg ook nogmaals, als je mooie flyers kunt maken, blijf dat dan doen. Je bent echt een aardig persoon met allerlei goede intenties, maar doe niet zo raar. De rest dus door naar het podium en show. De jury bestaat uit verschillende personen uit de industrie, waarvan je er vast al 1 of meer kent. Als je van te voren al weet dat dit zo is, en dat het je niet gaat helpen verder komen, stop de twijfel en doe niet meer mee aan competities. Los van of je muziek tof is of niet en je zalen gemiddeld plat speelt. Iedereen blij. Als je dan toch nog meedoet, hou er altijd rekening mee, dat het gaat om rap muziek, Hip Hop, en dus zal een deel van de jury ook een bepaalde smaak hebben. Ik had het niet over de drank. Maar over de muziek. Bij nader onderzoek blijkt een deel van de jury niet eens interesse te hebben voor de zogeheten voorrondes. Ik zal geen namen noemen, ik oordeel niet. Ook al zit er veel talent in de voorrondes, de halve finale en finale zal meestal bestaan uit de acts/crews die al redelijk in de schijnwerpers stonden. Of je show moet zo een groot verschil maken, dan heb je ook wel kans natuurlijk. Je mag niet "gemiddeld" zijn. Je moet uitblinken. Net als de soundmixshow. En inderdaad, de "real" of "echte" rap muziek zal niet doorgaan. Tot veler ongenoegen. Maar wat heeft een jury eraan? Of die competitie? Ze moeten er iets mee "kunnen". Zalen vullen. Mooie muziek maken, om te verkopen het liefst ook. Kan er misschien ook een andere artiest mee samenwerken in het genre? Dat soort vragen. Wees eerlijk, de evolutie van een muziek genre zorgt ervoor dat competities benadrukt worden door artiesten die "in" zijn. Een album/mixtape hebben uitgebracht, dat tot de verbeelding speelt. Nader onderzoek naar "vriendjes politiek" : niet echt. Gunnen, ja, alleen dan wel wat de clubs en hitlijsten kan vullen. Het is simpel. Ook al hou ik niet van spruitjes. Ik heb wel bewondering voor mensen die dat wel doen. Dat is een beetje mijn vergelijking. Dan de award-show zoals ik dat meemaak hier. 1 van de bepalende websites in het genre organiseert het geheel. Hoe kom je er dan bij dat je eventueel genomineerd zou kunnen worden? Er is tegenwoordig zelfs een longlist zodat "iedereen" van te voren kan stemmen. Suggesties doen. Heb je wel eens afgevraagd waarom "real" muziek dan niet doorkomt? En waarom "echte rap" er niet meer op voorkomt. Ik zal je het antwoord geven, of meerdere. Het is niet mijn mening, maar wat ik zie en meemaak. Het publiek van "echte" Hip Hop heeft bijna geen geld. Je kan lullen als brugman, ik maak dit mee. Komen af en toe met rugtassen met bier naar een show. Willen op gastenlijsten. Komen zomaar niet opdagen, zelfs niet voor hun eigen show. Willen backstage drinken van anderen opdrinken. Ik zeg bijna, niet allemaal. "Echte hiphop" is veel minder animo voor dan vroeger. Dat komt omdat het ook meer "van vroeger" dan van nu is. Of je moet zo onderscheidend zijn, dan wel. Plus je fans zijn tussen de 25 en 35 jaar en zullen dus een baan hebben, een leven, kinderen. Dat soort dingen. De artiesten uit Amerika die "real" zijn komen veel minder vaak ook naar Nederland. Zelfde redenen denk ik wel. In Amerika is er nog animo, ja het land is ook vele malen groter, dus meer kans tot verkoop en optreden. De sfeer bij "echte Hip Hop" is meer negatief dan positief omdat er helaas altijd, ja altijd een aantal gasten zijn die de boel verpesten. Vechten. Mensen intimideren. Ik spreek uit ervaring. Heb dit allemaal gezien. Deze redenen zijn al heel wat. Dan kijkend naar de evolutie, er is dus meer publiek in een jongere leeftijds categorie. Je kunt die wel warm maken voor je muziek en dergelijke, maar je zal dus wel vernieuwend moeten zijn. Je hoeft echt niet direct een skinny jeans aan en keihard allemaal rare dingen roepen hoor. Maar wees anders, jezelf misschien, maar anders dan de rest. Dan wordt je video gepost, gedeeld, krijg je shows, misschien eerst in kleinere zalen. Maar het heet investeren. Als je groot en bekend kon worden door te klagen over anderen, wat vast wel kan ja, zou je daarin verder kunnen. Ik zeg nogmaals, ik bekijk alles. Alles. Dus de ene kant de persoon die op een stoel zit en bepaald wat en hoe er op een website komt en geplugd wordt, en aan de andere kant de stugge "ik wil niets aanbieden" persoon die het liefst in het verleden woont. Extreem gezegd maar daar komt het wel op neer. Er zijn genoeg zalen/festivals waar de "echte" muziek kan. Echt. Laat jezelf niet uit het veld slaan door overal tegen aan te schoppen. En stop met klagen. Ga iets doen. En wie ben jij om te bepalen wat echt is? Nee, wie ben jij om te bepalen wat niet echt is? Nep? Minder? Beter? Volgens mij was het liedje "Met....z'n.....allen....!"

16. Echt niet!

Naast mijn verhaal chronologisch ingedeeld te hebben wil ik vanwege discussie die altijd maar gaat even een zijpad nemen. Ik hoop dat je dit leuk vind, zo niet, volgende hoofdstuk. Maar voor het geheel adviseer ik je sterk om te blijven lezen. Anders schrijf ik voor niets, ook zo zonde. Zoals gezegd, ik ben geboren in 1974. In mijn jonge jaren ben ik opgegroeid met muziek invloeden van bijvoorbeeld The Rolling Stones en The Beatles. Dat luisterden mijn ouders. Wat ik zelf hierna luisterde was bijvoorbeeld Kool and the Gang, Duran Duran, Michael Jackson en Prince. Kwam ook door mijn omgeving. Oudere broer die veel Prince luisterde. Rond 1984, dus toen ik 10 was kwam ik voor het eerst in aanraking met graffiti en electro muziek. Ik noem het maar even zo, breakdance mag ook. Via deze muziek heb ik verder gezocht, omdat ik dit wel echt tof vond. Zo ontdekte ik Mantronix, Suga Hill Gang, Doug E Fresh, en meer en meer van dit soort muziek. Het was maar moeilijk te krijgen en internet was er toen nog niet dus vaak via een vriend of kennis een cassette bandje. Hierna kopiëren natuurlijk, afspelen op de walkman als ik skateboarde of fietste op mijn BMX. Gelukkig ontdekte ik een plek in Amsterdam, op de Amstelveense weg, net in het verlengde van de Overtoom, waar ik platen kon kopen. Attalos heette de zaak, en ik ging er wekelijks heen om de nieuwste muziek te luisteren. Al snel ontdekte ik dat ik samen met mijn interesse voor graffiti, de breakdance, het samenkomen met andere jongeren en de muziek was beland in een bepaald soort cultuur. Om hier bewust van te worden heb ik echt alle teksten van de platen die ik toen kocht beluisterd en de films die er toen waren over graffiti en breakdance bekeken, totdat ik ze uit mijn hoofd kende. De kleding die erbij hoorde, dus de mutsen tegen de kou als we buiten liepen en de petjes met de verschillende kleuren, maar ook de trainingspakken van adidas, maakte ook deel uit van deze cultuur. Ik zag dit ook tijdens optredens van toen al RUN DMC en Beastie Boys in de Jaap Edenhal in Amsterdam. Helaas was het ook zo, dat de sfeer rond deze optredens niet altijd super was. Om het maar even makkelijk te houden, je moest oppassen dat iemand je schoenen niet pikte. Gelukkig hielden veel vrienden en kennissen ook van deze muziek, en omdat ik baketbalde, en zij vaak ook, zagen wij elkaar regelmatig. Ons kent ons. Om je niet helemaal mee te nemen in de geschiedenis van mijn leven, maar toch even als nadruk op de titel van het hoofdstuk: ik hoorde bij een bepaalde cultuur. Waar verschillende aspecten deel van uitmaakten. Voor die tijd. Omdat de muziek(lees rap) nog niet overal bekend was en vooral in deze cultuur werd gedeeld, werd het door sommigen als een soort van ondergeschoven kindje gezien. Totdat artiesten bijvoorbeeld samenwerkingen aangingen met meer bekende, laat ik zeggen radio-artiesten. En omdat zij bijvoorbeeld als onderwerpen meer dan alleen "de straat en wat er allemaal gebeurde" en "hoe tof zij wel niet waren" aansneden. Vanaf dit moment, halverwege jaren `80 tot begin jaren `90 heeft de muziek en soort een sprong gemaakt. Althans zo zie ik het. Zo ook de cultuur eromheen. Door grote namen als Tupac, Biggie Smalls, NWA, en alles wat daarbij hoorde en daardoor volgde, is dit qua industrie ontploft. Rap muziek werd al snel "Hip Hop" muziek genoemd. Vanwege het feit dat de artiesten die naast hun "stoere" nummers ook nummers hadden die ergens anders over gingen, sloeg dit een brug naar de "mainstream" en de clubs, discotheken. Zodat meer een meer mensen de muziek leerden kennen. Ikzelf ben nooit echt gaan houden van laat ik het "dansbare" rap muziek noemen, was meer van de skills in de rijms en ook heus wel van de verhalen-vertellers, alleen moest het dan wel echt zo zijn. Mocht best wel een beetje aangedikt hoor, hoort erbij. Omdat iedere muzieksoort in mijn idee een evolutie doorgaat, waren er een aantal artiesten die zich daar tegen bleven afzetten. Zo van "ze speelden ons nooit op de radio" en meer van dat soort klachten. De eind jaren `80-`90 sound is al snel als "Real" bestempeld. Noem weer even wat namen; Gangstarr, Mobb Deep, Epmd, Wu Tang, ga zo maar door. Ik zal er vast een paar overslaan, word nou niet boos. Ik bekijk alles vanuit mijn perspectief. Autobiografisch zeg maar. Terug naar de evolutie. De rap muziek maakte hierna een verandering door naar het zingen over "money and bitches in the club" en "having a party". Etcetera, etcetera. Het was dus niet meer zo stoer, je kon in elke club de voetjes van de vloer. En dat terwijl je eerst stoer aan de bar moest hangen en iedereen "dood-kijken". Je lacht erom, ik heb het meegemaakt in Amsterdam, in Paradiso. Dj Chainsaw en Precise draaiden toen de plaatjes. Niks aan hoor die sfeer soms. In ieder geval hebben artiesten door samen te werken met nog grotere sterren uit andere muziek werelden bruggen geslagen. Het mooiste voorbeeld vind ik dan Jay-Z en Beyoncé. Of niet soms? Ontken het maar niet. En, nu, vanwege de house en club muziek, zal ook dit niet ongemoeid worden gelaten. Zo werkt dat met evolutie.Het tegelijkertijd mooie en ook jammere is: Hou je er van of niet? . Op zich maakt dat niet uit toch? "What's real and what's not?" ZO kunnen we nog wel uren discussiëren. Ik hou het iets korter. En heb deze toch al wat lange inleiding gebruikt om het "Nederlandse-model" erop los te laten. Sowieso is Nederlandse rap muziek in de hiphop cultuur (zo zeg je het dus) nooit, maar dan ook nooit "real". Simpelweg omdat wij (ja ook ik maakte mij er schuldig aan dus rustig aan) nadoen wat zij in Amerika doen. Een bepaald soort muziek willen maken. En of Def-P of Extince nou de eerste of Brainpower nou de beste was, gaat het niet om. Misschien waren het wel allemaal klootzakken als mens. Of niet. In ieder geval is het daar ongeveer mee begonnen, toch. En vast duizend andere crews die allang bezig waren met rap muziek. Ook in Nederland maakt deze muziek een evolutie door. Opgezwolle en Jiggy Djé(misschien al ten tijden van DAC) hebben hier voor mij het meest in betekend. Voor mij staat er hè? Van het "straat" naar het "stoer" naar de "onderwerpen" en "inhoud". Hierna volgen natuurlijk vele anderen. Ook iemand als Ali-B of Lange Frans hebben veel veranderd. Ik zal ook hier wel weer namen missen, het gaat even om het verhaal van bruggen slaan. De discussie of "je geld mag verdienen" laat ik even terzijde. Of toch niet. Het mag namelijk. Echt. Als je veel verdient of bereikt zal je alleen altijd worden aangekeken. Dan ben je niet meer "real". Hey. Die kennen we vanuit Amerika. Dan ben je niet meer echt. Wat dan? Zijn ze van was geworden? Stenen beelden? Nee toch? Het zijn mensen die binnen een bepaalde cultuur er voor kiezen om "algemenere" muziek te maken. Of je het nou mooi vind of niet. Ik heb het niet over je smaak hoor. Al in het geval van Lange Frans, ik denk dat menig rapper of beter nog "MC" wat kan leren. Niet dat ik bang ben of zo voor de man. Dat vind ik gewoon. Terug, het ging over echt en dan het tegenovergestelde: nep. Jammer dat het al snel zo een titel krijgt. Ik hou echt niet van de muziek. Ik hou ook niet van spruitjes. Dus die eet ik niet. Ga ik ook niet zeggen : "Jij bent niet real man, ik eet je niet op" . Of skinny jeans, vind ik ook niet mooi. Draag ik dus niet. Ja, iedereen heeft een mening. Maar hou nou eens op met generaliseren. Als ik met mijn dochters naar Kraantje Pappie zijn show sta te kijken geniet ik ervan. Ook zelf. Afgezien van het feit of ik alle nummers helemaal te gek vind. Iemand als Polska, samen met zijn crew breekt zalen af. Ik ben er een paar keer bij geweest ook. En zeker, ik geef mijn mening. Dat mag ook, dat doet iedereen. Ik zorg er ook voor als ik een artiest spreek dat hij weet of ik zijn/haar nummers tof vind, en waarom niet. Als mens zijn ze namelijk veel belangrijker toch? Ik zal het niet al te zoetsappig maken omdat veel "real" Nederlandse rap muziek er niet meer is. Of wel? Of noem je het liever Hip Hop? Mag best, ondanks het feit dat het de cultuur is, niet de muziek. Ik hou zelf van bepaalde muziek, dat door Amerikanen dan al snel "real" wordt genoemd. Dat is dan overgenomen aan deze kant van het water. Het zal een strijd blijven. Ik denk dat dat in iedere muzieksoort is. Heb je je wel eens afgevraagd hoe het zou zijn als "echte hip hop" op de radio kwam? Zou ik je dat dan misgunnen, omdat je er dan wel van kan rondkomen? Zou Lange Frans of Gers Pardoel met zijn liedjes je dan aanvallen op je "echtheid"? Ik weet het niet. Ik heb er niet zoveel ervaring in. Denk ik. Misschien moet je Kees bellen. Hij heeft alles zien "komen en gaan" en zal dagelijks lastig gevallen worden met mensen die het willen maken of mensen die tegen hem aanschoppen omdat hij zo een succes heeft. Omdat hij zijn gezin wil voeden? En iets wil bereiken in het leven? Dan mag je je baas op je werk ook wel even terugfluiten op zijn "realness" of de bus chauffeur wijzen op zijn "neppe gedrag" als hij de halte omroept. Willen namelijk ook wat bereiken. Vergeet mij ook niet aan te spreken als je mij ziet. Ik ben namelijk op weg allerlei zaken te willen bereiken en zal hier nooit mee stoppen. Als je een andere smaak wil, neem dan aardbeien ijs. Of chocola. Mag allemaal. Echt.

15. Thuis

Positieve ontwikkelingen gaan gepaard met nog meer positieve dingen. Dat is vaak zo. Dus is de editie van "de Rauwe School" in september direct een "klassieker" te noemen. Deze editie hebben Engel & Just, vrienden van 5-elementz, en "da Shogunz" , een underground Hip Hop collectief samen met Dj Muze Sick en Native zich bereid gevonden om de basement op zijn kop te zetten. Al eerder gezegd, Steven Engel en kornuiten zijn "van het bier" en dus heb ik extra ingekocht. Dit kan niet misgaan. De kraker "thuis" van Engel & Just is een soort van "anthem" voor 5-elementz geworden. Ook de open mic sessie is een hoogstaande, zelfs nadat Steven Engel zelf even meedoet. Altijd gezellig. Bij sluiting borrelen we nog even na. Ook Serrio, Jim en vriend Tim Pen komen even langs. Het wordt hierna nog iets later, als de groep zich verplaatst naar café de Duivel en club Bitterzoet. De volgende ochtend maar iets eerder naar de winkel, de wc's weer schoon, de basement aan kant, de winkel weer netjes. Dan ligt er een brief in de bus van de gemeente. De buren en buurt zou hebben geklaagd, vanwege de feestjes die er zijn geweest. Omdat er geen echte "uitgaans gelegenheid" vergunningen zijn, zal er verandering moeten komen in de manier hoe dit allemaal gaat. Oké, duidelijk. Jammer dat er maar 1 voorval is geweest waarbij de buren, en dus "de hoeren van de steeg" klaagden. En niemand daarna even langs is geweest. Ik zal iets moeten verzinnen. Er komen vanwege het achterlopen van de omzet in eerdere perioden 2 partijen langs die hebben toegezegd de basement voor een langere tijd te willen "huren" , zodat daar wat zekerheid komt, en natuurlijk vanwege de overlast. Uiteindelijk blijft er 1 partij over, die de hele maand september de basement als soort van kunst gallery wil gebruiken. Tof. Past ook goed. Alleen in de voorbereiding is het al erg moeilijk en omdat 1 van de kunstenaars een bekende van mij is, werkt dit extra verwarrend. Juist omdat zij ook even geleden het event met graffiti artiest Blade hebben verzorgd, leek dit juist een goed idee. Maar helaas, de "baas" van het spul geeft al snel niet meer thuis en de communicatie is erg slecht, tot bijna niets, tot niets. Mijn kennis zegt dat "hij in het buitenland zit" en niemand hem kan bereiken. En ik heb juist alle verdere events voor september tot en met half oktober voor de basement afgehouden. En er was echt animo voor. Mijn humeur is niet van de beste. Dit heeft zijn uitwerking thuis ook. Terwijl zij dit juist niet verdienen. Je zal wel denken. Ja, geld maakt niet gelukkig. Alleen als je inkomen moet hebben, ervoor zorgt, afspraken maakt, en er gebeurd niets, dan wil ik jou nog wel eens zien. Ook zo gaat het met het eventuele verhuren van de ruimte voor de studio. Helaas heeft dit geval nog uitwerking, omdat degenen die dit wilden gaan "doen" bekenden, zelfs vrienden van mij zijn. Jammer. Ik praat er met Taya over, en krijg een "I told you so". Mijn besluit staat vast. Omdat Jim als Rare Villains ook heeft aangegeven dat hij de ruimte graag wil gebruiken met Serrio, Jack en anderen, ben ik er klaar mee. Waarom verder kijken dan je neus lang is? Het heeft mij nu 8 maanden "inkomen" gekost, omdat ik dacht dat bepaalde mensen stonden achter wat zij beweerden. Helaas bij navraag is de uitleg erg summier. Gunnen heet het toch? Jim heeft wel even de tijd nodig om alles rond te krijgen, maar zo kunnen we er in ieder geval naar toe werken. Plus hij heeft voorgesteld om 1 dag in de week in de winkel te willen werken ook. Zodat ik iets meer thuis kan zijn. Omdat ik daar terrein aan het verliezen ben. Ik kan het ze ook niet kwalijk nemen. Het leven gaat verder, ik heb gekozen om een droom om te zetten in een concrete winkel en bedrijf, en heb hen daarin meegesleurd. Gelukkig hebben we als gezin nog even een uitje, althans, met de meiden. Roy blijft helaas wel in Nederland. Een super aanbieding om "even" naar Eurodisney in Parijs te gaan. Martijn zal "op de winkel passen". Ik denk dat dit ook wel nodig is. En dat merk ik ook. Even geen trein. Even geen winkel. Even weg. Ik zal verder niet uitweiden, buiten het feit dat we op de foto zijn geweest met meerdere figuren uit de verschillende Disney films en iedereen zich kind voelde. Weer terug, direct aan de slag. Er moet verder worden gebouwd. Gelukkig loopt de verkoop nog steeds wel redelijk. Alleen ik krijg het niet meer voor elkaar om de basement in deze periode te gebruiken waar hij voor bedoeld is. Dit kost niet alleen mij geld, maar ook Chainsaw. Hij heeft de geluidsinstallatie namelijk neergezet, terwijl hij deze ook zou kunnen gebruiken voor andere doeleinden. Omdat wij zo nauw met elkaar verbonden zijn, geeft dit frictie, en dat is echt klote. Hij begrijpt mij echt wel. Alleen voelen we hetzelfde. En dus zal er moeten worden besloten wat te doen met de basement. Ik heb van Casper van House of Hip Hop wel een voorstel, alleen rijmt het niet met wat ik wil. Hij wil, met zijn ruime aanbod aan "artiesten" de basement wel voor meerdere doeleinden gebruiken. Tegelijkertijd wil hij de basement dan als enige aanbieder. Met andere woorden, dan zal hij de huurprijs qua vierkante meters ook moeten dekken. Omdat hij dit niet kan, wat ik ook wel begrijp, stopt de discussie dan wel even. We zullen iets anders moeten bedenken. De editie Rauwe School van oktober brengt Mach en Jesse, 2 oudgedienden uit de "Nederhop scene" waaruit ik zelf kom, en Samuel, uit het oosten van het land. Het is, net als met Engel & Just, een "overvolle" basement. Gekkenhuis. Het publiek kent de teksten, iedereen is uitzinnig. De open mic loopt qua tijd wat uit. We borrelen weer na met het vaste groepje. Ik zeg tegen Casto :"Weet je nog?", doelend op de eerste edities waarbij ik stelde dat we "het ook in mijn tuin konden doen". Insayno lacht er even om als ik hem dat de volgende dag in de winkel vertel, hij loopt even binnen terwijl Watts, Taya en ik het wel en wee in de scene even doornemen. Dit keer vragen wij ons af waarom iemand als 'Keizer" best succesvol is, afgezien of ik van de muziek houd, maar toch, en hoe deze dan in een huis woont waar nog geen vloerbedekking ligt. Ja, ook dat hebben we uit de wandelgangen hoor. Gelukkig draagt hij nog geen rokjes en zwemvliezen. De 'swag' viert hoogtij. Ik begin het wel steeds meer te begrijpen, maar ik ben van de "Gangstarr" en "Dilated Peoples" muziek dus meer van de skills. Google als ik te snel voor je ga, ik schrijf wel door. Omdat er steeds meer artiesten naar de winkel komen en blijven hangen, is het wel gezellig, maar mensen er moet geld verdiend worden, zo stelt ook mijn thuisfront. Helemaal waar. Helaas kan ik zonder deze artiesten mijn gehele bedrijfsformule niet uitwerken. Ook niet als er een jochie, mijn zoon Roy's leeftijd, binnen komt met een plat Amsterdams accent, erger dan ikzelf. Hij is al eens eerder geweest. Hij is rapper. Hij kent Jim en zoekt hem. Ondertussen vraagt hij om drinken alsof ik een bar ben, en terloops om een sigaret. Als hij mij een broodje ziet eten, vraagt hij daar ook om. Ik begin met een "Yo" en vervolgens leg ik hem wel even uit dat hij best zelf iets mag meenemen. "Ja" antwoord hij, 'Maar je weet hoe het is". Ik aarzel om te vragen of hij thuis bij zijn vader en moeder niets krijgt. Nee, dat gaat te ver. Ik vertel dit zo even, om aan te geven, hoe de sfeer van de winkel is. Vaak aan het eind van de dag, komen er artiesten/vrienden langs en we kletsen dan wat en hangen voor de deur of in de winkel. We luisteren naar de nieuwe muziek, en ik krijg vaak een liedje eerder te horen dan de artiest uitbrengt. Geheel passend in de sfeer van de winkel. Jim laat mij vaak beats horen, maar ook buitenlandse nieuwe muziek, hij vindt dat ik meer moet luisteren dan ik nu doe. Insayno laat zijn nieuwe tracks horen en is altijd vol van zijn producer, die nog maar 17 is enzo. Steven Engel laat ook altijd even wat horen, bezig met album nummer 10. Rbdjan en zijn broer Flex zo ook. Rbdjan doet mee aan rapper en ster Ali B's nieuwe programma op TV, wat ik al eens heb gezien, en het is echt een leuk programma, en "goed voor de muziek". Rocks passeert wel eens onderweg van zijn werk en naar de kapper, Watts komt vaak en we praten over een eventuele samenwerking voor iets nieuws in de winkel. Via Jim leer ik rapper Ome Omar en de crew TDTMCM kennen. De laatste is meer punk/rock dan Hip Hop/rap, maar het zijn een stelletje aardige gasten. Tijdens een event in de Bitterzoet, waar ik sta met een aantal artikelen, treden zij ook op. Helaas is de organisatie van het event zo dramatisch dat het ook in mijn tuin had gekund. Ik heb een thuis ver van huis gecreëerd.

14. Makkelijker gezegd

Even terug naar 1 van de pijlers: de verkoop van de kleding en accessoires. En de inkoop. En de voorbereiding. In eerste instantie, dus voor het eerste half jaar heb ik mij beperkt tot wat ik dacht dat zou gaan werken. Geïnspireerd dus door de buitenlandse vooral Amerikaanse merken. En dan dus welke "de artiesten en hun publiek dragen". En dan bedoel ik echt niet "die muts die Hef draagt in die ene clip" , maar breder en breder. Op zich dus geen klachten. Door het "nieuw zijn" en de kennissen kring die ik nu heb, en de lessen die ik al snel leer, moet ik wel veranderingen doorvoeren. Mijn meetpunt is natuurlijk "wat er gedragen wordt". Omdat ik zie dat "de t-shirts met doodskoppen" niet allemaal even goed werken, moet ik dit dus gaan veranderen. Er moeten meer "mode artikelen" komen. Meer voor de jongeren. Waarvan de ouders geld hebben, om te besteden. Hip Hop als cultuur is super leuk, alleen er zit weinig geld, dat is algemeen bekend. Dus inspelen op wat de markt vraagt. Ik ben nog niet belangrijk genoeg om te bepalen "wat de markt wil" Maar ik ga zeker geen skinny jeans verkopen omdat ik gewoon weiger mijn hele plan en grondslag van 5-elementz te veranderen. Ondanks het feit dat het allemaal beter moet. Want, de maanden februari tot en met augustus waren dan niet super, en ik moet targets halen, maar de collecties van verschillende merken lopen wel door. Dus voor zover het kan pas ik mij aan. Er moet wel per seizoen steeds besteld worden. Maar dan bestel ik wat wèl heeft verkocht. Er blijven rekeningen liggen, en deze moeten worden betaald. Het ene gat vullen met het andere zal mij op den duur zeker de kop kosten, maar ik moet wat. Dus na hevig overleg thuis, en ook pratend met bijvoorbeeld de mensen die al in de winkel komen, besluit ik te bellen met een aantal bedrijven of ik mijn bestellingen tijdelijk kan en mag aanpassen. De "snapback" is weer helemaal " in" en dus zal ik mij vooral daarop richten. Ook de maten van de kleding die al verkocht is heb ik bijgehouden, en de meest verkochte kleuren, dus ook daarop pas ik aan. Helaas tot ongenoegen van een, voor mij althans, belangrijk merk. Er is zelfs een gesprek geweest om 5-elementz te gebruiken in Europa voor "hun netwerk en organisatie". Maar nu blijkt dat dat in ieder geval niet meer aan de orde is. Mails worden niet beantwoord, telefoontjes zo ook. Arrogantie? Geen idee. Bij volhouden blijkt in de ondertoon eigenlijk van wel. Raar, omdat ik toch 3 volledige collecties heb betaald, èn verkocht ook. Reclame als een gek heb gemaakt voor het merk. En het is geen Versace hè. Het is, net als andere merken in de winkel, een "streetwear merk" , waarbij de eigenaar een artiest is, en waar andere artiesten sterk aan gelinkt zijn, die ik al beter leer kennen ook. We hebben geen ruzie gehad, ik ben eerlijk geweest in het verhaal van de terugloop in de winkel. Snap het gewoon niet. Plus klanten vragen erom. Zelfs een aantal vrienden. Ook een merk gelinked aan dit merk laat het afweten. Heeft dan wel een distributie vanuit Duitsland, hun winkel daar is zelfs dicht. Ik mail ook die eigenaar, goede vriend van de andere eigenaar. Hij heeft er niet direct een verhaal bij. Hij zal praten met de ander, zo zegt hij. Aardig, alleen zet het geen zoden aan de dijk. Jammer en helaas. Dit is wel even wat voor mij als 5-elementz. Ik praat erover met Edson, en hij heeft dit allemaal al lang meegemaakt ook. Hij geeft ook aan, dat ik het helemaal verkeerd aanpak. Die gasten zouden mij meer moeten gunnen en steunen, zo veel als ik voor hen doe. "Begin je eigen lijn". Ja, als ik geld had, deed ik dat. Mijn planning was om na het eerste jaar hiermee te komen. Na ook een aantal collabo's met merken te hebben gedaan. Om te kijken of dat ook werkt. Het blijft jammer en vervelend, ik zal toch verder moeten. Gelukkig zijn er een aantal merken, waar de verkoop beter van gaat en de onderlinge verhouding ook. Ik kan veel vragen, en krijg ook veel aangeleverd. Kan ik weer iets meer kosten dekken. Het krediet gaat hard nu. Er is nog een stukje, voor het najaar. Jammer genoeg zijn deze merken hier nog niet zo bekend als in Amerika. Bij de release van een bepaalde lijn, "Fuck Swag" , staan de rijen voor de winkels daar, en is online alles op. Het is bedoeld als afzetting tegen alle rappers die de hele tijd "swag" roepen. En geen inhoud meer hebben in hun tracks.  Bij mij, kun je de krekels nog net niet horen als de winkel deur opengaat. Ook de "Comme des Fuckdown" lijn. Even kort, het is een lijn die verwijst naar "Calm the fuck down" , maar dan dus andersom. Wordplay heet dat. Ook hier, nauwelijks verkoop. De skinny jeans dragende jongeren zegt het nog niets. Diezelfde breken in Amerika bijna de tent af, als de collectie is uitverkocht. Je zal zeggen, "ja, je bent nog niks hier". Klopt. Ik heb alleen wel op alle social media geschreeuwt dat de collectie er is. Het staat bij de merken op de websites. Zij zeggen het op de social media, hebben de you tube filmpjes van 5-elementz online staan, etcetera. Zelfs de artiesten posten het. 5-elementz wordt zò dus wel ondersteund. Gek. Ik heb ook "iedereen" weer een persbericht gestuurd over de toffe collecties, met het verhaal van de artiesten en dergelijke eromheen. Clips, alles. Geen reactie. Niets. Nou ja. Gunnen. In ieder geval koopt de vaste aanhang van de winkel de collectie dan wel, en een aantal toeristen dan die wel enthousiast zijn. Zo zie je maar, het is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik geef niet op hoor. Extra noot is, terwijl ik dit hoofdstuk samenvat, dus oktober 2012, roepen allerlei mensen hier dat ze de ontdekker zijn van deze twee merken die ik bedoel. Terwijl ik hen ten tijde van dit verhaal al kende, en zij juist ook riepen mij "te supporten". Uh-huh. Nu dat het "hipper" is kan het wel. Nou ja terug, naar het verhaal, anders klopt het chronologisch niet meer. Ik krijg via de merken ook de connectie met de artiesten die deze merken wel ondersteunen. Handig, je weet maar nooit. Het heeft alleen weinig zin nog, bijna niemand kent deze artiesten.Tegelijkertijd neem ik al afscheid van al 4 merken, die niet of niet goed liepen in de winkel. Wel bedank ik ze via mail of telefoon. Ze hebben mij toch in staat gesteld om iets neer te zetten. Zonder hen kon ik niet open. En dan gebeurt er iets aparts. Tijdens de MTV awards draagt superster Lil' Wayne de meest belachelijke kleren. Legging, Rok, weet ik veel allemaal. Maar, hij draagt ook pet, van een merk dat ik verkoop, en van dat model heb ik een aantal stuks ook. Ik kopieer de foto en plaats deze op de social media, en, binnen 2 dagen zijn ze uitverkocht. Niet alleen dat model, nee ook de anderen. Vriend en rapper Watts koopt er ook 1. Leuk om even te noemen. Hierdoor verkopen de rest van de artikelen en de al eerder genoemde snapbacks ook beter. Ik heb het er met Jim over, hij is zichtbaar blij. Gunnen heet dat. Het gaat als een lopend vuurtje, en meer een meer mensen maar ook zeker artiesten weten de weg naar 5-elementz te vinden. Swag of niet, als je betaald ben je welkom hoor. Als winkel moet je natuurlijk ook zo werken natuurlijk. Het moet drukker? Dan wordt het drukker. Goed. Helaas heeft een lid van een bepaalde rap groep uit de Bijlmer een aantal artikelen besteld en laat niets meer van zich horen. Zelfs een aantal exclusieve horloges van g-shock. En een aantal t-shirts en petten in de kleuren van hun "crew" . Ik ben echt erg boos erom. Gunnen was het toch? Het kost mij geld, omdat ik deze spullen allemaal apart had gelegd, en sommige artikelen in de kleuren geel en groen verkopen gewoon niet hè? Ik google de artikelen en kijk of er andere "bekende" (buitenlandse) artiesten zijn die deze artikelen dragen. Ik post de foto's wederom online, om meer mensen aan te trekken. Door de grotere aandacht van jongeren voor de winkel, is ook hier gelukkig animo voor. Het wordt drukker en drukker. Ook vrienden en familie komen nog een keer extra langs om iets te kopen. Gunnen heet dat. De dagen zijn lang. Mijn jongste dochter komt een dagje mee naar de winkel en helpt met verkopen, petten in tasjes doen. Het is zo druk dat zij op de weg terug naar huis in de trein in slaap valt. Kinderarbeid? Nee, we hebben tussendoor ook 4-op-een-rij gespeeld. Ze heeft een tekening voor Watts gemaakt, en aan hem verkocht. Ze heeft een happy meal van Jane Doe gekregen.We hebben Stratego gespeeld. Ik heb vies verloren.

13. Waar je mee omgaat

Omdat er dagelijks allerlei artiesten en vrienden daarvan binnenlopen, blijf ik op de hoogte van alles wat er gebeurt en gaat gebeuren. Ik wil dit graag toelichten, omdat ik zelf leuk vind hoe "de scene" in elkaar zit. Ook is het interessant omdat ik zelf natuurlijk de hele opkomst en het begin van de "hip hop cultuur" heb meegemaakt, vanaf begin jaren '80. Zoals gezegd, ik ben al wat ouder. Ik beperk mij in dit hoofdstuk even tot de Nederlandse artiesten/vrienden/scene. Laat ik beginnen met de oude generatie. Namen gooien is leuk, dus heb ik het over Def-P, Casto, Dj TLM, Dj Chainsaw, Brainpower, Mr 48Barz en nog een aantal anderen. Chainsaw en Casto zijn natuurlijk nauw betrokken bij de winkel vanwege de events in de basement. Zo ook Def-P, enerzijds omdat ik hem al lang ken ook, anderzijds omdat hij het logo van 5-elementz heeft gemaakt. Dj TLM heb ik vroeger mee gebasketbald, Brainpower ken ik uit de scene ook en Mr 48Barz zo via zijn broer, Angelo, maar ook zeker uit de basketball periode jaren '80 en begin jaren '90. Ieder natuurlijk met zijn eigen gebruiksaanwijzing, zo ook ik, alleen begrijpen wij elkaar. En we hebben iets voor elkaar over. Hiermee als voorbeeld dus de shows in de basement, de kunst, en bijvoorbeeld de cd/t-shirt verkoop, waarbij zowel de artiest/persoon als ik niet erg veel geld zal verdienen, aan beide kanten investeren dus. Zij komen wel eens  gezellig langs de winkel en zo maakt het mijn dag soms leuker als het rustig in de winkel is. Weten de namen van mijn kinderen, en de bedoeling die ik heb met 5-elementz. Gelukkig hebben zij ook allemaal werk, of kinderen of iets anders te doen. De taal die wij spreken is, laat ik zeggen, normaal. Een af en toe "YO" of "what's up" gebeurd heus wel, de rest is zoals ik tegen iedereen normaal zou praten. Ook leven zij echt mee met de uitdaging die ik heb, wat in mijn idee komt omdat zij zelf wel "dingen" hebben meegemaakt. In het leven of in "de scene". Via hen heb ik dan weer Ijsblok, Dj Daan en anderen leren kennen. Samengewerkt met Secretaris qua muziek maken en Fred Bomber van vroeger B-Boy extravaganza leren kennen. Ook Jane Doe en Dj Irie, DNS DJ Friss. Hiernaast dus al zoals eerder genoemd Martijn Drieman, waarmee ik heb opgetreden vroeger met West Klan en Ouderkerk Kaffers. We hebben ook nog een trio gevormd met zowel Frank(Zeis van West Klan) als iets jongere Ossi. Martijn en ik zijn door de jaren heen, ook door onze kinderen, beste vrienden geworden. Ik kan hem voor alles bellen en andersom ook. Tieme, familie via Martijn, is in de loop der jaren ook en goede vriend geworden. Hiernaast met restaurant de Blauwe Hollander dus mee helpend met mijn bedrijf. Via Martijn ken ik dus Ossi, en bijvoorbeeld weer Dj Turne. Hele toffe gast ook. Ken hem al erg lang ook nu. De volgende groep die ik heb leren kennen, is van een generatie later. Zo noemde ik al eerder Geckusman, Steven Engel, Just, Nekst, Falko en anderen. Zij begrijpen wat ik wil bereiken, zijn ook zeker geen jonge broekies meer, laat ik zeggen zo een 10 jaar jonger dan ik. Komen vaak in de winkel, maar hebben wel een leven ook nog natuurlijk. Al met al kan ik het steeds beter met hen vinden. Ze leren mijn gezin ook beetje bij beetje kennen. Maar ik kan normaal met ze praten over dingen. Ook via hen heb ik bijvoorbeeld artiesten als Timmie Tex en Tjerkovara ontmoet, en een beetje leren kennen als mens. Mijn jongste dochter zingt liedjes van bijvoorbeeld Engel en Timmie Tex op de fiets. Mijn zoon vindt Tjerkovara een dope dude, mede door zijn maffe gedrag en teksten natuurlijk. Dan Casper en Sluwe van House of Hip Hop. Casper zie ik vaker en vaker. Hij is vroeger met zijn neus in de boter gevallen door tourmanager te zijn van bijvoorbeeld Wu Tang. Denk dat hij daar zelf veel meer en beter over kan vertellen. Sluwe zie ik niet erg vaak, maar qua muziek zitten wij zeker op 1 lijn. Hij maakt zelf nog muziek ook. Casper heeft een gebruiksaanwijzing. Ik zal dit niet onder stoelen of banken steken. Ik ook, we leren elkaar nog net weer beter kennen. Dan Jim, van al genoemd producers crew Rare Villains en Serrio. Plus degenen die zij meebrengen. Joey, Jack, Stash en Omar. Ik kan het al goed met ze vinden. Met Jim het meest. Ze zijn zeker een stuk jonger dan bijvoorbeeld Steven Engel, en behoren tot de nieuwere generatie artiesten/mensen die ik leer kennen. Wij zitten wel op 1 lijn met veel dingen, en we leren veel van elkaar. Watts, Taya, Rocks, Rbdjan en zijn broer Flex en Insayno zo ook. Het zijn niet de jongste meer, maar zijn nog wel bezig met de muziek van nu. Ook Robert Coblijn van Bijlmer Style, Gikkels en Dret. Ze komen vaak langs en via hen leer ik ook allerlei andere artiesten kennen, hetzij niet super goed. Dan de artiesten en mensen die echt horen tot een groep die ik wel ken, maar oppervlakkig. Ook al zijn we het over veel dingen eens. Ik zal niet alle namen noemen maar bijvoorbeeld Skinto, Servinio, D-Lipps, Brakko, White Dogg, en veel meer nog. Artiest Djablo, bijvoorbeeld is iemand die ik ook via via leer kennen. Ook wij zitten op 1 lijn. En dan volgt bijvoorbeeld iemand als Kraantje Pappie. Ik leer hem niet heel goed kennen, maar ben wel soort van fan van zijn muziek, ook al is niet alles mijn smaak. Maar zijn live show zeg nou zelf. Super. En het is als persoon een echt aardige gozer. Zo ook Polska. Als hij in de winkel komt vindt hij het wel geinig wat ik allemaal doe. Alleen spreekt hij een heel ander publiek aan , laat ik het de nieuwe generatie blijven noemen. Maar hey, smaken verschillen, zo ook stijlen. En dan is er nog de groep rappers en goepen die ik niet altijd begrijp. Met alle respect, misschien ben ik er te oud voor. Ik zal hier door de hoofdstukken heen nog echt wel op terug komen. Op mijn tocht door de clubs met Watts en de nodige vodka krijg ik in ieder geval de kans iedereen eens te zien en ontmoeten. Vaak ook op afstand. Ik sta achterin de Bitterzoet, terwijl zij losgaan, het liefst op het podium zelf. Watts lacht erom. Jay, je moet nog veel leren. Ook via de anderen natuurlijk, alleen niet alle artiesten gaan naar clubs en zo. Die zie ik dan vaker bij optredens van buitenlandse artiesten. Het mooie bijkomende is tegenwoordig, dat je in social media alle artiesten kan volgen. En ik zie dan ook dat de nieuwe generatie heel erg hun best doet om de beste te zijn. Althans in de ogen van de "3 grote websites" . Ook op youtube en dergelijke. Clips, clips, clips. Cyphers, prequels van video's. Aparte ontwikkeling. In mijn idee als je track goed is, komt het wel goed. Maar ja, marketing. Nodig. En daarnaast de taal die ze gebruiken. De tussen generatie zal die wel snappen. Het komt ook echt door artiesten uit Amerika zoals bijvoorbeeld Jay-Z, Kanye West en Lil'Wayne. Zoals ik al zei, ik geloof in het feit dat "men"volgt wat dat soort artiesten doen. Niet alleen met de mode die gedragen wordt. Ook met teksten en uitspraken die gedaan worden. Het eerder genoemde woord "swag" is daar een mooi voorbeeld van. Tot in excessen wordt dit gebruikt door bepaalde crews. Terwijl zij in mijn winkel met mij onderhandelen over hun "merk"in mijn winkel, denk ik eerder aan ADHD dan aan stoere rappers. Ze beantwoorden elke vraag die zij elkaar stellen met het woord "swag". Ik maak nu geen grapje. Ook dragen zij, net als de Amerikaanse artiesten, dunnere, strakkere broeken, ook wel "skinny jeans"genaamd. Ik herken de broeken omdat mijn dochters deze dragen. Smaken verschillen, denk ik weer, ik zal wel te oud zijn voor dit soort dingen. Mode is mode. Ook dragen zij de schoenen die "in" zijn. Dus vooral Jordans, geen verdere uitleg nodig, maar ook Uggs. Google maar, en ik ken ze, mijn dochters hebben ze ook. Gelukkig dragen de Amerikaanse artiesten massaal snapbacks, en die heb ik genoeg op voorraad. Hopen dat iemand als Kanye West geen zwemvliezen gaat dragen. Of misschien wel eigenlijk. Lil' Wayne droeg toch ook een schots rokje tijdens de MTV Awards? Gewoon kijken wat er gebeurt toch? Dat is wel een grapje, zou het daarentegen echt wel lachen vinden. Duikbril, schots rokje. Zwemvliezen. Swag. En dan de taal die zij gebruiken op social media zoals twitter. Interessante gewaarwording. Hashtags met van alles en nog wat om dingen trending te krijgen. Het schijnt dat je "volgers"op twitter kan kopen, om te doen lijken dat je "heel wat bent", en als je maar veel foto's maakt van meisjes die "jou leuk vinden" kan het al heel wat zijn. Althans, daar dan. Er zijn veel artiesten die trots zijn op waar zij vandaan komen. Ik kort het even af met "de buurt". Jammer genoeg (ver)blijven zij ook veel in de buurt. Zo leer je de wereld nooit kennen. En als je alleen "de stad" ingaat of je buurt uitkomt om boodschappen te doen of naar een club te gaan, schiet het echt niet op hoor. Met alle respect weer. Ik wil niemand belachelijk maken. Het is namelijk ook al "stoer"als je artiest iets op je kerfstok hebt en je, al zij het tijdelijk, vast komt te zitten of bent aangehouden door de politie. Nader onderzoek wijst vaak uit dat onbetaalde rekeningen, belastingschuld of zoals ik het noem het overvallen van een "oliebollenkraam" de reden is van alles. Uitzonderingen daargelaten. Ik persoonlijk vind het nogal jammer als een bepaalde rapper rapt over "packs moven en feunen op de block"en dan in het echt dit allemaal van een afstand aan het bekijken is. Misschien heeft hij een keer geholpen, dat zal heus wel hoor. Maar kom op. Rap dan in de derde persoon. Vind ik het ook tof. Plus je bent een voorbeeld voor kids, die denken dat je een gevaarlijke idioot bent die met 200 kilometer per uur over de snelweg rijdt. Zo ook het elkaar uitschelden en belagen via bijvoorbeeld weer twitter. Het zal wel aan mij liggen. Wat jammer is dat ik, wil ik echt iets kunnen bereiken, best veel van de nieuwe generatie moet leren dus nog. Of jammer, ja hoe zeg je dat. Ik leer graag. Maar ik betaal mijn oliebollen liever gewoon. Poedersuiker? Ja graag. Appelflappen ook erbij. Meenemen alstublieft.

12. Het kan beter

De warme zomermaanden vallen helaas tegen en zijn meer een wisseling van een aantal erg warme en een hele hoop regenachtige. Dat heeft natuurlijk ook zijn invloed op de verkoop. Hiernaast zijn de plannen van de ruimte achter wel in mijn hoofd concreter geworden. Het moet echt een studio worden, zoals ik al bedoelde. Hiernaast moet de basement iedere maand zo een 4 events hebben om niet achter te raken qua inkomsten. Er wordt veel over mij gesproken online, en ik krijg ook veel respect en "love". Helaas is de kassière bij de supermarkt meedogenloos. Ik moet echt pinnen of contant betalen. Ja, de artiesten en vrienden die langs de winkel komen voor een bakkie koffie of thee trekken wel mensen en passanten aan, alleen echt verkoop stimulerend, nee. De editie Rauwe School van juli trekt helaas ook niet veel bezoekers. Dit keer zijn Che en Macro (beiden uit Brabant) en freestyle talent Dax bereid op te treden.Dj Daan en Nekst voor de begeleiding. Zou het door het weer komen? Moeten we het dan toch "in een achtertuin" doen? Bouwen hè. Ja, maar rekeningen blijven liggen. Dat wil ik niet, en dat kan ook niet. Als een aantal dagen later vriend en rapper MC DRT ook een basement event organiseert met Maylay Sparks uit Philadelphia en Dj Nekst is de sfeer wel gezellig, alleen de opkomst ook niet. Maylay is echt wel een dope MC, alleen ja, het publiek is "3 man en een paardenkop". No offense, maar er zal iets moeten gebeuren. De volgende dag is de basement verhuurd aan een Dj duo die een geheel andere muzieksoort spelen, maar ja, verhuren is verhuren op dit moment. Het Dj duo is een jongere generatie dan ik ben. Wel heel aardig, en alles goed geregeld. Dezelfde week is er in Amsterdam Zuid Oost een festival waar ik mag en kan staan met een aantal artikelen, en er is een podium waar een aantal artiesten optreden. Zo ook oude bekende en vriend Dj Turne. Ook graffiti artiest Juice is aanwezig. De regen zorgt voor een leeg veld. Nauwelijks bezoekers. Kan er ook nog wel even bij. Maar we maken er wat van. Gelukkig staan we zelf redelijk droog in de kleding stand/keet. Bij de hoofdact, waaronder rapper Gikkels en Brakko en Dret, staan er welgeteld 15 mensen bij het podium. Leuk, totaal misgeschoten. Ik denk even, "zal dit het dan zijn?" Ik kom nu al 3 weken thuis zonder enig echt resultaat, en de nood is hoog. De bank levert mijn krediet in delen uit en is ook natuurlijk sceptisch na het horen van de cijfers. Dan heb ik het nog niet eens over Francis, er moeten natuurlijk ook gewoon boodschappen worden gedaan. Gelukkig komt Casper van House of Hip Hop met een tof idee. Er is een groot Hip Hop festival in Amsterdam, waar een aantal artiesten die hij goed kent, optreden. Het idee is om 2 van hen, namelijk collectief Alkaholiks en Onyx, een after-party te laten doen in de basement van mijn winkel. Na aardig wat heen en weren over de prijs, ja we hebben daarin echt wel een meningsverschil, komen we tot de oplossing om de artiesten "een deel van de deur verkoop" te geven. Meer is er ook niet natuurlijk. Kennis DJ Jane Doe zal als Dj fungeren. Ik vertel er even naast, mocht de naam je niets zeggen, het is een dame. En wat voor 1. Zij is een DJ die echt het vak begrijpt. Scratchen en mixen dus. Niet alleen maar "knopjes drukken en draaien". Nee, echt DJ. Ook Chainsaw zal op de avond aanwezig zijn, mocht het lang duren, kan Jane natuurlijk niet de hele avond draaien. De avond ervoor gaat mijn telefoon, al moet ik zeggen 's nachts. Het is "1 van de organisatoren" van het grote festival. Het komt er kort op neer dat hij mij bedreigt. Dat is mooi zeg. "als 5-elementz dat feest doet, dan.." en meer van dat soort uitspraken. Ik geef hem aan of hij wel begrijpt hoe laat het is en dat hij mijn kinderen eventueel wakker maakt. Ik nodig hem uit om de volgende ochtend of middag even langs de winkel te komen, hij snapt namelijk niet dat de basement slechts 90 bezoekers kwijt kan, plus dan het feit dat de artiesten vrienden zijn van een kennis, en J-Ro van Alkaholiks mij ook kent vanwege de Masterclass een tijdje terug. Natuurlijk komt de persoon nooit opdagen. Ik bel met een aantal mensen uit de "scene" die benadrukken dat het een aparte man is. Droplul noem ik dat dan. Het schijnt ook dat hij nogal wat mensen en artiesten nooit heeft betaald voor hun diensten. Daar zitten ook een aantal kennissen en vrienden van mij bij. Oké, na verder gesprek met Casper is er "weinig aan de hand" en zullen we de avond tot een succes maken. En dat blijkt. Bomvol. Echt. Vol. Ik moet mensen weigeren bij de deur. Dat is dan wel tof, gezien het feit dat de aandacht voor 5-elementz enigzins gedaald was. De artiesten hebben terloops even Jeru da Damaja meegenomen. Gezellig. 1 van hen denkt bij aankomst, aardig dronken, even tegen de gevel aan te plassen, en ontmoet daar Francis. De "sorry ma-am" is al snel geplaatst. We lachen er allemaal om. Terwijl de basement beneden vol is praten we boven in de winkel als een soort van backstage en het is een gezellige boel. Als de show beneden begint, gaat het dak eraf. Of het plafond. Ondanks dat de mannen behalve Dro-star van Onyx "drunk as hell" zijn, is het een groot feest. Na afloop sta ik dan wel alleen met Martijn, Tieme en Francis op te ruimen, maar het was wel een succes. De volgende dag komt Dro-star nog even langs om mij te "supporten" en geeft zijn verdiende geld van de avond ervoor uit aan kleding en een cap, die hij in NEw York voor de helft kan kopen. Maar tof van hem. We drinken een glaasje cola en praten over van alles en nog wat. De indruk die gewekt werd dat hij "voor het geld" kwam is weg. Hij geeft mij zijn nummer, net als Jeru en J-Ro dat eerder deden. "We fam now", al weet ik dat dat niet zo is. Wel respect en props. En succes met het voortzetten van. Hij belooft tevens iedere artiest die hij "on tour" tegenkomt, te vertelllen over mij en 5-elementz. "Shit's real". "You real". Goede reis gewenst. Groeten aan de anderen. De nieuwe Rauwe School is alweer aanstaande. Deze keer met Jerome XL(Almere), Nedertoon en Dennis T (Amersfoort) en HCB crew (Milano, Italië). Drukker dan vorige keer, dat is alweer een goed teken. Ook zijn er bezoekers die even wat kopen in de winkel zelf. Het optreden van Dennis-T is voor mij wel een "Gouwe ouwe", heb vroeger nog met hem opgetreden toen hij deel uitmaakte van rap collectief Vaardigheid. Gezellige avond, en mede door de artiesten is het bier weer op. De sfeer is goed. Ik merk het verschil in de winkel. Niet rijen lang voor de deur ofzo, nee, het trekt aan. Ook omdat ik een aantal nieuwe artikelen binnen heb van merken die "het goed doen" in de winkel. Al snel meldt zich ook een andere organisatie, Grub. Zij doen vaak dubstep feesten, maar zijn ook "Zulu Nation related" . Ik zeg google. In ieder geval, zij organiseren een basement party met Lord Lhus, Babylon Warchild (Canada) , Spec Boogie uit New York, Skenkie uit Brabant en Dj Nekst. Alle buitenlandse artiesten komen overdag natuurlijk eerst even een bakkie doen. Spec Boogie komt aan op een fiets, die hij hier heeft gekocht. Ik kan wel raden waar en van wie ongeveer. De mannen van Babylon Warchild werken naast met een live MPC ook met een heuze bas. Ja zo 1. Tof. Lord Lhus, is mij al eerder gebleken, is een toffe dude, maar vind zichzelf ook wel heel tof. Dit mede door het feit dat hij wel eens heeft opgetreden met wat grotere namen uit Amerika en een producers crew uit Duitsland die "dat" ook een beetje hebben. Hij vraagt namelijk direct naar geld, terwijl de afspraken anders zijn. Hij wordt zelfs een beetje boos. Ik ben niet echt onder de indruk en juist hierdoor is hij plots een erg aardig persoon. Jammer van die paddestoelen, die ervoor zorgen dat hij niet echt scherp is bij de show 's avonds, en ook 1 van de Babylon Warchild leden heeft zich laten gaan met de "hard liquor" en kotst mijn basement trap onder. En zegt 900 keer sorry. Al met al best een dope avond en show hoor. Daarna met letterlijk z'n allen met de nachttrein. Dweilen doe ik morgen wel. De kots had ik al gedaan. Niet heel lang later organiseert Chainsaw een speciale Dj avond. Het publiek kan en mag meedoen. Uiteindelijk komen DJ's DNS, Friss, Irie, en nog een aantal anderen. Het is wel een gezellige avond, alleen niet zoals Chainsaw hem had bedoeld. Het is een soort "eigen feestje" en dus wat kan je dan verwachten? Ook de Dj's zelf zien wel wat in het organiseren van events in de basement. Dus al met al is die missie wel geslaagd. Gelukkig is door het binnenkomen van een hoop exclusieve snapbacks (petjes) de omzet aan het stijgen. Dat was nodig ook. Ik kan buiten thuis, er alleen met Jim en Steven Engel echt over praten. Niet dat anderen het niet zullen begrijpen, alleen, ja misschien ook wel. Watts doet nog steeds zijn best om zoveel mogelijk artiesten en kennissen naar mij toe te loodsen. Zo ook Taya, Rbdjan en Rocks. En dan natuurlijk de vaste klanten, die altijd wel terugkomen. Of Falko en Nekst die toeristen en vrienden doorsturen. Ik moet meer en meer een "word on the streets" worden. Dat kan echt wel.

11. Sociaal?

Nog voordat je een eigen bedrijf begint, dien je je te verdiepen in social media. Dat is noodzaak. Website, Mail, Persberichten, Google, Hyves, Facebook, Twitter, Linkedin, Youtube, en meer. Omdat ik zelf ook het bedrijf ben, kan ik al mijn persoonlijke social media hier ook aan koppelen. En als regel ook, overal waar "te" voor staat, moet je ook in de gaten houden. Voor niets gaat de zon op, ook daar moet je rekening mee houden. Budget, in mijn geval, is er niet voor. Dus is er een uitgebreid onderzoek, met wat hulp van anderen, en verwacht ik, omdat wat ik doe redelijk uniek is, dat enerzijds veel moeite en tijd gaat kosten, anderzijds dat ik er wel ga komen. De gun faktor zal ik in eerste instantie meenemen, ik ben een positief ingesteld persoon. Door de nu nog prille aandacht voor wat ik allemaal aan het doen ben besef ik mij terdege dat ik mijn best moet blijven doen en opgeven is geen optie. Hoe, wat, waar en wie. In eerdere hoofdstukken heb ik al benadrukt dat de wil om te helpen en gunnen in deze scene in kleine mate aanwezig is. Het woord marketing is in ieder geval in de doelgroep die ik ga aanspreken in veel gevallen een moeilijk woord. No offense, nogmaals ik noem het even de gun faktor. Bij de aanvang en opening heb ik al gemerkt dat ik het vooral moet hebben van vrienden, kennissen, familie en dergelijken. Dat zal mij nooit doen laten overleven. Ik zal het mainstream publiek ook niet gaan aanspreken. De opgaaf is zwaar en dus zal ik aan een kring van mensen en bedrijven moeten gaan bouwen, waarvan ik weet dat ik daarmee uiteindelijk mijn doel zal gaan bereiken. Laat ik beginnen bij de muziek gerelateerde websites. In Nederland zijn er in principe 3 leading en dus zal ik daar in ieder geval op moeten vallen om erop te komen. En via via ken ik wel mensen die daar een bepaalde verantwoording hebben. Als ik er dan al snel achterkom dat dit net zo werkt als pluggen bij bijvoorbeeld een radiostation, besluit ik dan ook om een persoonlijke benadering te kiezen. En, je raadt het al. Dit werkt niet. Geen feedback, niets. Nogmaals, ik werk met het motto; "Nee is ook een antwoord" en zelfs dat komt niet. Op mijn clubtocht met Watts kom ik de groep heren tegen achter de mail en stel hen de vraag. Ik moet er even bij zeggen dat ik licht aangeschoten ben en mijzelf op dit moment zeer grappig vind. Ik krijg een antwoord. "We gaan er zeker naar kijken, we hoorden al over je, we volgen je nu ook" Dat is dan wel netjes. We zullen zien. Omdat ik wel gevolg geef aan actie (lees reactie) zie ik al snel dat ook dit niet gebeurd. Hey, zo dronken was ik echt niet. Ik heb echt wel een grapje gemaakt, alleen niet "onder de gordel". Als ik later met anderen erover spreek zijn de reacties verdeeld. De een zegt "komt wel goed", terwijl de ander meent "heb je ze nodig dan?", allebei wel iets om mee te nemen. Wel jammer. Ik had in eerdere hoofdstukken al gezegd dat het ons kent ons en het gunnen dus wel meevalt. Of tegen. Ik blijf gewoon persberichten sturen en zal toch op moeten vallen? De tweede website is ook gelinked aan een kennis van mij. Dat zal dan niet zoveel problemen moeten opleveren. Of toch? Ik merk in ieder geval dat hij daar gewoonweg geen zin in heeft. Hij geeft wel meerdere keren aan dat hij zelf "niet veel kan betekenen", vooral vanwege het reclame aspect. Ik zal je eerlijk vertellen, als ik reclame kan maken en mag maken voor mijn kennissen, doe ik dat direct. Moet ik in een achterlijk lijkend worstenbroodjes pak lopen over de straat met mijn 37 jaar zodat mijn hij klandizie krijgt, ik doe het. Maar oké, ieder zijn mening en gevoel. Er komt ondanks de "hulp" geen enkel antwoord. Ook niet een "nee" of "ga weg", omdat ik meerdere keren mail. Missie mislukt. De derde website, horend bij een tv/radio zender, kan geen reclame voor mij maken. Wel doen zij een klein postje van 1 feest. Dat is in ieder geval wat.  Hiernaast zijn er dan natuurlijk legio aan "andere sites" die echt iets voor mij kunnen doen. Helaas hoor ik bij 1 van deze ook al snel, dat  "de eindredacteur" tering je neemt jezelf serieus zeg, contact met mij zal opnemen. Hier "werkt" ook een kennis van mij, en die kan wel iets voor mij betekenen ook. Ik ken hem van vroeger en zo hebben wij liefde voor de muziek en lifestyle eromheen. En inderdaad, de eindredacteur loopt even langs de winkel en we praten over het plaatsen van 5-elementz op hun website. Ik voel een rekening aankomen, btw, hoppa. Maar nee, hij zal voor mij een uitzondering maken. Tof. Ik spring even door de tijd heen en zeg je dat het bijna niet gebeurd. Ik vraag wel na, en ontdek dat het dus een soort van laat maar hangen sfeer is. Jammer. Zeg dan nee. Kom niet langs, drink mijn cola niet en doe dan niets. Droplul. De rest van de Hip Hop gerelateerde sites reageren wel positief op mijn mails en doen er ook echt iets mee. Of besteden er even extra aandacht aan, ik doe namelijk iets unieks. Tof dat het ook zo kan. En uiteindelijk is Hip Hop een breed begrip en ben ik van een generatie die het begin heeft meegemaakt. Ander hoofdstuk, andere discussie. Bijna net zo leuk. Dan de Facebook pagina. Makkelijker gezegd dan gedaan, toch kan ik iedere Facebookvriend uitnodigen voor de 5-elementz pagina en alle activiteiten daarom heen. Plus ik kan ze persoonlijk berichten ook anderen hiervoor uit te nodigen. En so on en so on. Ik zal elke dag de nieuwste kleding en andere zaken posten, zodat dat in ieder geval opvalt. Dit werkt goed, ik krijg veel reacties. Ook post ik wat muziek video's en persberichten van bevriende hip hop artiesten, uit binnen- en buitenland. En ik betrek mensen door af en toe vragen aan ze te stellen over wat ik doe. Zo ook op Twitter. Samengevat is dat precies hetzelfde verhaal, zij het dat ik niet bij Facebook en Twitter exact dezelfde contacten wil. De trend is namelijk dat dat wel zo is. Leuk, alleen schiet dat niet op. Ik bedoel qua verspreiden van het woord met betrekking tot 5-elementz. Ik schakel het groepje artiesten in om mij te helpen en steunen. Zo kun je sommige items trending krijgen door bijvoorbeeld te werken met # hashtags dus. Niet teveel. Dat is namelijk niet goed, en verwarrend. Qua Hyves neem ik al in een vroeg stadium de beslissing om te stoppen. Mijn doelgroep zit daar heus wel, alleen merk ik dat ik er zelf gewoon te oud voor ben. Ja sorry hoor. Mijn website is gemaakt door vriend en artiest Jerome XL. Hij heeft eerst een test versie die ik moet keuren en ik kan nog een aantal andere wensen opgeven. Omdat ik ook hier helaas niet met geld kan smijten, kan Jerome een hoop voor mij doen, maar zeker niet alles. Dat zegt hij ook eerlijk, ondanks het feit dat ik het idee heb dat hij wel veel meer voor mij doet dan standaard is. Mooi ontwerp, duidelijke indeling, linkjes, foto's filmpjes, compleet dus. Hiernaast is een andere kennis bereid om de "lifestyle pagina" te maken. Deze pagina dient, naast de website, als een blog. Hierop kan ik dan plaatsen wat op dat moment aan de orde is. Releases van artiesten, video clips, etcetera. Alles is overigens te koppelen met bovengenoemde social media. Top. De Youtube pagina zal niet heel veel voorstellen, maar is bedoeld om ook filmpjes van wat er plaats vindt in de winkel te posten. En als ik naar een optreden ga ergens, dan film ik een stukje en dat post ik dan ook op Youtube. Zo blijf ik ook daar te volgen. Het leuke is dat je al erg snel in contact komt met verschillende artiesten en bedrijven die iets te maken hebben met Hip Hop. Alleen wel op een afstand. Om je een voorbeeld te geven, tijdens de release van "Statler & Waldorf" van Engel & Just meent Ben-Jur dat hij dacht dat ik er in het echt heel anders uit zou zien. We lachen er allemaal even om. Wie ik? Om hoger in Google te komen krijg ik zelfs hulp van een bedrijf die vindt dat 5-elementz iets unieks aan het doen is. Zonder in detail te treden is het een mooi gebaar. Sowieso heb ik de naam zo gekozen, ik bedoel met een Z, niet perse hierom, alleen het helpt wel om al hoog in de zoekmachines te komen. Alleen qua Hip Hop, kleding en lifestyle nog niet. Helaas zal deze actie en inzet van het bedrijf tijdelijk zijn, er zit namelijk wel een budget aan vast. Toffe suggestie wel van hen overigens. Gaat toch voor niks de zon eens op.

10. Lekker Bezig

Na het eerste kwartaal en koninginnedag en merkend dat het nieuwe er nu wel af is, is het dus echt wel bikkelen. Mensen bereiken. Gelukkig is het mooi weer en in de stad lopen veel toeristen. Buiten een soort van hangplek voor bepaalde mensen uit de scene stoppen toeristen ook om een kijkje te nemen, shirtje te kopen, kijken wat voor "local" cd's ik allemaal verkoop. Van vriend Casto heb ik een aantal cd's gekregen om weg te geven en ook via  Def-P en Ijsblok van de voormalige Osdorp Posse heb ik een leuk pakketje "op de kop getikt" en heb ik een kast buitenstaan met bord, om "bij aankoop in de winkel" een cd mee te kunnen geven. Ik merk wel dat meenemen en gratis al snel werkt. Niet in de stimulans van de verkoop, maar ja, er is aanloop. Iedere toerist en voorbijganger vertel ik, of de aanwezige artiest het verhaal achter de winkel en de doelstellingen. Erg leuk. Nu is een hangplek ook leuk, er moet alleen wel verkocht worden. Ook is de ruimte achter nog steeds niet bezet. Dit kost natuurlijk ook geld. Ik heb wel een aantal kandidaten in mijn hoofd en zij zijn ook zeker geinteresseerd, alleen wie is dan de beste kandidaat? De eerste is helaas afgevallen vanwege een aantal communicatie storingen van zowel zijn als mijn kant. Jammer en helaas. De tweede kandidaat komt met een plan, zo ook de derde. Moet ik dit wel willen? Ik denk er nog even over na. De tweede editie van de Rauwe School is aanstaande, en deze keer zullen Risskant uit Dordrecht, MC DRT uit Almere, oude vrienden van Rijmjunks,         Dj Broky-B en Nekst de avond vullen. Natuurlijk begeleiden Casto en ik de open mic. Gezellige avond. Niet superdruk alleen. Jammer. We schrijven de avond af als 'onder-onsje'. Vaste bezoeker (nu al) Dickie is in slaap gevallen met zijn hoofd op de bar. Klassiek. Opruimen en verder dan maar. Sjoerd verrast mij met een mooi kado. Hij heeft een gesigneerd t-shirt van RUN DMC en ook de handtekening van Jam Master Jay staat erop. Ingelijst en wel. Een aantal dagen later stappen er een aantal Amerikaanse toeristen de winkel binnen. Een van hen ziet het shirt en roept de ander. Ze kijken er samen even naar, en komen mij tegemoet. Of ze een foto erbij mogen maken. Een van hen toont mij zijn ID. "It's okay", zeg ik nog. Hij dringt aan zijn naam hardop te lezen. Jason Mizell. Uhm. De zoon van dus. Jam Master Jay. Gekker kan het toch niet worden. Ze kopen een aantal artikelen en bedanken mij, verlaten de winkel. Had ik al gezegd dat de winkel hiervoor bedoeld was? Ik vertel er graag over. Helaas helpt het niet veel voor de verkopen algemeen, en ik spreek erover met mijn "bijna buurman" Edson. Hij is al een tijd succesvol met in mijn idee een van de tofste winkels in Amsterdam, sneakerstore Patta. Patta is een begrip. Mensen staan bij mijn winkel, dagelijks, de weg naar Patta vragend. Iemand koopt een petje (lees CAP) bij mij en kijkt op de bon. "Sta ik niet bij Patta?" Nee. Er is zelfs een groep "in de wandelgangen" die een soort van ding ervan maakt. Ik ben gevleid en zo, besef mij terdege dat die weg nog lang is. En wij zijn vrienden. Concullega's zou je kunnen zeggen. We hebben er beiden iets aan als mijn winkel ook een succes wordt. Jammer dat er toch een aantal mensen in de scene zijn die er een ding van gemaakt hebben. Het kan maar gezegd zijn, en dan liever door mijzelf. Dus, terug naar het verhaal. Edson en zo ook zijn broer Tim vertellen mij hoe moeilijk het is. Ik ken ze al heel lang. Middelbare school dingen. Ik neem dus ook direct aan, dat ik dingen moet veranderen, aanpassen aan "nu". Ben ik hier wel klaar voor? En past het dan bij mijn concept en visie? Het zal moeten. Ik kan geen geld verliezen meer nu. De koek is op. Aan de slag. Tegelijkertijd word ik vanuit New York benaderd door een redelijk onbekende DJ, Concept, die graag een cd-release bij mij wil doen. En hij wil "mijn naam" voor de CD gebruiken. Ik leg hem uit dat onbekend zijn en iets willen neerzetten bijna onmogelijk wordt. Ondanks dat ik dit wel weet, is het toch een tof idee, dus samen met DJ Nekst maken "we" er een avondje van. In dezelfde periode heb ik rappers Reffxxx en Joe Poppsz leren kennen. Ook zij zullen naast de cd release tijdens een event in de basement optreden. Titel "Fuck U Friday" . Underground Hip Hop en "cheap drinks", echte "heads" hebben niet zoveel te besteden dus dat past mooi in het geheel. De dag van de cd presentatie is net als ik verwachtte. De vaste bezoekers komen even gluren. Er gebeurt voor de rest niets. Dj Concept is niet teleurgesteld, denk ook omdat hij mijn commentaar van de ochtend ervoor wel snapt. De avond is wel gezellig. Niet druk, maar gezellig dus. Dezelfde trend zet zich door in de winkel helaas. Op naar het volgende weekend, de mannen van collectief "de Vonk" hebben een release georganiseerd van frontman Fantast. Op zich een onbekende rapgroep. Ik ken ze al een tijdje. Het zijn aardige jongemannen. Hebben mij en Roodbaard 2 keer uitgenodigd om op te treden op hun feestje in Uithoorn. Altijd gezellig. Aan het eind van hun feestje altijd snoeiharde Dubstep. Steven Engel kan erover meepraten. En, de avond van de mannen in de basement is een succes. Moshpit, alles. Het bier gaat ook weer op. Toffe avond. Nacht. Dronken Vonk-lid K-Non hugged mij terwijl we de deur afsluiten. "Jason, bedankt."  Ik verkoop nog een paar shirts en caps, 's nachts dus, aan wat bezoekers en Vonk-leden. Ja het mag gezegd worden. Ondanks een aantal bezoekers die "bier in hun rugzak" mee hebben. Ja het is even wennen. Ik praat met vrienden en kennissen over de terugloop van de omzet. Mijn zorg is natuurlijk dat ik mijn belofte aan Francis kan nakomen. Mijn gezin moet niet lijden onder zowel mijn afwezigheid als mijn slechte financiële resultaten. Het klinkt allemaal heel stoer hè "eigen baas" en dergelijke benamingen, alleen is het hard werken en veel investeren in de toekomst. Groei willen zien en doelen willen stellen. Ik praat ook met mijn accountant en met Tieme, ook ondernemer natuurlijk. Als iemand weet wat hard werken is en veel investeren is hij het wel. Schouder klopje en advies van hem is daarom ook meer dan welkom. We roken af en toe een peuk voor de deur van de winkel en als er iets te doen is in de Melkweg dan zegt ie "Kom gewoon even goed eten bij mij in plaats van onderweg snel even wat" . Dat helpt. Ik zie toch ondanks de nog niet super succesvolle "basement parties" veel potentie. Met de release van Engel en Just, de Vonk, Chrisette Michele en de groeiende interesse van artiesten om op te treden tijdens de Rauwe School denk ik dat dat wel goed zit. De ruimte achter moet dus nog wel een concrete bestemming krijgen. De verkopen moeten omhoog, maar in overleg met een aantal mensen heb ik nieuwe artikelen besteld die beter zullen "lopen". Begin juni editie Rauwe School is met Surya en Robian, Patrice (allen uit Amsterdam), Frietboer, Kensei (Brabant), Dj Broky-B en Dj Bite. Het persbericht dat ik verstuur wordt al meer opgepakt merk ik ook en zelfs een lokaal hip hop radio station besteedt er even aandacht aan. Niet om veren in mensen hun reet te steken, ik vind Surya een van de beste mc's die ons land heeft. Ik zeg expres mc, omdat hij de kunst ervan begrepen heeft. Hij kan daarnaast ook nog eens goed rappen op hip hop muziek. Hier kom ik nog eens op terug. Ik bedoel de beschrijvingen en verklaringen van de woorden. De avond zelf, tof, druk, veel drank. Buiten ontstaan zogenaamde "cyphers" waar mensen spontaan met en tegen elkaar rappen. De buren, de hoeren dus in de steeg, zijn er niet erg blij mee. Hun "baas" ook niet en spreekt mij aan. Zo van "hey vriend". Gelukkig zijn we vrienden. Frietboer met zijn snoeiharde beats en Kensei met zijn poëtische teksten maken de avond compleet. Ja en de "open mic" met de Dj's is ook tof. Mag wat mij betreft iets korter, ik moet nog wel even dweilen. Casto lacht erom. Tieme en Martijn zijn een soort "vast bar team" geworden en Francis komt mij weer halen met de auto. Als de verkopen nou eens meededen. Halverwege juni is alweer een nieuw basement-event gepland. Met uit Chicago Thaione Davis, Cos-G en Infinito 2017. Wie? zal je zeggen. Ik ook. Vriend Geckusman doet de preshow. Ik zal kort zijn, de uit Chicago afkomstige rappers zijn heel dope, alleen omdat niemand ze kent, zijn we ons eigen publiek. Wat jammer is. Geckusman is ook dope, en super aardig weer om helemaal uit Den Bosch te komen voor "reiskosten". Terwijl hij ook als vriend komt. Er is wel al een vaste bezoek-ploeg met onder andere uit Amsterdam afkomstig rapper Dax, die tijdens de Rauwe School edities de avonden lang maakt met de open mic. En nog wel eens "botst" met Insayno. Het zal een rappers ding zijn. Ik zal even doorgaan met opsommen, nu ik toch lekker bezig ben. Dezelfde week is er in Amsterdam een feestje van het merk G-Shock. Ik mag met een aantal bevriende rappers/artiesten tijdens deze exclusieve avond meefeesten. Samen met natuurlijk Francis, gaan Watts, Chainsaw enTaya met ons mee. Namens Bijlmerstyle Robert Coblijn en ook Dret van duo Dret & Krulle is mee. En een aantal vaste klanten mag ook komen. Even nog stress omdat mijn hond Max tijdens het spelen een houten stok dwars door zijn bek heeft gekregen en gehecht moet worden. Ik krijg een foto via whatsapp terwijl ik buiten voor de deur sta te kletsen met Edson. Hij geeft nog even zijn mening over het "horloge". De vertegenwoordigers van G-Shock weten dit ook, maar willen juist hem als verkoop punt. Goed voor mij als winkel dat hij dat niet doet. Grappige situatie weer even. Binnen treedt Kraantje Pappie met Dj Friss op. En lifestyle merk Parra van Piet Parra releast even zijn "eigen G-Shock". Mijn gasten en ik krijgen allemaal een gratis G-Shock horloge als extra-tje. Eigenaars Dony en Talat van Gorilli zijn er ook en hebben ook een aantal bevriende artiesten bij zich zoals Winne. Na het optreden van Kraantje begint er een DJ duo, waar wij allen niet echt van gecharmeerd zijn. De rookruimte is van de rappers geworden zeg ik maar. Het is een gezellige avond. Handen geschud. Nogmaals, ik ben lekker bezig. Een aantal dagen later alweer tijd voor "iets anders" . Een galerie om de hoek van de winkel heeft graffiti legende Blade uit New York overgevlogen en wil een speciale avond in de basement. Met interview en handtekeningen. De setting is tafeltjes met lampen erop, en stoelen. Als in een jazzclub wordt de basement omgetoverd. Er is een scherm waarop een beamer allerlei werk van Blade laat zien. Hij is begonnen in 1976. Het verhaal is mooi, de foto's van de Bronx en Brooklyn uit die tijd ook. Ik ben trots op zijn handafdruk op mijn muur in de basement. Moe maar voldaan stap ik mijn bed in.

9. Samen sterk

Watts heeft een goed idee. Omdat hij vaak bij een bepaalde coffeeshop komt, en andere artiesten daar vaak over rappen in hun teksten, is er iemand die heeft bedacht daar t-shirts, truien en mutsen van te gaan maken voor de verkoop. Het "merk" en de persoon daarvoor verantwoordelijk vinden dit ook een tof idee. En er is direct een plek, afgezien van de coffeeshop, waar het verkocht kan worden. Artiest Lyrical, Dj MBA, grote prijs winnaar Kalibwoy en Watts zullen daarvoor een soort van ambassadeurs zijn. Daarom besluiten wij om in de winkel een soort van release en fotoshoot te doen. Toch zijn we nog wel sceptisch, maar met goede marketing en ook omdat er wel "vraag" is. Ik geef het merk een speciale plek in de winkel, om de aandacht erop te vestigen, en inderdaad er komen klanten op af. Ook toeristen vinden het een tof product en zo lijkt het een succes te gaan worden. Ik zeg lijkt omdat snel blijkt dat de andere artiesten, en echt niet persé de eerder genoemden, er niet super in blijven investeren als in het altijd dragen en uitdragen van. Watts krijgt hier van het merk al snel de schuld. Jammer, omdat hij hier elke dag mee bezig is. 

In dezelfde periode ben ik druk in gesprek met Tessa en Tieme van de Blauwe Hollander, Chainsaw en de vertegenwoordiger van G-Shock voor het aankomende koninginnedag feest. G-Shock heeft toegestemd een bepaald bedrag te willen sponsoren zodat wij minder kosten zullen hebben. Naast de vergunning voor het feest heeft Tieme de vergunning voor de biertap, en zullen we pannenkoeken maken. Er wordt extra geluid geleverd en het podium past precies voor de deur. Uiteindelijk hebben we een supergrote line-up. Queenzday is de titel, vanwege de z in 5-elementz ook. Watts heeft Rotjoch als host, Dret&Krulle, Rocks,Lyrical bereid gevonden een show te doen. Hiernaast is het merk, zoals aan het begin van dit verhaal, bereid om de artiesten te voorzien van "Goodies" . Ook Eddie Glock, Serrio, Rare Villains, FATA, Insayno,Vonk, Engel & Just, Mutiara TEC, Alpha Beta, Pharao, Mc Jaja, Opium, Geckusman natuurlijk en Dj Chainsaw, Vieira, Casto & Jerome XL doen mee. Subp Yao, Brand, Nekst en Falko zullen de boel met dubstep en Hip Hop geluiden afsluiten.

De voorbereiding is pittig. Er is een draaiboek, met details. Tieme weet precies hoe en wat met bestellen van bier en tap, alleen moet alles wel goed geregeld. Dat doet hij ook, natuurlijk. Alleen is het voor mij de eerste keer. We besluiten ook nog even een "Queenzday mixtape" uit te brengen, als extra promotie. Alle artiesten staan hierop met een al dan niet nieuwe track, gratis downloadbaar, ingevoegd in het verstuurde persbericht naar alle contacten en Hip Hop gerelateerde sites. Ik ben vereerd, ook al klinkt dit misschien gek. Een "eigen" mixtape mensen. Hallo.

De aandacht is niet super, maar zeker meer dan de vorige persberichten. Fun-X belt mij wel voor een afspraak voor een interview, kort op koninginnedag. Op blogs lees ik mee dat wij een concurrent zijn van het jaarlijkse Queensbridge feest van café de Duivel. Ik zie het meer als een eigen feest. Ik zeg mensen ga waar je heen wil. Tof dat er meer aan de lifestyle en muziek gedaan wordt. Ik lees verder dat mensen "heen en weer gaan lopen" tussen de 2 events. Mooi. Steven Engel geeft aan dat de line-up "best groot" is. Maar het wordt een gezellige dag denk ik dan. De avond ervoor wordt het podium en het geluid bezorgd. Dat veranderd veel. Het betekent namelijk dat mijn zoon Roy,Chain en ik moeten slapen in de winkel. En dat blijkt heel vermoeiend. Slapen in de stad op koninginnenacht. Als alles is geleverd, toch even de oogjes toe dan. Drukke dag. Al vroeg in de ochtend de opbouw. De bar, het podium en het geluid kan naar buiten, Tieme, net aangekomen ook, sluit alvast de vusten aan. Henna, Tessa en Francis komen met koffie en broodjes. Martijn komt aangefietst. Pascal is er ook. Oscar en Boris ook. Familie dingen. Mijn dochters komen later. Maar dat kan ook even niet anders. Als alles staat en aangesloten is en alles echt klaar staat is het tijd voor een momentje van rust. Als we het geluid testen waarschuwt een medewerker van de gemeente ons. Vanaf 12.00 uur pas geluid. Geen seconde eerder. Zij zal de boete nu nog niet geven. Zo. Verder controleert zij alle vergunningen en geeft even de prijsklasses en situatieschetsen neer "indien U over de schreef gaat". Duidelijk verhaal. Dan is het tijd voor het feest. De passanten genieten van het intro scratchen van DJ Chainsaw. "Pannekoeken" en "Hier" zijn dan opeens leuke woorden. Dan komen ook de eerste artiesten aangelopen. Vervolgens de eerste optredens. Het wordt drukker en drukker. Roy staat als achtervang in de winkel, die ook gewoon open is. Altijd klanten. Altijd goed. Roy is alleen kapot van de avond en nacht niet slapen en verlaat het strijdveld iets vroeger dan gehoopt. Desalniettemin een super inzet. Terwijl het feest drukker en drukker wordt, is er in de basement door vriend en rapper Brand een "Cypher" gaande. Dit wordt ook vastgelegd op camera. Youtube enzo. Buiten filmen en fotograferen ook meerdere mensen. Fun-X interviewt mij "Live op de radio" en het is een tof feest. Onder leiding van Tieme en een aantal collegae van de Blauwe Hollander draait de tap. Ja we moeten wel iets van break-even draaien natuurlijk. De Wc's in de basement helpen daarbij. Henna, en anderen staan daar paraat en al snel is "word on the streets" dat wij de "schoonste wc's van Amsterdam" hebben. Een artiest die even een grote mond opzet tegen Henna heeft direct door dat hij vandaag de verkeerde heeft uitgekozen. Een ander komt even kort Francis tegen in een gesprek. De line-up is inderdaad moeilijk te begeleiden. Chainsaw wordt er gek van. Maar dat ligt ook aan onze voorbereiding. Muziek op cd, usb, beschadigd, al dan niet.

Naast de sfeer kan ik af en toe even binnen staan en genieten van het moment. Ik zie veel bekende gezichten, ook in de steeg naast de winkel een aantal bekenden. Sommigen die ik wel "uit de scene" van gezicht of liedjes ken, maar niet als persoon. Al met al drukker en drukker. Zonder elke artiest apart te beschrijven, geslaagde optredens, uitzinnig publiek. Omwille van de tijd moet ik vriend en rappers Casto en Jerome XL qua tijd inkorten. Dat is dan wel weer een goede les. En toch even benadrukt, waar het beter kan. Om 20.00 uur moet het geluid uit, we zijn bekend met de bedragen en zien al een medewerker van de gemeente posten. Jeetje. Moe en voldaan en na een klein opstootje dat door Rotjoch de kop is ingedrukt simpelweg door te zeggen;" Anders is er geen muziek meer. Jason krijgt hier grote problemen van ook in de toekomst" kunnen we beginnen met opruimen. Vegen. En we moeten nog avondeten. Geld tellen of er niet teveel verlies geleden is, hopen op quitte, wie weet verdienen we nog wat. Als blijkt dat we geen geld hebben verloren, is eigenlijk alles een succes geweest. Leermomenten zat. On to the next zou ik zeggen. 

Veel tijd voor rust is er niet. De volgende ochtend, en vroeg wordt de bar, het geluid en andere dingen opgehaald. En de winkel moet weer winkel zijn. Zogezegd, zo gedaan. 

In de week na koninginnedag moet ik mede door miscommunicatie helaas afscheid nemen van al 2 merken. Het zijn enerzijds het merk van de coffeeshop, anderzijds het merk van de jongeman zoals besproken in hoofdstuk 7. Jammer genoeg denkt hij mij nog een trap na te kunnen geven ook. Ik meld het nu, omdat ik vind dat je moet weten wat ik doormaak en waarom iets gebeurt. Niet om hem gemakkelijk onderuit te halen omdat je kan reageren als lezer. Ook blijkt dat hij via Twitter allerlei dingen over mij roept. Ik reageer helaas. Had naar Taya en Francis moeten luisteren. Ik ben eerlijk geweest en gebleven, en houd er niet van als je denkt mij af te kunnen zeiken. Hierna volgt zelfs even een opmerking van zijn kant waarop ik fel reageer, alleen dan over de telefoon en persoonlijke mail. Mede hierdoor stopt de samenwerking en de verdere communicatie. 

Ondanks de successen van koninginnedag en het merk G-Shock in mijn winkel, lopen de verkopen allesbehalve goed. Dat is natuurlijk erg jammer. Veel vrienden en artiesten komen wel langs en kopen. Ik bedank ze altijd, en vraag mij soms af, of ze het wel mooi vinden en nodig hebben, dat schrijf ik dan weer op. Aan het eind van de dag is het vaak een samenkomen van verschillende artiesten, naast de al "vaste ploeg" die al vaak is genoemd. Het zijn soms al vrienden geworden ook. Ik kan over mijn kids praten met ze. Sterker nog, mijn kids kunnen het met sommigen best goed vinden al ook. Leuk. Al zijn er wel bepaalde die binnen lopen en denken dat "alles voor niks" kan. Sponsoring. Dat soort uitspraken. De allerbeste zal ik aan je meegeven. Na een bakje thee en koffie met een bepaalde artiest, die ik nog niet goed ken maar wel een aantal tracks echt tof vind, komt dan de vraag. Omdat ik zoveel contacten zou hebben met de merken, en inderdaad bijvoorbeeld G-Shock er voor gekozen heeft een aantal bevriende artiesten met een horloge te sponsoren is de suggestie " er 1 op hem te gooien". Zonder hard te lachen om de opmerking leg ik uit dat dit echt uitgesloten is. Hij probeert nog wel uit te leggen wie hij is en wat hij bereikt heeft. Met alle respect, ik "gooi niets op je". Ik kan net niet alle kosten betalen die ik nu al heb. En dat al bekeken vanuit een financiering dus je kunt beter "iets bij mij kopen" om ervoor te zorgen dat ik blijf bestaan. Ja, dat snapt hij natuurlijk ook wel. Het was het proberen natuurlijk waard. Wie weet zegt die gekke Jason wel "Ja" , "hij vindt mijn tracks toch dope?" Ik denk dat dat zijn gedachte moest zijn op dat moment voor de deur in het zonnetje. Ik snap dat meer van deze ontmoetingen gaan gebeuren. Misschien ben ik te aardig. Ik leg het voor aan andere artiesten, zonder namen te noemen, dat mij dit overkomt. Taya kan er natuurlijk alleen maar keihard om lachen. En ik vertel je, niemand lacht zo hard en overtuigd als Taya. Ik lach mee. Aanstekelijke kerel. Samen staan we sterk.

8. Inzicht

Naast alle chronologische opsommingen wil ik je in het verhaal nog even, kort dus, meenemen in een deel van mijn hele privé situatie. Zoals ik al zei, ik ben getrouwd. Al sinds 1994. Ups and downs. Toch durf ik te zeggen dat ik de ware heb gevonden. Pittige uitspraak zal je zeggen. Dat mag, ieder zijn mening. Wij hebben al vroeg gekozen om "aan de kinderen te beginnen" en dus is onze zoon terwijl ik dit schrijf 16, onze dochters respectievelijk 10 en 6. Om meerdere redenen hebben we gekozen om buiten Amsterdam te gaan wonen. De voornaamste blijkt vaak dat de kids als ze klein zijn vooral "lekker buiten zijn" en dat de ruimte van wonen etcetera groot is. Tuin. Kat. En net een hond. Onze kat denkt dat hij een pitbull is. Niet dat hij met jan en alleman vecht, maar hij is wel een baas. De hond is een pup dus nog en luistert nog nergens naar. Ondanks de eerste training. Gezellig. In de ochtend, omdat Francis ook gewoon werkt, breng ik mijn dochters naar school. Fietsend. Liedjes zingen, grappen maken. De oudste fietst voorop, vooruit. Al zo groot aan het worden. De kleinste fietst zelf, en bij slecht weer of ontbreken aan zin, zit zij achterop bij mij. Dat laatste is meer regel dan uitzondering. Mijn zoon, al op voortgezet onderwijs, gaat zelf fietsen. Als dit alles is gebeurd keer ik huiswaarts om daar de hond nog even goed uit te laten. Na een aantal huishoudelijke taken fiets ik naar het station om daar met de trein naar Amsterdam Centraal af te reizen. De winkel is 3 minuten lopen, en dat doe ik dan ook. Lunch pakketje in de tas. Vanaf 11.00 uur is de winkel dan open. Een tijd later veranderd dat dus naar 12.00 uur. Om 19.00 uur ga ik op weg terug. Alles in tegengestelde volgorde, behalve het naar school gaan dan. Ja, ik kan het niet laten je af en toe scherp te houden. Daar eet ik mijn avondeten, ondanks de tijd. Op de een of andere manier vind ik dit prettig. 

Soms is het dus zo, en zeker in de eerste periode, dat ik in de avond nog ergens moet zijn, in de vorm van een live optreden van een bekende/bevriende artiest in bijvoorbeeld Melkweg of Bitterzoet. Watts leer mij de clubs kennen.Dat betekent laat. Soms nog even na genieten in café de Duivel. Ook dat gebeurd wel eens. Ik moet ook wel onder de mensen zijn, om iedereen beter te leren kennen. Dat kost dus tijd, en dus gaat dat van de tijd af die ik thuis kan en zou moeten zijn. Het komt ook voor dat ik zelf of een andere partij iets organiseert in de basement van de winkel. Dat betekent ook nacht. Laat. Vaak is de trein dan de route terug, alleen is de verbinding een drama, waardoor ik voor alle zekerheid een opblaas bedje meeneem, een kussen, tandenborstel, the works. Dan  kan ik in ieder geval slapen. De volgende dag gaat de winkel namelijk gewoon open, en dat doe ik zelf. Al die tijd gaat van de tijd met mijn gezin af. Een eigen bedrijf is investeren. Wij hebben als gezin aan de al eerder besproken keukentafel gezeten. Alleen is alles in het echt anders. Lachen met kiespijn. Lange dagen, korte nachten. Geen nachten. Geen kinder clubjes en voetbalwedstrijden. Quality time waar ben je? Het is dus wel een keuze geweest. Alleen is alles anders is het echt. Gelukkig heb ik veel steun aan bepaalde vrienden waartegen ik dan kan klagen en praten. 

De uitwerking is dat ik dus vaak helemaal niet fluitend en zingend op de fiets zit met mijn dochters. Door de korte nachten ondervinden zij daar hinder van. Ik moet er letterlijk uitgeschopt worden. Ben ook niet altijd de vrolijkste in de ochtend, en dat is een understatement. Aan mijn zoon merk ik zelfs af en toe dat hij er ook verdrietig van is. Wow. Winkel dicht. Toch? Ondanks alle gesprekken van te voren en overwegingen. Ik vind mijzelf een klootzak. Ook een understatement. Maar jezelf schoppen is makkelijk. Fysiek gezien niet hoor, maar je moet ook niet alles letterlijk nemen wat ik schrijf. Francis kaart het geheel meerdere malen aan. Echt veranderen kan ik de situatie niet. Is het dit dan allemaal waard geweest? 

Ik schrijf dit en terwijl ik dit uitwerk is de situatie alweer veranderd. Ik zal tussen alle andere hoofdstukken door je af en toe meenemen in mijn wereld buiten de winkel. Ook naar de verjaardagen van mijn familie die ik op sommige momenten dus mis. Of ik ben heel kort aanwezig. Excuses zijn onmogelijk, onnodig misschien ook. Ik krijg alleen maar inzicht over de droom die ik najaag.